Σελίδα 1 από 4 1234 ΤελευταίοΤελευταίο
Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 15 από 46

Θέμα: ένα τρελό καλοκαίρι... εύβοια - χίος - πελλοπόνησος - ήπειρος - αλβανία

  1. #1
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346

    ένα τρελό καλοκαίρι... εύβοια - χίος - πελλοπόνησος - ήπειρος - αλβανία

    Ένα τρελό τρελό καλοκαίρι…


    Όλοι έχουμε τις μικρές όμορφες, γλυκές, πικρές και με πόνο ιστορίες… όλα-σε-ένα είναι το μεγάλο μας ταξίδι, όλα-σε-ένα είναι και τα μικρά ταξίδια μας…

    Επαγγελματική απραξία, βάλτος σπουδές, τρία μικρά ατυχήματα, και έναν μεγάλο χωρισμό, και πολλές ακόμα μίκροπαπάρες σφράγίσαν το χειμώνα του 2003 ως έναν ακόμα χάλια χειμώνα… τρίτωσε το κακό… τρεις άσχημοι χειμώνες αλλά και τρία γεμάτα καλοκαίρια…

    Ισοπαλία και πάλι…



    Ο Ιούλιος με βρήκε στην Αθήνα των ολυμπιακών αγώνων, για άλλη μια φορά χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, με πολλές προτάσεις μα χωρίς διάθεση και χρήματα…

    Αυτή την πόλη δεν την πάω καθόλου… και φυσικά, σιγά μην καθόμουν εδώ…

    Πέφτει η πρώτη πρόταση από κολλητό (Κώστας) αρχές Αυγούστου … «έλα Ερέτρια που δουλεύω να αράξουμε, όλα τα έξοδα δικά μου» με 50€ στην τσέπη λοιπόν ο μονστεράκος κινά και πάει…

    4 καλοκαίρια πιο πριν πάλι εκεί ήμασταν. στην ίδια φάση, στο ίδιο κλαμπ, να οδηγούμε από ένα τσαλάκι ο καθένας και να κάνουμε μοτο κρος στα βουνά… στους ίδιους δρόμους τώρα οδηγούσα αυτό που τότε πέρναγε από μπροστά μου και με άφηνε άφωνο… κάθε στιγμή μας και μια ειρωνεία… αν είναι κωμωδία ή δράμα, εμείς το αποφασίζουμε…

    καλή τύχη δεν του έφερα… του χάλασα την φάση με την μπαργούμαν, παραλίγο να γίνει το 3-0, τσακώθηκε και με το ένα αφεντικό και βρεθήκαμε μετέωροι… πάνω που τα είχαμε κανονίσει δηλαδή… «δεν γαμιέται… πάμε Αθήνα και βλέπουμε».

    2 μέρες Αθήνα και με πιάσανε τα διαόλια μου… πάω Χίο στους δικούς μου…

    μπαίνουμε στο πλοίο, εγώ, ο κώστας, το cbr, και ο κύριος Lu στο τσαντάκι…

    ε ρε πανηγύρια… μπανίζει το μάτι του κωστή μια γκομενίτσα… της πιάνει την κουβέντα… πήγε να μας δώσει αυτόγραφο… ήταν στη φάρμα 2 το κορίτσι… βάλαμε τον Lu διερμηνέα… δεν ξέραμε την γλώσσα των ζώων…

    ο Lu λύσσαξε έφαγε το αυτοσχέδιο –από caprise- κλουβί του και εκίνησε να φέρει βόλτα το πλοίο… καλά που τον πήρα χαμπάρι γιατι είχανε σηκώσει τις σκούπες να τον εφάνε λάχανο… τον σώσαμε και τον βάλαμε στο τάβλι… και μετά από λίγο γεμίσαμε ευρωπαίους τουρίστες με κάμερες και ανοιχτά στόματα να κοιτάνε το μαγικό τάβλι… ο πανίβλακας ο Lu, έσπρωχνε το τάβλι, άνοιγε λίγο αυτό, ξεκίναγε αυτός να βγει από το άνοιγμα, και το τάβλι έκλεινε… βλέπαν όλοι το λοιπόν, ένα τάβλι να ανοιγοκλείνει… «τεν γιούρο το άτομο, τουέντι η φοτογκραφ» δεκάρα δεν βγάλαμε…
    λεφτά δεν είχαμε και μας έπιασε και η πείνα… τριπώσαμε στα μαγειρεία του πλοίου, κάναμε σεφτέ…

    άπειρα παρατράγουδα τι να πρωτοπώ…

    φτάσαμε Χίο 5 το πρωί την πέσαμε σε μια παραλία όπως είμασταν και μόλις ξυπνήσαμε πήγαμε στου ξάδελφου το σπίτι, ο ξάδελφος με την γυναίκα και τα 2 παιδιά του, ο κουμπάρος και η κουμπάρα του με το κοριτσάκι τους, οι δικοί μου με τα 2 μικρά αδελφάκια μου, εγω και ο κώστας σε ένα σπίτι… μουρλοκομείο…

    τόσο πάθος… ούτε ολυμπιακά αθλήματα να ήταν… 7 μέρες τάβλι και σκάκι και το δολοφόνο στα χαρτιά, ασταμάτητα από τον πρωινό καφε μέχρι το βραδυνό κρασάκι, τεφτέρια δεν κρατούσαμε ποιος κέρδισε δεν ξέρω, το μόνο που ξέρω είναι ότι στον ύπνο που έβλεπα εφιάλτες πως ήμουν λέει σε μια τεράστια σκακιέρα και έβρεχε κάτι τεράστια ζάρια…

    κουκουρούκου…

    τελευταία βράδυ τραβήξαμε για το χωριό στα βουνά, πέτρινα σπίτια και στάβλοι μόνο, πολιτισμός απών εκει… μπαίνουμε στο σπίτι αράζουμε στην βεράντα να αγναντεύουμε την θέα, φιλοσοφούμε, είχαμε και 2 βιβλία… Έρμαν Έσσε και Καζαντζάκι και δώσε θεωρίες, να βρόυμε την ιθάκη… άκρη δεν βγάλαμε και την πέσαμε για ύπνο… η γιαγιά μου είχε πάρει τον δεύτερο ύπνο χαμπάρι δεν μας πήρε μου μπήκαμε σαν τους κλέφτες…

    το πρωι είχε πάρει μια καρέκλα και είχε κάτσει πάνω από τον κωστή που κοιμόταν του καλού, να βγάλει άκρη η γιαγιά, ποιοι είναι οι μουζαφιρέοι… είδε και απόειδε, τι να δει η καημένη… δεν βλέπει καλά μίτε ακούει, άκρη δεν έβγαζε και αρπάζει το σαγόνι του κώστα να τον δει από κοντά να καταλάβει ποιος είναι…

    έ ρε παναγία μου… τι κραυγή ήταν αυτή… πήγε να πάθει συγκοπή το παλικάρι.. μέχρι την τουρκιά μας ακούσανε… φώναζε αυτός, φώναζα και εγώ, φώναζε και η γιαγιά μου… «σώπα μωρέ… τίνος είσαι εσύ για?»

