Ενδυματολογικές προτάσεις για νυχτερινές εξόδους ...από βερβέρο maitre d' haute couture...
Ενδυματολογικές προτάσεις για νυχτερινές εξόδους ...από βερβέρο maitre d' haute couture...
Αυτό το γλυπτό... στο μνημείο με τα χέρια ...
...κάπου τό ΄χω ξαναδεί εδώ στην Ελλάδα...ολόιδιο!
Θα το αγόρασε προφανώς σε αφρικανική τιμή και θα το πούλησε κανένας ...άνθρωπος της Τέχνης απ΄αυτούς που φωτογραφίζονται και γλυφοδοξάζουν τους πάσης βρώμας επιχειρηματίες οικοδεσπότες, στα προκλητικά φιλανθρωπικά γκαλά...
Φεύγω από το Κεμπιλί και παίρνω το δρόμο για την Τοζέρ. Ο δρόμος διασχίζει μία από τις αλμυρές λίμνες της Τυνησίας, την μεγαλύτερη, την Chott el-Jerid. Αυτή η λίμνη είναι ξερή το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου και το αλάτι μαζεύεται από τον αέρα σε διάφορα σημεία και μοιάζει με χιόνι ή γυαλίζει σαν πάγος. Όταν την διέσχισα στο εναέριο τμήμα του δρόμου ύψους 2 μέτρων και σε απόλυτη ευθεία(!) το 1/4 μόνο της λίμνης είχε νερό.
Το τοπίο παρουσιάζει φοβερές οφθαλμαπάτες...μία εκ των οποίων θα προσπαθήσω να σας τη δείξω μέσα από τις μίζερες και παρακατιανού επιπέδου ποιότητας φωτογραφίες μου....
Η απόσταση είναι πάνω από 100χλμ σε απόλυτη ευθεία, με καλό οδόστρωμα και χωρίς ούτε μία λακούβα...
...το γεγονός ότι διασταυρώθηκα μόνο με 2 αυτοκίνητα και προσπέρασα μόνο ένα φορτηγό, μ΄έκαναν να θυμηθώ ένα παληό έρωτα...τo CBR ΧΧ 1100 blackbird και όλως συμπτωματικώς το κομμάτι των Pink Floyd... "wish you were here"...
To τοπίο μοναδικό!
Από ένα σημείο και μετά η λίμνη είχε αλμυρό νερό και τα γραφικά καλαμένια καφέ στην άκρη του δρόμου.
Και ξαφνικά στη μέση του πουθενά χάνεται ....και ο ορίζοντας...
Πέρασα μέσα από την μικρή πόλη όαση Εl-M'hassen...
...δυστυχώς δεν μπορώ από τις γραμμές αυτού του ποστ να σας αποδώσω με ακρίβεια την προφορά του ονόματος...
Αφήνοντας την όαση, πρόφερα στο υπόλοιπο της διαδρομής μέχρι την Τοζέρ, με απίθανες παραλλαγές το όνομα της El-M'hassen....
Πέρασα από την Τοζέρ, δεν σταμάτησα όμως γιατί θα περνούσα οπωσδήποτε στην επιστροφή. Συνέχισα τα λίγα (καμιά 20αριά) χιλιόμετρα για τη Νεφτά, όπου είχαμε δώσει ένα φλού-ραντεβού με τον Πάουλ και τη Ρικάρντα, σε ένα ξενοδοχείο που βρήκαμε στον οδηγό του "Lonely Planet".
Ήταν ένα μεγάλο ξενοδοχείο ακριβώς απέναντι από το πανάκριβο για την περιοχή "Caravan-serai" (100 Td δηλ.58 ευρώ η βραδυά) ενώ το "Marhala" που έμεινα έκανε 31 Td δηλαδή 18 ευρώ σε δίκλινο δωμάτιο με πρωινό, απλά η διαφορά τους ήταν ότι το Μαρχάλα δεν είχε πισίνα...
...αυτή η διαφορά μ΄έκανε απλά να ξυθώ σε συγκεκριμένο σημείο και να κλείσω δωμάτιο...
...αυτή τη φορά... σαν ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ πελάτης του ξενοδοχείου!
Μεγαλεία!!!!
Από το πολύ καλό και καθαρό δωμάτιο με πεντακάθαρο μπάνιο, πετσέτες κλπ φαινόταν από το παράθυρο το Caravan-serai απέναντι!
Κι ένα σέρβις μοτοσυκλετών....σε δρόμο της Νεφτά...
Πλησιάζοντας τους δύο μηχανικούς κατάλαβα ότι τους είχα διακόψει από μία συζήτηση με προβληματισμούς για την αποτελεσματικότητα των οπτικών ινών στις μοτοσυκλέτες....
Τους ρώτησα για την μοτοσυκλετιστική κίνηση της πόλης και μου είπαν ότι εκτός από ένα Kawasaki GPZ των '80ς που καμάρωνε η πόλη...δεν υπήρχε τίποτε άλλο εκτός από παπάκια σαν της φωτό.
Φεύγοντας μου εξέφρασαν και την ελπίδα να ασχοληθούν και με κανένα 1200 Βoxer κινητήρα αν τους έστελνε ο Αλλάχ καμιά μοτοσυκλέτα με πρόβλημα...
...ή με το καινούργιο 990 adv injection της ΚΤΜ, που όπως με διαβεβαίωσαν, είχαν το μεράκι ...να "σκαλίσουν"...
Πρέπει να σας πω ότι κάθε μέρα αργά το απόγευμα, τηλεφωνούσα στον OldMan για να τον ενημερώσω πού έφτασα και πού σκέφτομαι να πάω την επόμενη...
...έτσι ώστε να είναι σαφείς οι πληροφορίες προς την εκπομπή της ...Νικολούλη...σε περίπτωση στραβής!
Άμα δεν είχαμε καλή σύνδεση ή αργούσα να του στείλω μήνυμα ...
...μου έστελνε αυτός.... ρωτώντας άμα είμαι νεκρός...
Προσπάθησα να βρώ κάποιο ιντερνέτ καφέ για την διαδικτυακή μας συνεύρεση. Δεν υπήρχε.
Κάποιος νεαρός με έστειλε στο Γυμνάσιο-Λύκειο της Νεφτά που το βρήκα εύκολα ανηφορίζοντας έναν κεντρικό δρόμο. Εκεί βρήκα ένα νεαρό καθηγητή, του ζήτησα να χρησιμοποιήσω το ιντερνετ του σχολείου και με οδήγησε σε μία αίθουσα με καμιά 10αριά κομπιούτερ κυκλικά...Μέσα στην αίθουσα ήταν 2 κοπέλες μαθήτριες με μαντήλες και διάφοροι μαθητές μπαινόβγαιναν κάθε τόσο για να δουν τον ..."ξένο"....
Μου έκανε φοβερή εντύπωση, το πόσο ευγενικά και ανοιχτά ήταν όλα τα παιδιά! Όποιος έμπαινε μου έλεγε "salam" και κάτι τέτοια που προσπαθούσα να μη γελάσω...
...με χαιρετούσαν στα γαλλικά ή με ρωτούσαν από που είμαι κλπ κλπ... Το ίδιο και τα κορίτσια ήταν ευγενικά και χωρίς κόμπλεξ όπως πιθανόν να περίμενα...
Έρχονταν ώρες-ώρες 3-4 μαζί με τις μαντήλες τους, καθόταν παρά δίπλα μου σε πηγαδάκι και μέσα στα αραβικά που μιλούσαν όλες μαζί διακριτικά...έπιανα και καμιά λέξη όπως...Shakira!
Ήταν ένα πολύ ευχάριστο απόγευμα και δεν χάσαμε την επαφή μας!
Στη φωτό ένα μαγαζάκι με τηλεφωνικούς θαλάμους στο εσωτερικό από τα πάρα πολλά που υπάρχουν και στο τελευταίο κατσικοχώρι της ερήμου!
Γύρισα στο ξενοδοχείο κατά τις 10 το βράδυ, μου άνοιξε ο φύλακας την εξωτερική πόρτα και μπαίνοντας στην αυλή είδα μόνη παρκαρισμένη τη "βασίλισσα"...
Μπήκα μέσα και από τη ρεσεψιόν με πληροφόρησαν ότι οι Γερμανοί (που γνώριζαν σε πιό ξενοδοχείο θα πήγαινα) τηλεφώνησαν για να μου πουν ότι έφτασαν αργά στην Τοζέρ γιατί καθυστέρησαν στην γύρα που κάνανε στη λίμνη Chott El-Fejej στα ανατολικά της Ν. Τυνησίας και άφησαν το όνομα του ξενοδοχείου που μένανε. Θα τους έβλεπα την επομένη, μιάς και ήταν στα σχέδιά μου να περάσω από εκεί.
Εκείνη τη στιγμή η τηλεόραση στο σαλόνι μπροστά στη ρεσεψιόν έπαιζε ...ειδήσεις στα Αραβικά...
Κάθησα για λίγο ν΄ακούσω! Είχα την αίσθηση, ακούγοντας το πολιτισμένο δελτίο ειδήσεων του άραβα δημοσιογράφου, ότι καταλαβαίνω τι λέει...και σχεδόν το παρακολουθούσα μ΄ενδιαφέρον...
....σε αντίθεση με το δικό μας τηλεοπτικό Γκουαντανάμο με τα τετραπλά "prime time" παράθυρα των National Geographic πολιτικών, που γρυλλίζουν σαν τούρκοι επιστάτες εργοταξίων, κόντρα σε τριτεύοντα ανθρωποειδή που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι...
...γαλβανίζοντας την κρίση και το πολιτιστικό επίπεδο του άμοιρου Έλληνα...
Κοιμήθηκα κάνοντας τη σκέψη, μόλις φτάσω με το καλό στη Θεσσαλονίκη, να αγοράσω ένα δορυφορικό πιάτο για να παρακολουθώ τις ειδήσεις απο κανέναν αραβικό σταθμό...
...έστω κι αν χρειαζότανε να ...μάθω αραβικά...
:ZZZ: :ZZZ: :ZZZ:
Ξύπνησα κατά τις 8 το πρωί. Έφαγα το πρωινό μου ολομόναχος στην άδεια τραπεζαρία, σαν μοναδικός πελάτης του ξενοδοχείου και ξεκίνησα για να δω το "La corbeille", έναν εντυπωσιακό ξεροπόταμο μήκους 1 χλμ και βάθους 40-50 μέτρων που χωρίζει τη Νεφτά στα δύο. Εκεί είχα διαβάσει ότι υπήρχε και η ομώνυμη καφετέρια με πολύ καλή θέα και ένα τσάι στο La corbeille δεν ήταν άσχημη ιδέα...
Όντως το θέαμα ήταν εντυπωσιακό!
Η καφετέρια μόνο που ήταν κλειστή...
...και αποφάσισα να πιώ τον δεύτερο καφέ ή τσάι με τον Πάουλ και την Ρικάρντα στην Τοζέρ...καμιά 20αριά χλμ μακρυά...
Έφτασα γρήγορα στη Τοζέρ...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση