Αφορμή γι' αυτό το ποστάκι στάθηκε ο τσακωμός δυο μεθυσμένων άγγλων έξω από το παράθυρο μου.
Η ώρα είναι 10:54 Κυριακή σήμερα και έχουνε λυσσάξει τα εγγλεζάκια. Όχι ότι δε λυσσάνε τις καθημερινές αλλά λέμε τώρα.
Ρε παιδιά περπατώ στους δρόμους και πατώ πάνω σε μπουκάλια, ξερατά και κάτουρα. Στα λεωφορεία οι διάδρομοι είναι γεμάτοι μπουκάλια, κεμπάμπ και χάμπουρκερ.
Μου είχε πεί ένας φίλος άγγλος το εξής: Πήγαινε την βασίλισσα σε μια pub να δεις πόσο κυρία είναι.
Έχω ακούσει επίσης και το εξής από το ίδιο παιδί: Ο Θεός να φυλάει αυτή τη χώρα αν οι ποδοσφαιριστές, οι μπυραρίες και οι ηθοποιοί σαπουνόπερας κατέβουν σε απεργία.
Όταν είναι ξεμέθυστοι; Τότε φαίνεται η δυστυχία σε όλο της το μεγαλείο. Μητέρες που έχουν ξεχάσει ότι έχουν παιδιά, Πατεράδες που προετοιμάζουν τα παιδιά τους για χούλιγκαν, παιδιά να αλητεύουν
(Ναι πολλά από τα 14χρονα και τα 15χρονα έχουν γευτεί για τα καλά τη ζωή και κυκλοφορούν με τη κοιλιά τούμπανο ή σέρνοντας καροτσάκια. Το μεγαλύτερο ποσοστό εφηβικής εγκυμοσύνης στην Ευρώπη). Απ' ότι φαίνεται αυτός ο λαός κρύβει μέσα του μίσος. Οι ίδιοι δε το ξέρουν, αλλά αυτό φαίνεται από τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τη ζωή. (Αυτό φαίνεται και από τα γραφόμενα των εφημερίδων και γενικότερα από τα ΜΜΕ τους και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις).
Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΜΙΑΣ ΧΩΡΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΗΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ
Σταματώ εδώ την κουβέντα γιατί
α)γίνομαι κουραστικός
β)Θα χρειαστώ 1000 ποστάκια για να διηγηθώ τα όσα έχω δεί τα τέσσερα χρόνια που είμαι εδω πάνω
Συγνώμη αν σας κούρασα
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΤΟΥΣ ΚΕΡΑΤΑΔΕΣ
Να να είστε όλοι καλά και να περνάτε καλύτερα