Γυρναω εχτες απο Συναυλια στο Θεατρο Βραχων στο Βυρωνα και στον κεντρικο που ανεβαινει προς Κατεχακη πηγαινω (ευτυχως υπερβολικα σιγα) σαν κυριος εχοντας το νου μου και στις καθετους που συνηθιζουν να πεταγονται και στις λακουβες που ειναι μπολικες.
Τι στιγμη που περναω διπλα απο μια λωριδα που περιμενει στο φαναρι να στριψει αριστερα ,τιγκα στα κουτια , η τυπισσα αποφασιζει οτι δεν θελει να στριψει και βγαινει δεξια.Πρεπει να την ειδα στα τρια μετρα μπροστα μου.Για φρενα ουτε λογος σε τετοια αποσταση και με δευτερο ατομο πισω εστω και με 40 που πηγαινα.Οποτε κλασσικα...Χορεψα ΚΑΡΣΙΛΑΜΑ... Προλαβα και εκοψα δεξια αλλα αρχισα να το χανω.8 μποφωρ και βαλε κουνημα.Τα ειχα ολα πατησα και χωματα που καποιος καλος κυριος εργολαβος ειχε φροντισει να παρατησει...
Πως το εσωσα ακομα δεν ξερω πραγματικα.
Η κυρια αταραχη.Ουτε με κοιταξε.Την πλευριζω και αρχιζω τον εξαψαλμο.
Και τι μου λεει?
-Ζητας και τα ρεστα?Δεν με ειδες
Ρε δεν ειναι τρελοι οι ανθρωποι.Ηλιθιοι ειναι
Αν πηγαινα με 5 χλμ παραπανω θα ειχα βρεθει αγκαλια με το λεβιε της.Και το χειροτερο ειχα πισω μια φιλη που την πηγαινα πιο κατω να βρει ταξι γιατι αφου δεν ειχε κρανος δεν ηθελα να διασχισω ολη την Αθηνα με συνεπιβατη ξεκρανωτο.Πες οτι δεν την κραταγα τη μηχανη.Δεν θελω να το σκεφτομαι...
Προσοχη παλικαρια.Εχουν αμοληθει τα τροχο-ζομπι και ζητανε σαρκες να τραφουν