Greece2india (Ένα μεγάλο τόλμημα)

[furious]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Nik0s
Μα καλά, πόσο καιρό λείπει ο Ηλίας ?

5 μήνες και 3 μέρες φίλε μου! Κι αν όλα πάνε καλά έχω μπροστά μου, τουλάχιστον, άλλο τόσο!!!

[powerphot]

Έκπληξη… Μπαίνει και το Νεπάλ στο πρόγραμμα!

Αφού το σκεφτόμουν εδώ και αρκετό καιρό, το αποφάσισα! Το Νεπάλ είναι δίπλα, είναι γεμάτο βουνά (εκεί είναι και το Έβερεστ!), που είναι το στοιχείο μου και ο Οκτώβριος και ο Νοέμβριος έχουν την καθαρότερη ατμόσφαιρα για να τα δω. Έτσι, λοιπόν, μετά το Δελχί θα ανέβω να δω τα ινδικά Ιμαλάια κοντά στο Νεπάλ και από ‘κει θα περάσω τα σύνορα. Θα ταξιδέψω εκεί για κανένα μήνα κι ύστερα θα ξανακατέβω να δω και την υπόλοιπη Ινδία.
Είχαμε μείνει, λοιπόν, στην πόλη του Δαλάι Λάμα. Συνεχίζοντας είδα μερικά ήσυχα βουδιστικά μοναστήρια σε κάποια χωριά και έφτασα στο Chandigarh. Είναι η μόνη πόλη στην Ινδία που χτίστηκε βάση σχεδίου. Τη σχεδίασε ο Le Corbusier τη δεκαετία του ‘50. Έχει όμορφα πάρκα, τεράστιους, κάθετους μεταξύ τους δρόμους, αριθμημένα τετράγωνα κ.λ.π.
Είδα το τεράστιο παλάτι που άφησαν οι Άγγλοι στο Dehra Dun και σάστισα! Είναι μεγαλύτερο κι από το Buckingham! Επισκέφθηκα κι ένα φοβερό ινδουιστικό ναό μέσα σε σπηλιά και βγήκα έξω από την πόλη να κατασκηνώσω.
Πέτυχα στο δρόμο έναν Αμερικάνο, που αγόρασε ένα ινδικό μηχανάκι 100 κ.εκ. και τριγυρνούσε στα Ιμαλάια. Είπαμε να κατασκηνώσουμε μαζί, αλλά τελικά μόνο προβλήματα μου δημιούργησε.
Κατά τις 1:00 το βράδυ άρχισε να βρέχει καταρρακτωδώς. Αυτός είχε ένα φθηνό αντίσκηνο και βράχηκαν κατευθείαν τα πάντα. Ήρθε στο αντίσκηνό μου και φώναζε τρομοκρατημένος ότι έπρεπε να φύγουμε αμέσως, γιατί πλυμμήρισε το μέρος. Όλο κι όλο είχε 2 δάχτυλα νερό και το δικό μου αντίσκηνο δεν είχε πάρει ούτε σταγόνα. Άλλωστε, είχα πετύχει τέτοια καταιγίδα που κράτησε για ώρες και ούτε καν είχα ξυπνήσει. Αυτή κράτησε όλο κι όλο 10 λεπτά και μετά το νερό το ρούφηξε, αμέσως, το χώμα.
Του είπα, φυσικά, να έρθει στο αντίσκηνό μου, αλλά αυτός είχε πανικοβληθεί και μάζευε τα πράγματά του για να φύγει και ήθελε κι εμένα μαζί του, γιατί φοβόταν μόνος του. Έτσι, λοιπόν, μάζεψα κι εγώ τα πράγματά μου
και οδηγούσαμε μέχρι τις 3:00 μέσα στα σκοτάδια για να πάμε στην πρώτη πόλη, στο Rishikesh, να βρούμε ξενοδοχείο.
Είδα το Rishikesh, που θεωρείται η παγκόσμια πρωτεύουσα του yoga και συνέχισα για το Haridwar. Εκεί έμενα σε ashram, τα συγκροτήματα όπου φιλοξενούνται οι προσκυνητές. Το Haridwar είναι ιερή πόλη, γιατί από ‘κει περνάει ο ποταμός Γάγγης, ο ιερότερος για τους ινδουιστές. Όπως και στο Βαρανάσι, λοιπόν, όταν σουρουπώσει μαζεύεται αμέτρητο πλήθος στις όχθες του ποταμού, για να ξεπλύνει τις αμαρτίες του και να προσφέρει τα καλαθάκια με λουλούδια και ένα κεράκι, που αφήνουν να πάρει ο Γάγγης. Το κλίμα ήταν εκστατικό!
Ήρθα στο Δελχί με μια ανησυχία για το χάος που θα συναντήσω. Ευτυχώς, τα πράγματα είναι λίγο καλύτερα από ότι περίμενα. Φυσικά, υπάρχει το χάος και θέλει πολύ προσοχή στην οδήγηση, γιατί πετάγεται κόσμος από παντού, αλλά μετά από τόσο καιρό στην ανατολή προσαρμόστηκα στις συνθήκες.
Σαν σήμερα, το 1869, γεννήθηκε ο Γκάντι. Εδώ βρίσκεται και το μέρος όπου δολοφονήθηκε το 1948. Φυσικά, είναι εθνική εορτή και έρχεται αμέτρητο πλήθος στο σημείο όπου άφησε την τελευταία του πνοή, για να αποδώσει φόρο τιμής σ’ αυτό το σπουδαίο άνθρωπο. Το ίδιο έκανα κι εγώ, αφού τον θαυμάζω ιδιαίτερα. Είδα μερικά αξιοθέατα, τριγύρισα λίγο στη γεμάτη ζωή παλιά πόλη και αύριο θα ψάξω για λάστιχα και αλυσιδο-γράναζα για τη μοτοσικλέτα.
Η φωτογραφία που στέλνω είναι από το Haridwar, την ώρα που οι προσκυνητές αφήνουν τις προσφορές τους στο Γάγγη.

Να ‘στε καλά,
Ηλίας Βροχίδης

----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα

[PanVas]

Ηλία να ανησυχήσω ;

11 και σήμερα χωρίς νέα...

Οι σκέψεις μας και οι ευχές μας σε ακολουθούν!

[Anty12]

Power, κανένα νέο...???

[powerphot]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Anty12
Power, κανένα νέο...???

Παιδιά όχι δεν έχω ακόμα κανένα νέο.
Ότι καινούριο υπάρχει είναι αυτό το παράπάνω.
Όταν έχω κάτι νέο το ανεβάζω αμέσως δεν το καθυστερώ, οπότε αναμένουμε όλοι.

[powerphot]

Μπήκα στο ΝΕΠΑΛ!

Στο Δελχί άλλαξα λάστιχα και αλυσίδα στη μοτοσικλέτα, αλλά γρανάζια, δυστυχώς, δε βρήκα. Με τη μοτοσικλέτα, λοιπόν, ανανεωμένη κατευθύνθηκα και πάλι προς τα βουνά, που με τραβάνε σα μαγνήτης! Ανέβηκα στα ινδικά Ιμαλάια, στην περιοχή Uttaranchal, που συνορεύει με το Νεπάλ.
Εκεί έκανα την πιο ωραία πεζοπορεία που έχω κάνει στο ταξίδι μου! Δε χρειαζόμουν οδηγό, γιατί η διαδρομή είναι πολύ διαδεδομένη λόγω των Σιχ που ανεβαίνουν να προσκυνήσουν στην ιερή λίμνη στα 4.300 μέτρα υψόμετρο. Έτσι, το μονοπάτι είναι ευδιάκριτο. Ευτυχώς, η περίοδος προσκυνήματος είχε τελειώσει κι έτσι δεν είχε κόσμο. Περνούσα από μικρά χωριουδάκια και πότε-πότε ανεβοκατέβαιναν οι ντόπιοι με τα ζώα. Ανέβηκα μέχρι την Κοιλάδα των Λουλουδιών, που φιλοξενεί 300 είδη σπάνιων, άγριων λουλουδιών και πολλά πανέμορφα πουλιά. Δυστυχώς, τα λουλούδια ανθίζουν από τον Αύγουστο μέχρι το Σεπτέμβριο και τώρα ήταν όλα μαραμένα. Τα πουλιά, όμως, ήταν ακόμα εκεί και το τοπίο ήταν πανέμορφο!
Μετά από 3 μέρες κατέβηκα στους δρόμους και ακολούθησα τους Ινδουιστές προσκυνητές σε έναν από τους ιερότερους ναούς τους, στο Badrinath. Ύστερα ανέβηκα ακόμη πιο πάνω, στο χωριό Mana, ένα πολύ γραφικό χωριό των Ιμαλαϊων και το τελευταίο σε ινδικό έδαφος. Από 'κει και πέρα τα βουνά χωρίζουν την Ινδία από την Κίνα.
Μέσα από μικρά δρομάκια στην αγνή, αμόλυντη από τουρίστες επαρχία πήρα το δρόμο για το Νεπάλ. Επί 2 μέρες ταξίδευα σε πανέμορφα τοπία! Σήμερα, λοιπόν, μπήκα στο Νεπάλ και είμαι στο Mahendranagar, την πρώτη πόλη από τα σύνορα. Πριν 2 μέρες, στις 14 του μηνός, έκλεισα μισό χρόνο στο δρόμο και η μοτοσικλέτα έχει γράψει 25.000 χλμ. απ' την Ελλάδα!
Στέλνω μία φωτογραφία από την υπέροχη πεζοπορεία μου στην Κοιλάδα των Λουλουδιών, αν και η ομορφιά αυτή δε μπορεί να φανεί σε φωτογραφία... Ήταν η ερημιά, η ησυχία του τοπίου, η αίσθηση του απομακρυσμένου, οι χιονισμένες κορυφές, οι κοκκινισμένες από τα λουλούδια πλαγιές, τα ρυάκια ανάμεσα τους, τα πανέμορφα πουλιά, οι μυρωδιές...

Να ‘στε καλά,
Ηλίας Βροχίδης

----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα

[Vasilis_Strom]

Α ρε Ηλία μας έχεις καταστρέψει

Σου εύχομαι ολόψυχα να είσαι πάντα καλά και τα ταξίδια σου να μην τελειώσουν ποτέ



Σου έβαλα πολλές γιατί θα σου έχουν λείψει

[tai]

Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
[B]
. Πριν 2 μέρες, στις 14 του μηνός, έκλεισα μισό χρόνο στο δρόμο και η μοτοσικλέτα έχει γράψει 25.000 χλμ. απ' την Ελλάδα!

Να ‘στε καλά,
Ηλίας Βροχίδης

έκλεισες μισό χρόνο ζώντας το όνειρό σου

[Nik0s]

Αρχικά δημιουργήθηκε από furious
5 μήνες και 3 μέρες φίλε μου! Κι αν όλα πάνε καλά έχω μπροστά μου, τουλάχιστον, άλλο τόσο!!!

Τι λες τώρα !!!!





Καλή συνέχεια εύχομαι !

[cityfly]

μπράβο σου Ηλία

[project.breeze]

:a19:

[powerphot]

Τρέξτε στα περίπτερα!

