Εχθές έφυγε από τα χέρια μου μια αγαπημένη (BMW F 650 GS).
Πέντε χρόνια ήταν μέλος της οικογένειας. Φίλη καρδιακή.
Εδώ και πέντε χρόνια οι όμορφες στιγμές, οι δικές μου, αλλά και της γυναίκας μου, είχαν και αυτή μέσα. Τοπία, μυρωδιές, δάση, θάλασσες, κούραση, κρύο, ιδρώτας και αυτή πάντα εκεί.
Από χθες είναι στα χέρια κάποιου άλλου. Είδα την λάμψη στα μάτια του και το χαμόγελο του όταν την έκανε δική του.
Ποτέ δεν πίστευα ότι θα δεθώ τόσο με ένα αντικείμενο. Και όμως συνέβη.
Ο φίλος που τώρα χαίρετε τα κάλλη της είναι αυτό που λέμε «δικός μας». Σε καμιά περίπτωση δεν θα την έδινα σε έναν άσχετο. Πρώτα έβλεπα τον άνθρωπο που θα την πάρει και μετά τις διαδικασίες της πώλησης. Το ότι την πήρε ο συγκεκριμένος άνθρωπος, κάνει τον πόνο μου λίγο λιγότερο.
Γεγονός είναι ότι από χθες το μεσημέρι στο σπίτι έχει πέσει συννεφιά, παρά τον καλό καιρό των ημερών.
Το ξέρω ότι θα μας περάσει, αλλά θα πάρει καιρό. Όπως όταν φεύγει ένας φίλος.
Εύχομαι στον καινούργιο ιδιοκτήτη να είναι πάντα καλά και γερός, πάντα όρθιος και να την χαρεί όσο και εγώ. Και να μου την προσέχει όπως την πρόσεχα και εγώ, γιατί μερικές φιλίες κρατάνε για πάντα.
Απάντηση με παράθεση
oses gomenes kathisane edw panw,pou eixa paei tajidia,ti broxes efaga...kai diafora alla!
