Χθες 1/6/2004 είχα το δικαστήριο για το ατύχημα που είχα στις 6/1/2003, όταν κατά το οποίο καταστράφηκε η τότε μηχανή μου Kawasaki KLE 500 και εγώ έσπασα κάποια από τα κοκαλάκια μου.
Αφού ο έξυπνος ο δικηγόρος μου, κατάφερε και καθυστέρησε τη δίκη τόσο πολύ, μιας και είναι μέτοχος στην ασφαλιστική στην οποία κάνουμε την αγωγή (μετά το έμαθα αυτό), έγινε τελικά το δικαστήριο μετά από απειλές στον ίδιο ότι θα τον πάμε στο συνήγορο του πολίτη αρχικά και κατόπιν ότι θα τον σκίσουμε εγώ και κάποιοι «φουσκωτοί» φίλοι μου.
Πηγαίνοντας χθες το πρωί λοιπόν στα δικαστήρια της Πρέβεζας, βλέπω το τύπο που με τράκαρε με το αυτοκίνητό του και ο οποίος τότε τα είχε παραδεχτεί όλα (ότι έφταιγε γιατί πέρασε διπλή διαχωριστική γραμμή κάθετα, δε με είδε κ.λ.π.) και ερχόταν στο νοσοκομείο κάθε μέρα κλαίγοντας αυτός και η γυναίκα του και παρακαλούσε να μη τον διώξω ποινικά. Έτσι και έκανα. Δυστυχώς για μένα έπραξα ανθρώπινα και έδωσα τόπο στην τότε οργή και αποφάσισα να υπογράψω ότι ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΤΟΥ. Ο τύπος τη γλίτωσε από δίκες και λοιπά και άραξε ήσυχος στο σπιτάκι του, αφού και εγώ ήμουν πλέον στα χέρια των γιατρών και είχα διαφύγει κάθε κίνδυνο για τη σωματική μου ακεραιότητα. Άρχισαν βέβαια να μου μπαίνουν ιδέες για το λόγο τον οποίο βρίσκεται αυτός στα δικαστήρια και για το ότι με απέφευγε, αντί να έρθει να με ρωτήσει πως είμαι τώρα και αν έχω κάποιο κουσούρι από τη μαλακία που έκανε πριν ενάμιση χρόνο. Υπέθεσα ότι μπορεί να μη θυμήθηκε και το ξέχασα προς στιγμή.
Αργότερα όταν έμαθα από το δικηγόρο μου ότι είναι μάρτυρας υπερασπίσεως της ασφαλιστικής έπεσα από τα σύννεφα. «Τι μπορεί να πει» σκέφτηκα. Αφού τότε όλα τα είχε παραδεχτεί στη τροχαία και σύμφωνα με το σχεδιάγραμμα του ατυχήματος ήταν ολοφάνερο το λάθος του.
Ξεκινάει η δίκη. Καλεί ο δικαστής το πατέρα μου σα μάρτυρα υπερασπίσεως μου. Είπε λοιπόν ο άνθρωπος πως περίπου έγινε το ατύχημα από αυτά που είχε ακούσει μιας και δεν ήταν αυτόπτης, είπε για το ότι για 1,5 μήνα ήταν αυτός, η μάνα μου και η τότε κοπελιά μου (νυν γυναίκα μου) υπηρέτες μου επί 24ώρου βάσεως γιατί με δυο χέρια δεμένα δε μπορούσα ούτε να πάω στη τουαλέτα. Χρειαζόμουν ΜΟΝΙΜΑ έναν άνθρωπο δίπλα μου.
Επόμενος μάρτυρας ήταν ο πραγματογνώμας της ασφαλιστικής. Αυτός είπε ότι η μηχανή μπορούσε να φτιαχτεί, γιατί ΑΠΛΑ είχε στραβώσει ο σκελετός και είχε ΚΟΠΕΙ στη συγκόλληση, οπότε σύμφωνα με την ΕΜΠΕΙΡΙΑ του, μπορούσαμε να το ισιώσουμε και να το ΞΑΝΑκολλήσουμε!!! Εκεί παρενέβη ο δικηγόρος μου ο οποίος τον ρώτησε τι ακριβώς σχολή έχει τελειώσει και έχει τέτοιες γνώσεις σε μηχανικά θέματα. «Τίποτε», απάντησε αυτός «απλά κάποια σεμινάρια παρακολουθώ».
Ξαφνικά εκεί που όλοι νομίσαμε ότι η δίκη τελείωσε και είμαστε έτοιμοι να φύγουμε, ζητάει ο δικηγόρος της ασφαλιστικής να εξεταστεί και ο τύπος που με χτύπησε.
«Άντε» λέω, «για να δούμε τι θα πει».
