2007-01-21 Πόρος : Μια βόλτα διαφορετική από τις άλλες...
Ο άνθρωπος το ζήτησε... και είπαμε να πάμε να τον γνωρίσουμε....
Η συνάντηση κανονίστηκε κατά λάθος εξ' επίτηδες και το ραντεβού μας ήταν την Κυριακή, 21/01/2007 στο βενζινάδικο της Aegean μετά τα διόδια της Ελευσίνας.
Συμμετοχές....? Trooper και Nostra... μαζί με τις γυναίκες μας ήτοι Φωτεινή και +odigos...
Κατά κόσμον δηλαδή : Γιώργος, Φωτεινή με Fazer 600, Ελενα, Τάσος με CBF600
Που πηγαίναμε? Πόρο
Τί να κάνουμε? Να γνωρίσουμε τον vangelis 64 (aka Βαγγέλης), να δούμε το μαγαζί του και να πιούμε έναν καφέ...
Αμ δε! Μάπα το λάχανο .... :smilea: :smilea:
Το πήγαινε
Κατά τις 10:45' περνούσα από τα διόδια για να βρούμε το πλήρωμα του Fazer 2χλμ. παρακάτω. Στα διόδια εκείνη την ώρα μπορεί να ήταν και 150 μηχανές σε αναμονή για βόλτα και σε μια άκρη και το Lotus club. Τα δέρματα, οι κορντούρες και τα άλογα ήταν τόσο πολλά που σκέφτηκα ότι προς την Επίδαυρο που θα πηγαίναμε στο δρόμο για Πόρο η κίνηση θα ήταν αρκετά επικίνδυνη με του γΛήγορους Ελληνες οδηγούς.
Η μέρα ήταν θαυμάσια. Φτάνοντας στην Aegean όπου είχαμε ραντεβού σταματάω για ανεφοδιασμό και παραλίγο η μέρα να άρχιζε με επιτόπια πτώση εμού, του μωρού και του μωρού καθώς στο δάπεδο έμπροσθεν της αντλίας λίμναζαν λάδια Καλαματιανά και ουδόλως καμμένα...
Τέσπα, βρήκαμε τον Γιώργο και τη Φωτεινή, καθίσαμε στο καφέ του gas station (!) βλέποντας μπροστά μας να περνούν μηχανές όλων των τύπων, κυβικών, μαρκών με διάφορα χλμ. κοινώς "χιλιάρες φεύγουν κοπάδια..." και αναρωτιόμασταν σε τί είδους μάχη θα είμαστε θεατές στα στροφιλίκια μέχρι το stork και καθυστερούσαμε την αναχώρησή μας ώστε να αφήσουμε του ινδιάνους να καλπάσουν μπροστά με τα άλογα του πολέμου.
Ξεκινήσαμε κατά τις 11:30' φουλ εξοπλισμένοι (εκτός από την έλλειψη παντελονιού κορντούρας της +odigou καθώς όταν ξυπνάς το Σάββατο στις 14:00' δεν έχεις την απαίτηση να προλάβεις να αγοράσεις και μπότες και παντΑλόνι...)
Μέχρι την Κόρινθο ο ρυθμός ήταν ο γρηγορότερος που μπορούσαμε να έχουμε. Μπαίνοντας στις στροφές μετά τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης ευχαριστηθήκαμε τις δυνατότητες των μηχανών μας με δεδομένο ότι ήμαστε δικάβαλοι και οι δύο. Ωσπου οι μαζεμένοι σε μία δεξιά στροφή streetάδες, αμέσως μετά η κορίνα του μπατσικού στη μέση του οδοστρώματος και μετά από εκατό μέτρα το φαναναλάμπων ασθενοφόρο μας έκαναν να κάνουμε μια σύντομη στάση για να πληροφορηθούμε πως η υγρασία στα ανήλιαγα των στροφών δεν ήταν ευγενική με τα σλικ λάστιχα ενός "αεροπλανακίου" με αποτέλεσμα ευτυχώς μόνο το σπάσιμο του ποδιού του "πιλότου" του. Η παραμονή μας εκεί, πέρα από την ικανοποίηση της περιέργειας των αυτονόητων συνθηκών, ήταν ανούσια οπότε συνεχίσαμε μέχρι το stork για μια ουρία στάση απλά για να δούμε το parking του μαγαζιού γεμάτη με άλογα ελευθέρας βοσκής ιδιωτών, αγωνιζόμενων, νέων και γηραιότερων αναβατών με ποικίλες ενδυμασίες, αξεσουάρ, ελαστικών και ό,τι προβλέπει ένας τέτοιος καιρός για το εν λόγω μαγαζί.
Αφού σκοπός μας και τελικός προορισμός ήταν ο Πόρος φύγαμε εντός 5λέπτου και μπήκαμε στο καινούριο κομμάτι που έχει δοθεί στην κυκλοφορία από το φθινόπωρο όπου σχεδόν παραλιακά (μάλλον γκρεμνιστά) πας στο Γαλατά χωρίς να κάνεις κύκλο το βουνό. Η υγρασία στο εσωτερικό του δρόμου ήταν χαιρέκακη οπότε ο ρυθμός μας ήταν τέτοιος ώστε να είμαστε ασφαλείς.
Ως μπροστάρης των δύο κράταγα ένα ρυθμό καλό έως ότου συνειδητοποιήσω πως τα οπωροφόρα στη άκρη του δρόμου με καλούσαν να εξασκήσω το δικαίωμα της τουριστικής υπεξαίρεσης ενός και μόνο λεμονιού για την κατά φαντασίαν μπριζόλα που είχα στο νου να τσακίσω όταν θα τρώγαμε... Μετά από τα έκπληκτα βλέμματα των συνοδοιπόρων μου καθώς το καβάλημα του ρείθρου και του συρματοπλέγματος χωρίς να ξεκαβαλήσω από τη μηχανή δε μου επέτρεψαν να πάρω κάνα δυο σακούλες να έχουμε και στο σπίτι...
13:30' στο φέρυ στο Γαλατά για το μακροσκέλεστατο καραβίσιο ταξίδι των 300'' για Πόρο....
Ξεμπαρκάροντας είχα τη φαεινή ιδέα να κάνουμε μια γύρα το νησί καθώς πρώτη φορά πήγαινα με μηχανή. Προχωρώντας ξεναγούσα τα παιδιά στις τοποθεσίες των σκηνών από την ταινία "Η Αλίκη στο Ναυτικό" μαζί με τις ατάκες του έργου...
Το νησί είναι καταπράσινο, ο κυκλικός δρόμος που το γυροφέρνει αρκετά καλός και επιστρέψαμε από τη μεριά του Νεωρίου πάλι στην πόλη του Πόρου...
Απάντηση με παράθεση
καθώς ο οδηγός της yamaha κρύφτηκε πίσω από την ιδιότητά του ως φυσιΚοθεραπευτής οπότε άν τρώγαμε εμείς τη σούπα θα είχαμε παραϊατρική βοήθεια :wacko: 
:rotflmao: 