    σκέψου πως θα ναι εκεί που κοιμάσαι να σου τραβάει το σαγόνι μια ζαρωμένη μαυροντυμένη 85άχρονη γριά…

    άντε γεια…

    μας έψησε τον καφέ τον ήπιαμε και φύγαμε πάλι κάτω για την χώρα… η διαδρομή… η χαρά της supersport μοτοσικλέτας. Στροφές των 180+ χλμ/ώρα με τέλειο οδόστρωμα και πλήρης ωρατότητα… δεν το χαρήκαμε όμως γιατί δεν είχαμε τα κράνη… δύο καλοκαίρια πριν έξυνα τα μαρσπιέ του bandit εκεί…

    φτάνουμε στη χώρα, στο πάρτι του πεθερού του ξαδλελφου, μπαίνει ο κώστας dj (επαγγελματίας dj είναι αυτός), χόρευα εγώ μια κοπελίτσα και άφηνε αυτός τις κονσόλες και ερχόταν και μου την έπερνε να κάνει το 2-1… «μωρή κουφάλα», είχαμε κατεβάσει και πόσα μπουκάλια, πήγαινα εγώ και του έκλεινα τις κονσόλες… μπουρδέλο το κάναμε το πάρτι.

    Τελοσπάντων, μπαίνουμε στο παπόρι για αθήνα, δεν βάσταξα πήρα μια κλίνη σε ένα τετράκλινο όπου γινόταν όπερα ροχαλιτού και κλανίας, και εκεί που άρχισα να τα καταφέρνω ξεκίνησε και ο Lu να χτυπιέται με τα πούλια μέσα στο τάβλι, τον βγάζω, τον ακουμπάω στο κρεβάτι… να ηρεμίσει… και ηρέμισε! (…)
    το ξαναέβαλα μέσα… τα μάζεψα και πήγα στο σαλόνι και την έπεσα στο πάτωμα… τσάμπα η κλίνη…

    Φτάνουμε Αθηνά… περνάει μια μέρα, περνάει και άλλη… με πιάσαν τα διαόλια μου πάλι… μαζεύω κάτι χρωστούμενα από εδώ και από έκει 250€ φορτώνω μπαγκάζια και διαβατήρια, παίρνω και τον κώστα και άντε γεια σου Αθηνά…

    Πρώτη στάση Ναύπλιο να επισκεφτούμε την τύπισα από τη φάρμα που γνωρίσαμε στο πλοίο, αφήνω τον κωστή εκεί να κάνει τις ιστορίες του και φεύγω εγώ για Ακρτάτα σε ένα φίλο. Για να γλυτώσω και καλά δρόμο το πήγα μέσα από τα χωριά της Νεμέας, μου βγήκε η πίστη και δεν το τοπίο δεν με αποζημίωσε. Ακράτα έφτασα με καναδυό ώρες καθυστέρηση. Φέρνω βόλτα την Ακράτα και γυρίζω την επομένη πρωί να πάρω τον κώστη. Φεύγουμε από ναύπλιο στάση στην τρίπολη για τσιγάρο, και βούρ για πύργο… η διαδρομή από τρίπολη προς πύργο, πολύ κουραστική μεν αλλά απολύτως καταπληκτική… γεφύρια, ποτάμια, οροπέδια και κοιλάδες, πανέμορφα χωριά και καλό οδόστρωμα. Επιτέλους φτάνουμε Αμαλιάδα. Ειχαν πέσει τα μηνύματα, ήταν η Λίνα εκεί και το παιξαμε ιστορία στην παραλία με κιθάρες και μπύρες, με φόντο την Ζάκυνθο και κάτι βομβαρδισμούς της πολεμικής αεροπορίας που έκανε βραδινές ρίψεις… ωραίο θέαμα… 2 τύποι στην παραλία να λένε τις ιστορίες τους, και άλλοι 2 τύποι στους ουρανούς να ρίχνουν βόμβες… κάτι το ειρωνικό υπήρχε στον αέρα…

    Ξυπνήσαμε το μεσημέρι στην παραλία της Αμαλιάδας δυο γουρούνια που ροχαλίζανε δίπλα στο πύργο του ναυαγοσώστη και σε εκατοντάδες λουόμενους… πίνουμε τον καϊφέ, φορτώνουμε το εργαλείο και πάλι στο δρόμο…

    Πάτρα , Ρίο – Αντίριο με 1.5 € ( ! ), Μεσολόγγι, Αγρίνιο, Αμφιλοχία…
    Φεύγοντας από Αμφιλοχία η διαδρομή ήταν εκπληκτική για τη μηχανή… δυο τουτου που κάναν κόντρες (ένα κατάμαυρο mazda-mr6 κ μια γκρίζα παπάρα άλλη) με αναγκάσαν να επιταχύνω λίγο τους ρυθμούς και δεν με χάλασε καθόλου… ο παπάρας με το γκρίζο παπάρι βασικά πήγαινε σα μαλάκας που ήταν σώνει και καλά να περάσει την mazda… και παραλίγο να με φάει λάχανο σε μια στροφή…

    Όπως και να έχει λίγο αργότερα η mazda με έφτασε και αφού τον άφησα να περάσει τον πήρα από πίσω (…) καθώς ήταν στάνταρ ντόπιος και πήγαινε κομμάτια… σε κάποια φάση όμως πρέπει να τσαντίστηκε που δεν ξεκόλαγα από πίσω του και άρχισε να κάνει μαλακίες… έκανε μία, έκανε και δεύτερη και τον άφησα να φύγει και γύρισα να ακούσω τον κώστα που κάμποση ώρα προσπαθούσε να μου μιλήσει… «ελα λέγε ρε μαλάκα τι θές?» «σταματα ΤΩΡΑ παλιο$%@^ κωλο^&@*% κτλ κτλ…» σταματάω σε ένα ξέφωτο λίγο πρίν τα Ιωάννινα και ο τύπος κατεβαίνει κακίν κακώς και την πέφτει στο γρασίδι… η αλήθεια είναι ότι πήγαινα μαλιοκούβαρα σχεδόν 2 ώρες…

    Φτάνουμε επιτέλους Ιωάννινα και μας βαράει στο κεφάλι… μακράν η πιο όμορφη και επική ελληνική πόλη, τίγκα στο πράσινο, ρυθμούς slow motion και τίγκα… μα τίγκα στις γυναίκες… «ρε συ… μήπως εκείνη η νταλίκα μας πέτυχε λάχανο και δεν το καταλάβαμε… πεθάναμε και είμαστε στον παράδεισο?» ξημερώσαμε παρέα με δύο όμορφες ντόπιες καταπλακωμένες από ερωτική απογοήτευση, το φιλοσοφούσαμε και το ξανα-ματα-φιλοσοφούσαμε, άκρη δεν βγάλαμε… καλύτερα να πηγαίναμε για ψάρεμα…



    Κοιμόμαστε σε έναν ξάδερφο… εμείς δηλαδή… γιατί αυτός δεν έκλεισε μάτι από τα ροχαλιτά, και μετά από ένα θρεπτικότατο πρωινό, αλλάζω τακάκια στα πίσω φρένα που είχαν γίνει ένα με το δισκόφρενο και ξεκινάμε για σύνορα…

    Φτάνουμε στο ελληνικό τελωνείο, κάνουμε το χαβαλέ μας με τους τελωνιακούς… και πάμε στο αλβανικό τελωνείο.


    η αλλαγή χώρας ήταν εμφανέστατη απο τα πρώτα μέτρα...

  2. #2
    re magka ti sinexeia reeeee

  3. #3
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346

    Albania... kai epistrofi

    Φτάνουμε στο ελληνικό τελωνείο, κάνουμε το χαβαλέ μας με τους τελωνιακούς… και πάμε στο αλβανικό τελωνείο…

    Από το ελληνικό τελωνείο με τις στολές και τους καλοαναθρεμένους καλοντυμένους υπαλλήλους, τις προσεγμένες εγκαταστάσεις, τα duty free, τους υπολογιστές και τους γκισέδες, στο αλβανικό… στη βρώμα, τις φωνές, την ανοργανωσιά, τις άδειες και σκουριασμένες αίθουσες, τα προπολεμικά έπιπλα… ευτυχώς δεν με αναγκάσαν να περάσω από την λασπολιμνούλα που περνάνε τα αυτοκίνητα για να «καθαρίσουν»… 10€ η visa, και η υπάλληλος επέμενε πως είναι πλαστό το χαρτονόμισμα, αλλά δεν ενέδωσα… ένας τελωνιακός μας ζήτησε την φωτογραφική για να την δει… (και καλά) πήρε τα @@ μου… 1€ επιπλέον για κάθε μέρα παραμονής του οχήματος στη χώρα… και φεύγουμε από το τελωνείο…

    Η αλλαγή χώρας ήταν ξεκάθαρη… καθόσουνα ανάμεσα στα τελωνεία και έβλεπες την καταπράσινη ελληνική πλευρά από την μία και την καμένη ξερή αλβανική από την άλλη.

    Φεύγοντας από το τελωνείο και οδηγώντας στην ελληνική Εγνατία οδό και διασχίζοντας τον κάμπο (από τα σύνορα μέχρι το Αργυρόκαστρο, το μόνο δρόμο στην Αλβανία που μπορεί να κινηθεί μια sport μοτοσικλέτα), τα πρώτα πράγματα που σου κάνουν εντύπωση είναι: η φωτιές στα βουνά που βάζουν οι τσοπαναραίοι για να φτιάξουν βοσκοτόπια (μιλάμε για πλήρης αναρχία), τα σκαρφαλωμένα στα βουνά χωριά, τα πολλά αυτοκίνητα που είναι όλα Mercedes και μόνο, και τα άπειρα πολυβολεία –πραγματικά άπειρα όμως- που είχε φτιάξει ο Χότζας λίγο πριν πέσει το κομουνιστικό καθεστώς, καθώς περίμενε επίθεση από την Ελλάδα του Καραμανλή. Τσιμεντένιες μπάλες, τόσες πολλές που κάνουν πραγματικά την χώρα απόρθητη σε κάθε επίθεση… και τέλος την πανταχού παρούσα αστυνομική δύναμη, πληρωμένη από την Ελλάδα να προσέχει τα σύνορα ενόψει ολυμπιακών αγώνων.

    Φέραμε μια βόλτα στα χωριά από την κακαβιά μέχρι το αργυρόκαστρο, και δεν χρειάσθηκε ούτε στιγμή να μιλήσουμε άλλη γλώσσα… η νότια Αλβανία είναι ελληνική… ελληνικά χωριά, ελληνικές ταμπέλες…

    Αφού κάναμε την βόλτα μας και τσεκάραμε τις τιμές αποφασίσαμε να πάμε να μείνουμε σε ένα κατσικοχώρι σε κάτι γνωστούς. 20€ το δωμάτιο σε φτηνό ξενοδοχείο, 1€ η αμόλυβδη, 1.80€ τα τσιγάρα, 1€ ο καφές, 0.80 € μια κόκα κόλα σε σούπερ μάρκετ … ελληνικές τιμές.

    Πρώτη στάση στο χωριό Γράψη και όλη η πιτσιρικαρία να μαζεύεται γύρω από τη μηχανή με λαχτάρα και θαυμασμό… Σε όλη μας την παραμονή στη χώρα (4 μέρες) είδα μόνο μια transalp με έλληνες τουρίστες και την Africa ενός φίλου που είχε πάει πριν από εμάς.

    Φεύγουμε και από εκεί και φτάνουμε βράδυ στο χωριό που θα μέναμε. Το σπίτι μας ήταν το τελευταίο πάνω στο βουνό. Και δρόμος δεν πήγαινε… κάτσαμε στο χωρίο να δούμε το γάμο και χωθήκαμε και στο γαμήλιο πανηγύρι στο πατρικό σπίτι του γαμπρού. Γλιτώσαμε το ξύλο από θαύμα και φάγαμε τα κερατά μας από φαγητό. Μια γιαγιά εκεί, η κυρα Λένα με κατά-συμπάθησε και μου έφερνε όλη την ώρα φαγητό και μπύρες… και μου έλεγε ιστορίες. Ομολογώ πως έπαθα ένα σοκ γενικότερα.

    Οι άνθρωποι αυτοί που εμείς εδώ αποκαλούμε Αλβανούς… μόνο αλβανοί δεν είναι. Η ελλάδα έχει βλέψεις για οικονομική διείσδυση στην Αλβανία και χρειάζεται τους εκεί έλληνες για αυτό και δεν δίνει ελληνική υπηκοότητα. Τους έλληνες αυτούς δεν τους θέλουν οι Αλβανοί εκεί, μα ούτε και οι έλληνες εδώ… μου έλεγε η κυρα λένα… «στην αλβανία είμαστε κωλοέλληνες, και στη ελλάδα είμαστε κωλοαλβανοί. Καλύτερα κωλοέλληνες και ας είναι στην αλβανία.»

    Διασχίσαμε μια λίμνη και αφήσαμε την μηχανή μόνη της για να πάμε με τα πόδια ένα ανηφορικό πετροχωματόδρομο για 20 λεπτά να φτάσουμε στο τελευταίο σπίτι στο βουνό… και φτάσαμε. Λουσμένοι στον ιδρώτα με τα μπαγκάζια και τα μπουφάν… όμως… το σπίτι ήταν η αποκάλυψη…

    Για όσους κρατούν από κάπου που ο πολιτισμός κάποτε ήταν απών, το σπίτι αυτό θα τους έμοιαζε με την παράδεισο… ανοίγουμε την πόρτα της αυλής του κτήματος και μπαίνουμε στο κτήμα… έπειτα την πόρτα της αυλής του σπιτιού. Ξεκουραστήκαμε και μπήκαμε στο σπίτι.

    Ξεκινάει λοιπόν το όνειρο με το πρωινό ξύπνημα… τούρκικος καφές, βραστά αυγά, τουρσί, μακαρονόπιτα, τυρί, ντομάτα και τσίπουρο και σταφύλια όλα από το περιβόλι. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι χαμογελαστό κεφάτο αγαπημένο και ενεργητικότατο, τρεις φίλοι να πίνουν να τρώνε και να γελάνε. Πιο πέρα κότες, γίδες, πρόβατα, γάτες, ο κόκορας αρχηγός, ο γάιδαρος κουβαλητής και ο φύλακας σκύλος Μπαλού… φρέσκος δροσερός αέρας, σκιά από τα κλίματα και ήχοι της φύσης από ζουζούνια και ζώα του βουνού. Πάνω εκεί από το πράσινο βουνό και το πέτρινο σπίτι έβλεπες όλο τον κάμπο. Καπνοί από μακρινές φωτιές, πράσινες λίμνες ( 3-4 ήταν ), πελώρια βουνά, μικρά μακρινά χωριά και καταγάλανος ουρανός. Η Ελλάδα 20 χρόνια πριν…

    Την Αλβανία δεν την είδα. Αφενός γιατί τα λεφτά δεν μας έδιναν την ασφάλεια που χρειαζόμασταν όντας σε μια ξένη χώρα, και αφετέρου γιατί ένα sport μηχανάκι δεν πάει στο χώμα και στους αλβανικούς δρόμους…

    Τα μέρη που πήγαμε ήταν το μεγάλο χωριό Σωτήρα χωμένο μέσα σε μια κοιλάδα, με το παλιό σχολείο και τα νερά τον ποταμών.