Αρχίζει λοιπόν να λέει ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα παρουσιάζουμε. Απέχουν πολύ από τη πραγματικότητα. Καταρχήν αρνήθηκε το σχεδιάγραμμα το οποίο είχε υπογράψει πριν 1,5 χρόνο λέγοντας ότι τότε είχε κάνει λάθος και δε θυμόταν καλά. Δεν είχε περάσει κάθετα το δρόμο, αλλά είχε σταματήσει αριστερά στη λωρίδα του, βγάζοντας φλας και περιμένοντας να περάσουν τα οχήματα. Όταν είδε ότι δεν υπήρχε άλλο όχημα, έκανε τη κίνηση να μπει στο αντίθετο ρεύμα και εγώ εμφανίστηκα από το πουθενά με τη ταχύτητα που είχα και έπεσα πάνω του. Μετά άρχισε να λέει ότι όταν έγινε το ατύχημα εγώ δεν χτύπησα γιατί ίσα που έπεσα κάτω. Ούτε πέταξα πάνω από το αυτοκίνητο, ούτε καν σύρθηκα στην άσφαλτο. Απλά έπεσα κανά δυο μέτρα πιο πέρα. Σηκώθηκα, λέει με απειλητικές διαθέσεις από την άσφαλτο με σκοπό να τον χτυπήσω (με δυο χέρια σπασμένα), και όταν ήρθε να με δει στο νοσοκομείο δεν είχα καν γύψους και την άλλη μέρα είχα βγει.
ΣΑΛΤΑΡΑ!!!!!!!!
Ήμουν έτοιμος να τον αρπάξω και να τον κοπανήσω μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου. Φρίκαρα εντελώς με τα ψέματα που έλεγε και δε μπορούσα να καταλάβω το λόγο που τα έλεγε. Εγώ από τη μία του είχα κάνει καλό υπογράφοντας να μη διωχθεί ποινικά και αυτός από την άλλη έλεγε ψέματα να με κάψει χωρίς να έχει κανένα απολύτως κέρδος!
Το καλό στην υπόθεση είναι ότι και ο δικαστής γελούσε με αυτά που έλεγε. Του είπε ότι καταρρίπτει τους νόμους της Φυσικής, γιατί πως είναι δυνατόν αν η μηχανή έτρεχε με τουλάχιστον 80χλμ. και χτύπησε πάνω στο αυτοκίνητο να πεταχτώ εγώ μόνο ένα, άντε δύο μέτρα το πολύ. Πως είναι δυνατόν να έμεινα μόλις μισή μέρα στο νοσοκομείο αφού υπάρχουν χαρτιά που αποδεικνύουν ότι έκατσα τρεις. Πως είναι δυνατόν να μην είχα γύψους στα χέρια όταν όλοι οι γιατροί του κόσμου όταν διαπιστώσουν κάταγμα βάζουν αμέσως γύψο?
Τελειώνοντας η δίκη βγαίνουμε έξω. Τον πλησιάζω και του λέω «Γιατί ρε τσόγλανε τα είπες αυτά? Εγώ που ενώ έπρεπε να σε τρέχω στα δικαστήρια σε γλίτωσα ήρθες εδώ να με κάψεις? Πήγες να με σκοτώσεις και ζητάς και τα ρέστα?» «Εγώ είπα όλη την αλήθεια για να μη ξεγελάσετε το δικαστήριο εσύ και ο δικηγόρος σου» απαντά και τότε αρπάζει το πρώτο κατακέφαλο. Μιλάμε του ταρακούνησα τον εγκέφαλο. Πάω να τον αρπάξω ώστε να του δώσω και άλλες ακόμη πιο δυνατές μιας και έβραζα, αλλά πετάχτηκαν οι δικηγόροι και ο πατέρας μου και μας χώρισαν. Αυτός άρχισε να φωνάζει ότι τον χτύπησα και ρωτούσε αν είδε κάποιος τη φάση ώστε να μου κάνει μήνυση. Ο δικηγόρος του του είπε να ηρεμήσει και ότι κανείς δεν είδε τίποτε. Βγαίνοντας από τα δικαστήρια, φουρτουνιασμένος όπως ήμουν με πιάνει από το χέρι ο δικηγόρος της ασφαλιστικής. «Είσαι πολύ τυχερός» μου λέει «γιατί είμαι από τη Θεσσαλονίκη και βαριέμαι να μείνω στη Πρέβεζα ώστε να δικάσω το αυτόφωρο που θα σε πήγαινα αν είχα διάθεση» «Να πας να γ@μ@θ@ς και συ και το αυτόφωρο παλιομ@ν@π@νο και φύγε από μπροστά μου να με σε γ@μ@σ@ και σένα» και σηκώνομαι και φεύγω.
Έκανα τη μαλακία να ξεσπάσω στη μηχανούλα μου γυρίζοντας Άρτα, αφού ήμουν τόσο νευριασμένος που ούτε κατάλαβα για πότε έφτασα. Πάλι καλά που δεν έγινε καμιά στραβή στο δρόμο γιατί το μυαλό μου το είχα αλλού.
Πάντως αυτός ο τύπος δε θα τη γλιτώσει έτσι εύκολα μετά από αυτό που έκανε. Έχω ορκιστεί ότι θα τη πληρώσει και μάλιστα πολύ άσχημα. Η απόφαση του δικαστηρίου θα βγει μετά το τέλος του καλοκαιριού, οπότε μέχρι τότε θα συνεχίζω να πληρώνω κανονικά τις δόσεις για το Transalp…
Απάντηση με παράθεση
