Απέναντι...πλήρες πρατήριο χύμα βενζίνης...
...με πετρέλαιο...
...αμόλυβδη...
...και σπεσιαλιτέ "κοκτέιλ" του καταστήματος...
Απέναντι...πλήρες πρατήριο χύμα βενζίνης...
...με πετρέλαιο...
...αμόλυβδη...
...και σπεσιαλιτέ "κοκτέιλ" του καταστήματος...
Συνέχισα την διαδρομή μου προς την Kasserine, περνώντας έξω από μικρά κλασσικά Τυνησιακά χωριουδάκια, δεξιά κι αριστερά...
Φτάνω στην Kasserine και διαπιστώνω ιδίοις βλεφάροις, ότι ο οδηγός "Lonely Planet" έχει πέσει διάνα, χαρακτηρίζοντάς την σαν την πιό ...ανιαρή πόλη της Τυνησίας...
Δεν ελαττώνω ταχύτητα και ετοιμάζομαι να την κάνω κατ΄ευθείαν....
Να κι ένας ευχαριστημένος άνθρωπος...από τον πολιτικό ημικόσμο...
Σε σχολή Τυφλών να πας τη φωτογραφία... θα καταλάβουν ότι είναι πολιτικός...
...ποιός άλλος ...ο πρόεδρος...
Τα χιλιόμετρα κυλάνε και το τοπίο αλλάζει...
...πρασινίζει αλλά φέρνει και προς Ελ Πάσο λιγάκι...
Άνεβαίνοντας συνεχώς προς τα βόρεια συναντώ την Kalaat Khasba...
Από την εμπειρία μου σαν ταξιδευτής (πόσο αλήθεια μ΄αρέσει αυτή η λέξη!)...
...έχω να σχολιάσω...
...ότι σε κάτι πόλεις σαν την Kalaat Khasba, όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν έκανα να ελαττώσω ταχύτητα στη μηχανή...
...η "βασίλισσα" από μόνη της άνοιγε το γκάζι κι εξαφανιζόταν!
Σε λίγα χιλιόμετρα και μετά από μία ατέλειωτη ευθεία...
...βλέπω στο βάθος το Le Kef...την αρχαία πόλη φρούριο σε 800 μ υψόμετρο.
El Kef στα αραβικά σημαίνει "ο βράχος"
Έμεινα σε μία οικογενειακή πανσιόν πολύ φιλόξενη και καθαρή, δίπλα στη κάσμπα δηλ. το φρούριο. Η ίδια οικογένεια έχει και το καλύτερο εστιατόριο στην πόλη.
Η "βασίλισσα" εννοείται φιλοξενήθηκε μέσα στην καταπράσινη αυλή.
Είχα φτάσει ήδη στη βόρεια Τυνησία, ρούφηξα αχόρταγα τα χιλιόμετρα, δεν αισθανόμουνα το παραμικρό ίχνος κούρασης παρά την αφόρητη ζέστη της διαδρομής... Ένοιωθα μιά υπερδιέγερση συνεπαρμένος από τις διαφοροποιήσεις του ήδη χύμα και χαλαρού (αν μπορεί τελικά να αποκαλεστεί έτσι) "προγράμματος"...
Είχα διαβάσει στον οδηγό του "Lonely Planet" ότι το Λε Κεφ δεν αποτελούσε τουριστικό προορισμό, οι ξένοι ήταν κάτι σπάνιο στην περιοχή και οτι η παρουσία τους θα προκαλούσε την διακριτική τους περιέργεια! ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΛΟΙΠΟΝ! σκέφτηκα.
Το να αποφύγει κανείς στο ταξίδι του επαφή, οπτική τε και ακουστική, με κάθε ορδής τουρίστες είναι πολύ σημαντικό... Ειδικά σε τέτοια μέρη που διάφορες κράζουσες φλύαρες κυράτσες με ψευτοαραβικά τουρμπάνια στο κεφάλι, σαν γλάστρες, συνδυασμένα με πασούμια του στυλ "χίλιες και μια νύχτες" ζούνε ...το ψυχόδραμά τους διαταράσσοντας την ισορροπία του περιβάλλοντος...
