Δέσποινα με λένε....

[XJR_Billy]

[blueangel]

Είναι πολύ ωραίο αν και πλέον σπάνιο εδώ μέσα να διαβάζεις χειρόγραφα που πραγματικά στάζουν συναίσθημα,ευαισθησία και αποπνέουν αρώματα εποχών παράταιρων με τη σημερινή πεζή που ζούμε...
Νασαι πάντα καλά Ακή:smilea:
Δεν υπάρχει πιο ωραίο ταξίδι από αυτό που σε ταξιδεύει ένα καλό γραπτό!!!Και συ το πετυχαίνεις μέσα από κάθε αράδα!Νασαι καλά ρε φίλε

[granazi]

τι να βαλω απο φατσουλες? μπυρες? ηλιο? ρεσπεκτ?
καμια δεν μου βγαινει ακριβως. ηθελα μια να εχει πολλα μαζι, για να ειναι σωστη.
να εισαι καλα ρε φιλε.

[alexxxcbr]

[κάφρος]

ανατρίχιασα.....................

[loylas]

Γιγαντας...................... κ εσυ κ η κοπελα!!!!!!

[lice13]

Ανατρίχιασα...

[o teos]

:a19:

[Fireball400]

Ok...πολύ όμορφο

[Amplified]

Τελικά, όλοι οι αποτυχημένοι κιθαρίστες στο ρεμπέτικο το γυρνάνε.

[DoctorS]

Δεν το είχα διαβάσει τότε...........Απίστευτη ιστορία, συγκλονιστική αφήγηση φίλε Άκη......

είδα και σχόλια από παλιά καλά φιλαράκια......ωραίες εποχές για το moto.gr τότε......

ουφφφφφ πρωι πρωι.........

[motomaniac]

εφτασα μεχρι την 8 σελιδα και δεν διαβαζω αλλα μπραβο... πολυ ωραια η ιστορια κι οτι διαβαζεται ακομα και 3 μετα που την εγραψες εδω μεσα κατι λεει... ειμαι μικρος στα 25 μου αλλα πεθαινω να καθομαι και να ακουω η να διαβαζω για τετοιες ιστοριεσ απο τους παλιους κι οχι ξερολισμους και καυχησιολογιες... μπραβο σου που το εζησες.. κι ακομα εισαι κοντα μας.. (μηχανη εννοω) για ολους εσας που το διαβασατε και σας αρεσε ειχα διαβασει ενα βιβλιο καπως ετσι.. μπαρουτι και μελι λεγοταν. το εγρψε ο γιωργος πολιτης αν θυμαμαι καλα... κι εκει εχει πολυ ζουμι και κρεμμυδι.. κι ειναι κι εκει με μηχανες.. (αν θεωρειται διαφημιση σβηστε αυτο το κομματι) εγω παλι χωρις την αδεια σου το εστειλα με λινκ σε μια φιλη μου και στην πρωην μου την πιο μηχανοταξιδεμενη απ'ολες μου.. ευχαριστω που με συγκινησες ετσι οπως θελω..


υγ. η συγκεκριμενη πρωην ειχε το ακριβως αντιθετο προβλημα με την Fη (εφη). οποτε ανεβαινε εσβηνε, η πεταγε αμετρητες ακαυτες και τα εκανε ολα μαυρα... ακομα θυμαμαι το χερι της... και δεν ειχε πλακα γιατι εζμπρωχνα να την βαλω μπρος..

[camen]

Μπορει να μου πηρε 3 ολοκληρα χρονια για να πεσω πανω του και να το διαβασω αλλα ρε Ακη μεσα απο την καρδια μου

Νothing more nothing less

[blackrose]

Αρχικά δημιουργήθηκε από catmaster
Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια ..... και επίσης για τα φιλικά "μπινελίκια" που εισέπραξα από κάποιους ....

Όπως ήδη είπε κάποιος η μικρή αυτή ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή ... μου συνέβη μια εποχή που ακόμη έψαχνα μια θεσούλα κάπου μέσα σε αυτό τον χαοτικό καμβά της ζωής ... (και όπως αρκετοί από εμάς .... ακόμη την ψάχνω ... )

Για κάποιον άλλο μπορεί να είναι ένα γεγονός που απλώς συνέβη ... εμένα όμως με επηρέασε πάρα πολύ στη μετέπειτα ζωή μου και στη σχέση μου με την μοτοσυκλέτα που πλέον την είδα σαν κάτι εντελώς διαφορετικό από πλαστικά και πλαίσια και σίδερα και τροχούς ... :smilea:






Και για να κλείσει αυτή η μικρή μου ιστορία ....




Μετά από την περίεργη εκείνη νύχτα που η μηχανή μου αρνήθηκε να πάρει μπροστά , ουδέποτε παρουσίασε το παραμικρό πρόβλημα ... όσο και αν έψαξα να δώσω κάποια λογική τεχνική εξήγηση στο "σκάλωμα" που την έπιασε δεν τα κατάφερα ....

.... κατέληξα στο συμπέρασμα πως μερικά πράγματα τα ψάχνεις σε λάθος αιτίες και για λάθος λόγους ... ενώ το προφανές μπορεί να είναι το σωστό , όσο και αν φαίνεται πρακτικώς αδύνατο ...


Με την Δέσποινα μείναμε μαζί και κάναμε καλή παρέα σαν κάτι περισσότερο από καλοί φίλοι για λίγο καιρό .... περάσαμε υπέροχες στιγμές και ταξίδια καβάλα στο CB και δακρύζαμε παρέα κάθε φορά που μετά από μια τυφλή στροφή η γέρικη μοτοσυκλέτα μας πήγαινε σε διαφορετικό ηλιοβασίλεμα...



Μετά από καιρό οι δρόμοι μας αναπόφευκτα έπρεπε να χωρίσουν ... εγώ τελείωσα τις σπουδές στην Ελλάδα και ήθελα να συνεχίσω έξω .... η Δέσποινα δεν μπορούσε να ακολουθήσει .... μείναμε όμως πολύ καλοί φίλοι .... μετά από λίγα χρόνια παντρεύτηκε και έχει μια υπέροχη οικογένεια με ένα πολύ καλό σύντροφο στη ζωή της και δύο αγγελούδια ... στο πρώτο της παιδί έδωσε το όνομα του αδερφού της ....




Την γέρικη μοτοσυκλέτα μου την άφησα στη Δέσποινα να την φροντίζει όταν έφυγα στο εξωτερικό .... σε τελική ανάλυση αυτό που κατάλαβα ήταν πως ποτέ δεν μου ανήκε ... ήταν σε άλλον "ταμένη" ... και εκεί έμεινε τελικά ...

















Αν ποτέ ο δρόμος σας βγάλει προς την Ηλιούπολη κοντά στην πρώτη πλατεία σε ένα μικρό δρομάκι θα δείτε μέσα σε κήπο μια γριούλα να στέκεται ... μαυροβαμμένη με χρυσό σιρίτι στο ντεπόζιτο της ... μην την φοβηθείτε.... πλησιάστε και μιλήστε της ....

Αν δεν με γελά η μνήμη μου ...

Δέσποινα την λένε.






Να είστε όλοι πάντα καλά συνοδοιπόροι και φίλοι μου...

+ οσα θελεις εσυ catmaster, να εισαι παντα καλα!

[dimidomo]

ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ.ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!