Έκπληξη! Από σήμερα, 1 Νοεμβρίου, αρχίζει να δημοσιεύεται μία σειρά ανταποκρίσεων που στέλνω κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου στο περιοδικό MOTO(http://www.motomag.gr)! Έχουν πλούσιο υλικό με πολλές φωτογραφίες. Η πρώτη ανταπόκριση από την Τουρκία, για παράδειγμα, είναι ένα αφιέρωμα 11 σελίδων. Ελπίζω να καταφέρω να σας πάρω για λίγο μαζί μου, να γίνουμε συνταξιδιώτες και να νοιώσετε όσο το δυνατόν συναρπαστικότερα αυτή την περιπέτεια. Περιμένω τα σχόλια σας, λοιπόν!
Στο Νεπάλ τώρα! Οι πεδιάδες αποτελούνται από ζούγκλα με άγρια και σπάνια ζώα. Την πρώτη φορά στη ζούγκλα έκανα μια ωραία βόλτα με τη μοτοσικλέτα από τους χωματόδρομους, που έχουν ανοίξει γι' αυτό το σκοπό. Είδα 4 φορές πανέμορφα ελάφια και κατασκήνωσα εκεί!
Ανέβηκα στους λόφους και στην Pokhara έκανα για πρώτη φορά paragliding! Το Sarangkot, απ' όπου ξεκινάνε οι πτήσεις θεωρείται από τα ομορφότερα μέρη στον πλανήτη για paragliding! Δεν έχω μπει καν σε αεροπλάνο (μόνο μία φορά όταν ήμουν μικρούλης και δε θυμάμαι τίποτα). Αυτή, δηλαδή, ήταν η πρώτη μου φορά στον αέρα και ήταν πραγματικά στον αέρα! Αισθανόμουν σαν πουλί. Δεν είχα κανένα κουβούκλιο να με φυλακίζει... Οι μηχανόβιοι με καταλαβαίνεται. Κοιτούσα κάτω από τα πόδια μου και έβλεπα τη λίμνη, τα σπιτάκια, μικρά ανθρωπάκια και τριγύρω τα μεγαλοπρεπή βουνά. Μπαίναμε στα σύννεφα και ήταν σα να νιώθω το σύννεφο στο πρόσωπό μου! Μοναδική αίσθηση!
Επισκέφθηκα κάποια πολύ γραφικά χωριουδάκια πάνω στους λόφους, όπως τη Gorkha, που είναι σημαντικό θρησκευτικό κέντρο για τους Ινδουιστές και θυσιάζουν ζώα. Ανατριχιαστική εικόνα, αλλά γι' αυτούς είναι θρησκεία.
Ξανακατέβηκα στη ζούγκλα και έκατσα 2 μέρες στο εθνικό πάρκο Chitwan, το οποίο είναι ένα από τα τελευταία καταφύγια στον κόσμο που φιλοξενείται ο ρινόκερος με ένα κέρατο και εδώ βρίσκονται οι περισσότεροι από αυτούς. Έκανα σαφάρι πάνω στη ράχη ενός ελέφαντα και ήμουν αρκετά τυχερός. Eίδα 2 ρινόκερους, 4 κροκόδειλους και ένα τεράστιο ελάφι, που είναι σπάνιο είδος (sambar deer)! Έκανα και κανό στο ποτάμι και μία μικρή πεζοπορεία στη ζούγκλα. Έχει και τίγρεις, αλλά είναι λίγες και σπάνια τις πετυχαίνεις. Εκεί με φιλοξένησε ένας πολύ φιλικός Νεπαλέζος από ένα διπλανό χωριό κι έτσι βίωσα για λίγο τη ζωή στο χωριό από κοντά.
Μέσα από ωραίους δρόμους στο βουνό ανέβηκα στην πρωτεύουσα, στο Κατμαντού. Όλη η παλιά πόλη είναι ένα υπαίθριο μουσείο με απίστευτα αριστουργήματα. Θα εξερευνήσω την κοιλάδα του Κατμαντού, που είναι όλη πολύ πλούσια ιστορικά και ύστερα θα ξεκινήσω για τη μεγαλύτερη πεζοπορεία του ταξιδιού μου: 20 μέρες στην καρδιά των Ιμαλαίων, στην περιοχή Annapurna!

Η φωτογραφία που στέλνω είναι από τη ζούγκλα στο Chitwan. Φόρεσα το μαγιώ, πάτησα στην προβοσκίδα του ελέφαντα, με ανέβασε και ετοιμάστηκα για το μπάνιο μου! Ρούφηξε νερό, σήκωσε την προβοσκίδα του και... σπλας... με δρόσισε!

Να 'στε όλοι καλά! Περιμένω με αγωνία τα σχόλιά σας στο Blog μου για την ανταπόκριση στο περιοδικό! Εσείς θα τη δείτε, εγώ όχι!

Να ‘στε καλά,
Ηλίας Βροχίδης

----------------------------------------------
P.S. Περισσότερες λεπτομέρειες για το ταξίδι θα βρείτε και στην ιστοσελίδα του Ηλία: Απο την Ελλάδα στην Ινδία με μοτοσικλέτα

[PanVas]

Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
Τρέξτε στα περίπτερα!

Έκπληξη! Από σήμερα, 1 Νοεμβρίου, αρχίζει να δημοσιεύεται μία σειρά ανταποκρίσεων που στέλνω κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου στο περιοδικό MOTO(http://www.motomag.gr)! Έχουν πλούσιο υλικό με πολλές φωτογραφίες. Η πρώτη ανταπόκριση από την Τουρκία, για παράδειγμα, είναι ένα αφιέρωμα 11 σελίδων. Ελπίζω να καταφέρω να σας πάρω για λίγο μαζί μου, να γίνουμε συνταξιδιώτες και να νοιώσετε όσο το δυνατόν συναρπαστικότερα αυτή την περιπέτεια. Περιμένω τα σχόλια σας, λοιπόν!

απλά δεν συμφωνώ. προσωπική άποψη.

--------------------------------------------------------------------------------------------- - - - -- --- -- -- --- ---

Μπράβο ρε Ηλία!
Καλή συνέχεια!

[powerphot]

Αρχικά δημιουργήθηκε από PanVas

απλά δεν συμφωνώ. προσωπική άποψη.

Κοίταξε, έχεις δίκιο να λες ότι αυτή είναι η γνώμη σου.
Ο καθένας το βλέπει από διαφορετική σκοπιά το θέμα.
Κι η σκοπιά του Ηλία σίγουρα είναι εντελώς διαφορετική από τον καθένα μας που παρακολουθεί την πορεία του.

Απ’ την στιγμή που αποφάσισε να κάνει αυτή την κίνηση δεν νομίζω ότι θα μπορούσα εγώ από εδώ να τον κρίνω.
Αυτό έκρινε από μόνος του ότι έπρεπε να κάνει κι αυτό έκανε. Άλλωστε κανένας δεν είναι υποχρεωμένος ντε και καλά να αγοράζει ότι του λένε.

Πάντως έτσι για ενημέρωση, σε αυτό το προαναφερθέν τεύχος δεν έχει τίποτα.
Όταν κι αν μπει κάτι θα ενημερώσω.

edit: Όλα τα κείμενα μπαίνουν όπως έρχονται με e-mail απο τον Ηλία και δεν "διαμορφώνονται"με κανένα τρόπο.
Αν κάποιος θέλει να γράψει κάτι σχετικό προς εκείνον μπορεί να το κάνει στο "blog" που σίγουρα διαβάζει. Εγώ η κα΄ποιος άλλος σε καμιά περίπτωση δεν παρεμβαίνει, όλα τα γραφόμενα μου είναι προσωπικές απόψεις.

[furious]

Γεια σας παιδιά! Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές σας και την υποστήριξη!

Οι γονείς μου, που πήραν πρώτοι το περιοδικό, μου είπαν ότι η ανταπόκρισή μου δεν είναι σε αυτό το τεύχος. Δεν ξέρω τι έγινε. Φαντάζομαι ότι θα θέλουν να το βάλουν στο επόμενο τεύχος. Μόλις μάθω θα σας πω. Συνεννοούμαστε μέσω e-mail και όπως καταλαβαίνεται, η επικοινωνία από 'δω είναι λίγο δύσκολη.

Ηλίας Βροχίδης