    Το γαλάζιο μάτι, ένα σύμπλεγμα ποταμών αλά-σαμοθράκη με την διαφορά ότι τα νερά δεν χυνόντουσαν σαν καταρράκτες αλλά αντιθέτως πηγάζανε από κάτω από το έδαφος και κάνανε ποτάμια…

    Το Αργυρόκαστρο με το πελώριο κάστρο, μια πέτρινη πόλη γκρίζα αλλά και γοητευτική, με κόσμο και μια κεντρική καφετέρια με τρείς σημαίες, μια ελληνική, μια αλβανική και μία ευρωπαϊκή.

    Οι Άγιοι Σαράντα που είναι και το λιμάνι μια πόλη αντιθέσεων ένα τουριστικό θέρετρο και μια βομβαρδισμένη πόλη δύο σε ένα. Από εκεί λέγαμε να φύγουμε για Κέρκυρα αλλά ευτυχώς που δεν φύγαμε –επειδή έτσι μας την βάρεσε- γιατί το μόνο φέρρυ που κάνει την διαδρομή βυθίσθηκε εκείνη την μέρα… ( lol? )


    Τελοσπάντων ξεκινάμε να φύγουμε από Αλβανία με τον γραφών να νιώθει έτοιμος για τον χειμώνα αλλά χωρίς να έχει δει τίποτα…

    Φορτώνουμε τα μηχανάκια και ξεκινάμε για την επιστροφή… εγώ με το cbr, ο τζίμης με το Africa «πέπελη-dakar» και ο κώστας. Ιωάννινα πρώτη στάση για καφέ – Πρέβεζα στάση σε ένα pool-club για βουτιά στην πισίνα – Άκτιο στην υποθαλάσσια σήραγγα όπου φάγαμε και το πρόστιμο μας για την προσπέραση– Αμφιλοχία. Λίγο πρίν την αμφιλοχία σταματάμε και γυρνάμε προς τα πίσω με τις μηχανές να βγάλουμε φωτογραφίες… προς αθήνα περνάει αργά ένα gsxr1000 με σαμάρια και αναβάτες με φόρμες και μας χαιρετά με θέρμη… καβαλάω εγώ να τον προλάβω και όταν τον φτάνω βλέπω τις ξένες πινακίδες. Κάτι μου μουρμούρισε ο οδηγός και προσπαθούσα να καταλάβω σε ποια γλώσσα μου μίλαγε… μετά το τρίτο δικό μου «ε?» άκουσα: «Αθήνα πας μεγάλε?» σταματάω και του ρίχνω την μούντζα! Μας φτάσανε και οι άλλοι και αφού ξεπεράσαμε το σοκ έπεσαν οι συστάσεις… ο εν λόγω κύριος ήταν ο Paladin με την κοπελιά του. Τον είχα γνωρίσει από κοντά στην Εύβοια στο χωριό μου, ίσως κάποιοι θυμάστε το πόστ.

    Έτσι όλοι μαζί συνεχίσαμε παρέα για Αθήνα… με 3-4 διαλείμματα, και να’ μαστε κεφάλια μέσα τώρα….

    350 euro το άτομο μας κόστισε το όλο καλοκαίρι... + ενα ζευγάρι λάστιχα + τα προστιμα + οτι χάσαμε στο δρόμο... + 50euro οι εμφάνιση των φωτογραφιών απο τις οποίες μονο καμιά 20αρία λενε κάτι...

    θα τις σκανάρω και θα τις ρίξω μέσα...

    άντε καλό χειμώνα...

  4. #4
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της Θάνος
    Εγγραφή
    18/06/2003
    Μηνύματα
    1.079
    Δηλαδή εκεί που καθόσουνα λες: "Δεν πάω μία Αλβανία;" !!! ΧΑΧΑ μ'αρέσεις!

    Αυτές είναι διακοπές!

    Κοίτα να δεις που όλοι πάνω κάτω στα ίδια μέρη γυρίζουμε και δεν συναντιόμαστε...

    Άντε βάλε καμία φωτογραφία να πάρουμε γεύση!
    Θάνος..