Το έχει πει ο Ντίνος Χριστιανόπουλος..."το σημαντικό σε μιά γλάστρα είναι ...η τρύπα της"...
Πόσο δε τα συζυγικά αυτοείδωλα που με φαιδροβλοσυρό βλέμμα , νταλκαδιασμένο ύφος και φωνή από την ...περιπέτεια, παρκάρουν προκλητικά τα κοσμοπόλιταν εκζέκιουτιβ 4Χ4, καταστρέφοντας την θέα και αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα γραφικών δρόμων και πλατειών, διαπράττοντας έτσι κακουργηματική συμπεριφορά προς το σύνολο ...χωρίς δυνατότητα έφεσης...
Ο ιδιοκτήτης μου πρότεινε 2 δωμάτια ...1 μεγάλο τρίκλινο (στην τιμή του μονού) γύρω στα 25 τ.μ. και μία "τρύπα" των 7-8 τ.μ.+το εσωτερικό μπάνιο...αλλά με μία θέα θανατηφόρα!
Και τα 2 στα 25 Τδ ή 14 ευρώ.
Διάλεξα την αετοφωλιά που φαίνεται στην προηγούμενη φωτό με το ανοιχτό παντζούρι. Από εκεί έβλεπα το σημείο που τράβηξα το Λε Κέφ στην παραπροηγούμενη φωτό...
Την ώρα που τακτοποιούσα τα πράγματά μου ακούστηκε από το ανοιχτό παράθυρο η φωνή του μουεζίνη. Θεώρησα ότι ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία να κάνω μία αναμετάδοση "live" στον OldMan...μετά απο 2-3 αποτυχημένες προσπάθειες και λόγω της κακής TUNTEL δεν τα κατάφερα. Έλαβα όμως μήνυμα από τον Αντώνη που με ρωτούσε αν είμαι "ζωντανός ή πεθαμένος"...
Σε λίγη ώρα βγήκα από το δωμάτιο για μια βόλτα στην πόλη. Στην ρεσεψιόν συζητούσε με τον ιδιοκτήτη ...η σωσίας της Άντζελας Δημητρίου, 4-5 τόνους πιό σκούρη ...στην απόχρωση ΕΑ312 "black sea" από το χρωματολόγιο της ΒΙΒΕΧΡΩΜ...
Ήταν πελάτισσα από την Τύνιδα που έρχονταν για τα περίφημα ρωμαϊκά λουτρά Hammam Melegue... που τροφοδοτούνται από καυτό αλμυρό νερό που βγαίνει από υπόγειες πηγές στην θερμοκρασία των 50 βαθμών. Βρίσκονται στα 15 χλμ περίπου από το Λε Κεφ. Το απόγευμα πήγαιναν οι γυναίκες. Μου το πρότειναν και οι δύο ανεπιφύλακτα.
Ήξερα λοιπόν καλά τι θα έκανα την επομένη το πρωί φεύγοντας από το Λε Κεφ...
Βγήκα έξω στο δρόμο για μια βόλτα στη γειτονιά...στα σοκάκια γύρω από την επιβλητική Κάσμπα, στην περιοχή που βρίσκονταν και η πανσιόν...
Τράβηξα την ανηφόρα...Μετά από τόσο ταξίδι (γύρω στα 400χλμ) το περπάτημα ήταν όντως απολαυστικό...
Έφτασα κοντά στη Κάσμπα. Φαίνεται και το τείχος, κάτω από το οποίο αρχίζουν τα σπίτια...
Ανένταχτος στο "σύστημα" ελεύθερος επαγγελματίας, με εξωτερική διακόσμηση καταστήματος... εικαστικών καλλιτεχνικών αναζητήσεων...χωρίς ηλεκτρικό και νερό...
...προτείνει φασολάκια φρέσκα καθαρισμένα στον άσπρο κουβά, τσιγάρα, νερά, μπροστινό φτερό από παπί και...πολλές-πολλές εκπλήξεις στο εσωτερικό...
Πιστωτικές κάρτες ...δεν γίνονται δεκτές...
Εκπληκτική είσοδος!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση