Τα Ονειρα Τησ Σιωπησ

[nimbus]

ΔΕΥΤΕΡΑ 5 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2004
1.14 π.μ.

Η ΔΕΥΤΕΡΑ, ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΤΗΣ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΤΡΟΠΟ. ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΑΥΤΟΣ? ΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ...?
ΤΟ ΟΙΚΕΙΟ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ, ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΑΝΥΠΟΠΤΑ ΤΗ ΝΥΧΤΙΑ ΑΥΤΗ. ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΩ ΑΠΟΨΕ ΤΗΝ ΝΥΧΤΑ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΤΗΣ ΠΩ...ΘΑΡΡΩ ΠΩΣ ΘΑΦΤΗΚΑΝ ΜΕΣΑ ΜΟΥ, ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΩ...
ΤΟ ΤΣΑΪ, ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ. ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΥΤΟ, ΜΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΕΝΑ ΓΛΥΚΟ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑ. ΟΧΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ. Ο ΛΑΙΜΟΣ, ΦΤΕΡΝΙΣΜΑΤΑ ΑΠΑΝΩΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΥΤΗ ΝΑ ΣΟΥΡΩΝΕΙ...
...ΚΑΙ Η ΝΥΧΤΑ, ΚΑΘΩΣ ΜΕ ΚΟΙΤΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΥΛΛΙΕΣ ΤΗΣ ΠΕΘΑΜΕΝΗΣ ΣΙΩΠΗΣ, ΜΕ ΣΚΟΥΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΤΗΣ ΡΑΒΔΑΚΙ..."ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΕΙΧΕΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ..." ΚΙ ΕΓΩ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΑ! ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΗΚΑ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΚΑΙ Η ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ, ΣΚΕΠΑΣΕ ΤΟ ΑΔΕΙΟ ΔΩΜΑΤΙΟ. ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟ ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΝΥΧΤΑ ΝΑ ΠΕΡΙΛΟΥΣΕΙ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥΤΟ...ΤΟ ΤΣΑΪ ΜΕ ΓΕΥΣΗ ΚΑΡΑΜΕΛΑ, ΕΘΑΨΕ ΤΗΝ ΜΙΛΙΑ ΜΟΥ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ ΑΠΟΨΕ...ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΠΛΟΚΑΡΑΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΜΕΘΗΣΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ. ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΗ, ΚΑΤΑΔΙΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΘΥΜΗΣΕΣ...ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΟΙ ΘΥΜΗΣΕΣ. ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ. ΚΙ ΥΣΤΕΡΑ ΟΙ ΘΥΜΗΣΕΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΓΙΑ ΥΠΝΟ. ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΙΓΥΣΟΥΝ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ. ΜΑΡΑΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ. ΒΟΥΛΙΑΞΑΝ. ΜΑΣ ΒΟΥΛΙΑΞΑΝ. ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΤΙΣ ΒΟΥΛΙΑΞΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΜΑΣ, ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΑΥΤΟ. Ο ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ. Ο ΧΩΡΟΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΥΜΕ. ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΑΝΕΣ ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ, ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΑΝΟΙΞΗ. ΑΝΥΠΟΠΤΟ Σ'ΑΓΑΠΩ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΠΩΘΗΚΕ ΑΚΟΜΑ. ΚΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ, ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ. ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΟΥΜΕ. ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΜΑΘΑΝΕ. ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ. ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΙΣΟΣΒΗΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΑΡΤΙ "ΣΆΓΑΠΩ". ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΨΥΘΗΡΙΣΕ. ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΨΕ. ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΣΤΟΥΣ ΕΠΟΜΕΝΟΥΣ. ΓΙΑΤΙ Ο ΧΑΡΤΙΣ, ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΚΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ. ΤΗΝ ΧΤΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΒΛΑΚΙ-ΤΟΥΒΛΑΚΙ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕ, ΟΤΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΧΤΙΖΕΤΑΙ. ΓΙΑΤΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΣΠΗ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΟΥΝΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΠΙΤΙ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΙΠΕ, ΟΤΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ. ΑΛΗΘΕΙΑ ΛΕΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ? ...ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΕ ΔΗΛΑ Η ΝΥΧΤΑ. ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕ, ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΟ: "ΚΑΘΕ ΟΝΕΙΡΟ, ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΑΝΗΚΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΚΡΥΦΤΗΚΕ ΚΑΠΟΥ. ΣΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΙΑ ΤΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟ ΣΥΝΝΕΦΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ. ΔΥΣΤΡΟΠΟ ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΔΥΣΕΥΡΕΤΟ. ΜΑ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ..."ΕΙΠΕ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΥΝΝΕΦΟΥ ΣΩΠΑΣΕ, ΩΣΠΟΥ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΡΥΦΤΗΚΕ ΣΤΑ ΟΥΡΑΝΙΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ. ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΓΙΝΗΚΕ ΠΝΟΗ, ΜΙΑΣ ΑΘΙΚΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ.

ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ!
Υ.Γ. ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ...

[milaber]

Γειά σου ρε Θοδώρα με τα ωραία σου!

Μου άλλαξες λίγο το σκηνικό από τους καυγάδες και τα λοιπά που έβλεπα...

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από milaber
Γειά σου ρε Θοδώρα με τα ωραία σου!

Μου άλλαξες λίγο το σκηνικό από τους καυγάδες και τα λοιπά που έβλεπα...

ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΗΤΑΝ ΣΥΝΟΝΟΜΑΤΕ ΚΑΙ ΤΙΑ ΑΦΗΣΑ ΠΙΣΩ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ
..ΑΠΛΑ ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΙΣ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ...

[nimbus]

Κυανεσ Αληθειεσ
ΤΡΙΤΗ 1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2004

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΒΑΔΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΚΥΑΝΟΥΣ ΑΤΡΑΠΟΥΣ ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΙΣ ΑΛΕΞΙΟΥ, ΣΙΓΟΤΡΑΓΟΥΔΑ...Η ΧΑΡΑ ΦΕΡΝΕΙ ΧΑΡΑ...
Η ΖΕΣΤΗ ΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΥΠΟΦΟΡΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ. ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΙΣΟΣΒΗΣΜΕΝΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΣΥΝΔΑΥΛΙΖΕΙ ΠΕΡΑΣΜΕΝΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ.
ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΚΥΛΟΥΝ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ. ΟΙ ΦΙΛΙΕΣ ΔΕΝΟΥΝ ΟΛΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ. ΛΙΓΟ ΟΙ ΕΚΔΡΟΜΕΣ, ΛΙΓΟ ΟΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ, ΛΙΓΟ ΟΙ ΘΥΜΗΣΕΣ, ΛΙΓΟ ΟΛΑ...ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΜΩΜΕΝΑ. ΩΣΤΟΣΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΥΕΙ. ΣΙΜΑ, ΣΤΕΚΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ, ΝΑ ΜΟΥ ΡΙΧΝΕΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΜΑΤΙΕΣ. ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΡΙΖΕΙ ΗΛΙΟΓΕΝΝΗΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ...

3.10 μ.μ.
ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΕΙ, ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΥΣ. ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ. ΟΙ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΕΝΤΕΛΕΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ, ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟ. ΝΑ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΠΙΟ ΠΕΡΑ. ΝΑ ΠΑΜΕ ΕΚΕΙ, ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΟΡΙΖΟΥΝ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ. ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΑΣ. ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΜΑΣ.

4.15μ.μ.
ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ, ΚΑΛΠΑΖΕΙ ΒΙΑΣΤΙΚΑ...ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ, ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΟΥΝ ΑΓΕΡΩΧΕΣ ΝΑ'ΝΑΙ...
Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑΕΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ. ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΞΗ ΗΣΥΧΙΑ, ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ ΟΛΟΓΥΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΙΤΑ ΑΞΑΦΝΑ. Ο ΚΑΦΕΣ, ΣΩΣΤΗ ΠΑΡΕΟΥΛΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΤΗΝ ΦΥΛΛΩΣΙΑ...ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ, ΧΤΥΠΑ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ...Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ:"ΕΛΑ ΜΙΚΡΗ, ΑΚΟΥΣ ΜΕΛΩΔΙΑ?" ΑΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΩ ΣΥΝΩΜΟΤΙΚΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ. ΜΟΥ ΑΦΙΕΡΩΝΕΙ ΤΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙ...ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ, ΜΑΣ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ. ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΡΟΥΤΙΝΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. Η ΔΙΑΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ, ΕΞΙΛΕΩΝΟΥΝ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, ΠΟΥ ΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΦΑΝΗΣΕΙ. ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ...

4.57 μ.μ.
ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ, ΒΑΘΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ. ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΤΟ ΝΟΥ. ΚΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΑΥΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΝΟΕΡΑ, Η ΣΙΩΠΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ, ΚΙ ΑΓΝΑΝΤΕΥΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΣΥΛΛΗΠΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...ΕΚΕΙ ΟΠΟΥ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΓΡΑΦΕΙ ΠΝΟΕΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΤΡΟΜΑΖΟΥΝ ΣΑΝ ΠΕΦΤΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ...ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ...

NIMBUS

[afrotwin]

Αρχικά δημιουργήθηκε από milaber
Γειά σου ρε Θοδώρα με τα ωραία σου!

Μου άλλαξες λίγο το σκηνικό από τους καυγάδες και τα λοιπά που έβλεπα...

de mou les re mpougatsa 8a to paris to koritsi i 8a anevoume saloniki na se mpougatsiasoume sto ksilo
ante min to ka8isteris alo na orisoume imerominies ke tetia giati den se vlepo kala

[jimbar]

Αρχικά δημιουργήθηκε από nimbus
..

Nimbusάκι, ωραίο άνοιγμα ψυχής

[milaber]

Αρχικά δημιουργήθηκε από afrotwin
de mou les re mpougatsa 8a to paris to koritsi i 8a anevoume saloniki na se mpougatsiasoume sto ksilo
ante min to ka8isteris alo na orisoume imerominies ke tetia giati den se vlepo kala

Ρε συ άφρε...
...εσένα τι σε νοιάζει αν θα το πάρω το κορίτσι ή όχι;

Ερεθίζεσαι;

[nimbus]

Αρχικά δημιουργήθηκε από milaber
Ρε συ άφρε...
...εσένα τι σε νοιάζει αν θα το πάρω το κορίτσι ή όχι;

Ερεθίζεσαι;