  5. #5
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    prwti foto apo ti stasi sto nauplio... monstermind kai kwstas


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	nauplio_resize.jpg 
Προβολές:	1102 
Μέγεθος:	72,9 KB 
ID:	3965

  6. #6
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    απο τη διαδρομή τρίπολη - αμαλιάδα...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	gefira_resize.jpg 
Προβολές:	1092 
Μέγεθος:	86,2 KB 
ID:	3966

  7. #7
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    φτωχούληδες πελλοπονήσιοι... άααααασχημο το σπίτι στο βάθος ...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	bike19_resize.jpg 
Προβολές:	1081 
Μέγεθος:	84,6 KB 
ID:	3967

  8. #8
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    ενα καταπληκτικο χωριο στη διαδρομή, χτισμένο πανω σε απότομο λόφο, με εκπληκτική αρχιτεκτονική... ήταν τόσο απότομη η πλαγιά, που οι δρόμοι του χωριού ήταν κυριολεκτικά φτιαγμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών... δεν θα τα δείτε στη φώτο αυτα...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	bike5_resize.jpg 
Προβολές:	1065 
Μέγεθος:	61,6 KB 
ID:	3968

  9. #9
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    ριο...


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	rio_resize.jpg 
Προβολές:	1055 
Μέγεθος:	74,3 KB 
ID:	3969

  10. #10
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    στα σύνορα ανάμεσα στα τελωνία


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	telwniogr_resize.jpg 
Προβολές:	1055 
Μέγεθος:	69,6 KB 
ID:	3970

  11. #11
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    και απο την άλλη


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	telwnioalb_resize.jpg 
Προβολές:	1036 
Μέγεθος:	63,4 KB 
ID:	3971

  12. #12
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    πρώτη στάση μετά τα σύνορα στο χωριό Γράψη....


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	pitsirikia_resize.jpg 
Προβολές:	1041 
Μέγεθος:	82,4 KB 
ID:	3972

  13. #13
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    πάνω στην εγνατία προς Αργυρόκαστρο


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	bike9_resize.jpg 
Προβολές:	1028 
Μέγεθος:	58,8 KB 
ID:	3973

  14. #14
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    το κάστρο της αργυρός που σύμφωνα με την ιστορία πήδηξε και πέθανε για να μην γίνει σκλάβα των τούρκων


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	kastro_resize.jpg 
Προβολές:	1025 
Μέγεθος:	74,4 KB 
ID:	3974

  15. #15
    moda banana Το avatar του/της monstermind
    Εγγραφή
    10/02/2004
    Μηνύματα
    346
    η θέα της πόλης του αργυροκάστρου... απο το κάστρο


    Κάντε click στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος. 

Όνομα:	bike11_resize.jpg 
Προβολές:	1025 
Μέγεθος:	52,4 KB 
ID:	3975

Σελίδα 1 από 4 1234 ΤελευταίοΤελευταίο

Παρόμοια θέματα

  1. Ενα Blog για το καλοκαιρι...
    από SpeakeasyBlues στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 5
    Τελευταίο μήνυμα: 24/07/2010, 16:05
  2. Σκόρπιες λέξεις... ενα νόημα... μια μηχανή. ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΡΕ...
    από Gandalf dr685sm στο forum Ιστορίες του δρόμου
    Απαντήσεις: 9
    Τελευταίο μήνυμα: 18/06/2008, 18:41
  3. Ένα ποίημα για χάρη της
    από Julius στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 5
    Τελευταίο μήνυμα: 25/11/2003, 18:37
  4. Ένας τύπος πηγαίνει μια μέρα σε ένα μπαρ
    από niko13g στο forum Ανέκδοτα & χιούμορ
    Απαντήσεις: 0
    Τελευταίο μήνυμα: 14/11/2003, 09:14
  5. Απαντήσεις: 1
    Τελευταίο μήνυμα: 12/11/2003, 11:23

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF