Πριν ενάμιση χρόνο, όταν είχα το ατύχημα με τη προηγούμενη μοτοσικλέτα μου, μια KLE 500, αποφάσισα μιας και το μηχανάκι δε φτιάχνοταν να το πουλήσω στο μάστορα που το πήγαινα για service. Η μηχανή είχε πάθει αρκετά μεγάλη ζημιά, αφού είχε χτυπήσει με το εμπρός μέρος της στο πλάι ενός αυτοκινήτου. Είχε στραβώσει όλο το μπροστινό σύστημα, το μοτέρ είχε πάει πιο πίσω από τη κανονική του θέση, είχε στραβώσει και κοπεί ο σκελετός σε ένα-δυο σημεία, το κάρτερ είχε σπάσει σε ένα σημείο, τα πλαστικά είχαν διαλυθεί μπροστά, γενικά η μηχανή ήταν σε μαύρα χάλια. Ο μάστορας υπέγραψε μια δήλωση ότι η μηχανή και να γίνει δε πρόκειται να είναι σε θέση πλέον να οδηγηθεί με ασφάλεια στους δρόμους, αφού αποτελεί κίνδυνο για τον αναβάτη της αλλά και για τους οδηγούς των άλλων οχημάτων. Αυτό το παραδέχτηκε και ο πραγματογνώμονας της ασφαλιστικής μετά από κάποιες πιέσεις.
Οταν ήρθε η στιγμή να πουλήσω το μηχανάκι, μου λέει ο μάστορας ότι το αγοράζει για 450€ μιας και δε μπορεί να βγάλει και περισσότερα από το διαλυμένο αυτό όχημα. Εγώ όρεξη να κάτσω να τη ψάξω τότε δεν είχα, μιας και από τη μια ήμουν πικραμένος που είχε καταστραφεί η μηχανή μου και από την άλλη είχα και τα σπασίματά μου. Οπότε χωρίς πολύ σκέψη του απάντησα θετικά στο πρότασή του. Μου έδωσε τα χρήματα που είχαμε πει αλλά και την ΥΠΟΣΧΕΣΗ ότι το μηχανάκι θα το έδινε για ανταλλακτικά και μόνο. Δε θα προσπαθούσε να το φτιάξει και να το ξαναπουλήσει σε κάποιον που δε θα ήξερε τι είχε συμβεί στη συγκεκριμένη μηχανή. Μάλιστα πριν φύγω μου είχε πει : "Για ποιόν με περνάς? Για κανένα εγκληματία?"
Προχθές λοιπόν είχα βγει με τη μηχανή μου για μια δουλειά στο κέντρο της πόλης και ακούω πίσω μου ένα γνωστότατο θόρυβο. Κοιτάω στο καθρέφτη και βλέπω ένα KLE 500. Δε μπόρεσα να γνωρίσω τον αναβάτη, μιας και στη πόλη μας λίγο πολύ γνωριζόμαστε όλοι οι μοτοσικλετιστές μεταξύ μας. Εκοψα λοιπόν ταχύτητα και τον άφησα να περάσει. Καθώς με περνούσε με έλουσε κρύος ιδρώτας. Το KLE που με προσπερνούσε ήταν το ΔΙΚΟ ΜΟΥ!!! Το κοιτούσα και το ξανακοιτούσα και όσο πιο πολύ το έβλεπα τόσο πιο πολύ το γνώριζα. Πηγαίνω δίπλα στο τύπο που το καβαλούσε και τον ρωτάω από που πήρε το μηχανάκι. Μου είπε το όνομα του μάστορα που το πούλησα εγώ. "Πόσο ρε φίλε το αγόρασες?" τον ξαναρωτάω. 3500 € μου λέει! ΣΟΚ!!!
"Φίλε", του λέω "κάνε λίγο στην άκρη και σταμάτα να σου πω δυο λεπτά". Σταματάμε και οι δυο και κατεβαίνουμε από τις μηχανές μας. Αρχίζω να ξανακοιτάω με προσοχή το μηχανάκι. Ολα ίδια με το δικό μου. Ακόμη και τον αριθμό του κινητήρα θυμήθηκα. Η μόνη διαφορά ήταν τα μπροστινά πλαστικά που είχαν σπάσει από τη σύγκρουση, τα είχε αλλάξει με κάποια άλλα σε διαφορετικό χρώμα, μιας και το χρώμα που είχε το KLE ήταν δυσεύρετο στην Ελλάδα αφού το συγκεκριμένο είχε εισαχθεί από τη Γερμανία και το χρώμα του ήταν το κυπαρισσί. "Μεγάλε αυτό το μηχανάκι ήταν δικό μου κάποτε" "Ε, και?" μου λέει αυτός. "Αυτό το μηχανάκι έχει φάει τέτοιο τράκο που μέχρι και ο πραγματογνώμονας της ασφαλιστικής το είχε βγάλει άχρηστο. Είχε πάρει όλο το μπροστινό και έχει κοπεί στο πλαίσιο" Αρχισα λοιπόν να του δείχνω τι ακριβώς είχε πάθει το μηχανάκι και να κοιτάμε μαζί τα ξανακολλημένα μέρη της μηχανής. Ο τύπος από εκεί που ήταν άνετος άρχισε να χάνει το χρώμα του. Αναψε τσιγάρο και έκατσε στο πεζοδρόμιο ανοίγοντας το πουκάμισό του. Φύσουσε και ξεφυσούσε. Δε μπορούσε να χωνέψει τι του είχε συμβεί. Του λέω "Ξέρω ότι σε στεναχώρησα αλλά πιστεύω ότι καλύτερα που στα είπα, παρά να βγάλεις τη μηχανή έξω από τη πόλη να ανοίξεις το γκάζι και να βρεθείς χωρίς να το καταλάβεις σε κανά χαντάκι" "Οχι ρε φίλε", μου λέει, "χίλια ευχαριστώ. Τι να κάνω τώρα πάει τη πάτησα" "Να πας να συμβουλευτείς κάποιον δικηγόρο. Αυτός ίσως να μπορέσει να σου βρει άκρη. Αν θέλεις πάντως μάρτυρα, εγώ είμαι μέσα με το παλιολαμόγιο. Μου είχε υποσχεθεί κιόλας ότι δε τη πουλούσε παρά μόνο για ανταλλακτικά"
Μπήκα στη μηχανή μου και έφυγα, αφήνοντας το τύπο, που αργότερα έμαθα ότι είναι ένας απλός οικοδόμος, ένας άνθρωπος του μεροκάματου, στο πεζοδρόμιο βυθισμένο στις σκέψεις του και στη στεναχώρια του.
Πόσο καθίκι μπορεί να είναι κάποιος ρε παιδιά?
Πουλάει μια μηχανή που είναι διαλυμένη σε τιμή που κάνει μια μεταχειρισμένη σε άριστη κατάσταση και βγάζει τα κερατιάτικά του. Δε τον νοιάζει αν αυτός που θα την αγοράσει θα τσακιστεί. Δε το νοιάζει που ο άνθρωπος που την αγόρασε χύνει τόνους ιδρώτα κάθε μέρα στις οικοδομές για να μπορέσει να τη πληρώσει. Δε τον νοιάζει για τις υποσχέσεις που δίνει. Δε του καίγεται καρφί για τίποτε παρά μόνο για το δικό του κέρδος, έστω και αν αυτό είναι εις βάρος των άλλων.
Αυτό όμως δε θα περάσει έτσι.
Ηδη το έχω πει στο ΔΣ της Λέσχης μας και θα προβούμε σε καταγγελία. Από τη μία θα γλυτώσουμε κόσμο από αυτό το λαμόγιο και από την άλλη ίσως μπορέσουμε να βοηθήσουμε τον ανθρωπάκο που τη πάτησε αγοράζοντας μια μηχανή που μόνο για ανταλλακτικά κάνει.
Απάντηση με παράθεση
