1987-2007: Είκοσι χρόνια γεμάτα μπάσκετ. Είκοσί χρόνια στα οποία η Ελλάδα έμαθε τα "μυστικά" της πορτοκαλί μπάλας. Κάτι που οφείλει στην πάρέα του '87. Σαν σήμερα, στις 14 Ιουνίου του 1987, ο Γκάλης, ο Γιαννάκης και τα... άλλα παιδιά ύψωναν στο Φάληρο το πρώτο διεθνές τρόπαιο της Εθνικής Ελλάδας. Το 103-101 επί της ΕΣΣΔ γράφτηκε στην ιστορία ως η απαρχή της αντεπίθεσης του μπάσκετ.
Τα χρόνια πέρασαν, όμως. Οι πρωταγωνιστές του αθλήματος άλλαξαν. Από τον "Nick the Greek" περάσαμε στον Δημήτρη Διαμαντίδη και τον Θοδωρή Παπαλουκά. Είκοσι χρόνια μετά, παίκτες και προπονητές του έπους του '87 έχουν επιλέξει το δικό τους δρόμο. Αλλοι παραμένουν πιστοί στο άθλημα, άλλοι έχουν απομακρυνθεί. Ας δούμε το τότε και το τώρα των πρωταγωνιστών του 87'...
Νο 4: Νίκος Γκάλης
Τότε: Ο απόλυτος σταρ, το απόλυτο είδωλο αυτής της ομάδας. Η καλαθομηχανή που τρόμαζε κάθε αντίπαλο. Οι πάντες υποκλίθηκαν μπροστά του, ο προπονητής των Σοβιετικών Αλεξάντερ Γκομέλσκι είπε ότι με δαύτον έκανε μόνο την προσευχή του. Ό,τι και αν δοκίμαζε, δεν έπιανε.
Τώρα: Επιτυχημένος επιχειρηματίας, οικογενειάρχης αλλά μακριά από το επαγγελματικό μπάσκετ. Ο ίδιος το θέλησε, όλοι οι υπόλοιποι το σεβαστήκαμε. Αλλωστε, σε ένα στρατηγό όπως ο Γκάλης, δεν μπορείς να πεις ποτέ όχι.
Νο 5: Νίκος Σταυρόπουλος
Τότε: Πλέι μέικερ ρολίστας της πρωταθλήτριας Ευρώπης με περίσσιο πάθος και καλή αίσθηση του αγώνα. Ζούσε τον κάθε αγώνα πολύ έντονα, πρωτοστατούσε στους πανηγυρισμούς, είχε μεγάλη ψυχή είτε έπαιζε, είτε βοηθώντας τους συμπαίκτες του από τον πάγκο.
Τώρα: Πάντα κοντά στο μπάσκετ ως προπονητής. Δούλεψε στις μικρές εθνικές ομάδες, εμπλούτισε τις γνώσεις του στην Αμερική, πέρασε και από συλλόγους χωρίς πάντως να έχει κάνει το μπαμ μέχρι τώρα.
Νο 6: Παναγιώτης Γιαννάκης
Τότε: Αρχηγός με τα όλα του. Γινόταν θυσία για την ομάδα, δέχθηκε να μπει κάτω από τον Νίκο Γκάλη για να λειτουργήσει το σύνολο. Στο Ευρωμπάσκετ τα έκανε όλα. Σκόραρε, πάσαρε, διεκδίκησε χαμένες μπάλες, έφαγε ξύλο από τον Τσατσένκο στον τελικό, έκλαψε με την ψυχή του.
Τώρα: Ξανά στην "επίσημη αγαπημένη" ως προπονητής σούπερ επιτυχημένος. Πρωταθλητής Ευρώπης και δευτεραθλητής κόσμου οδήγησε την Εθνική ομάδα στην καλύτερη διετία της ιστορίας της. Παναγιώτης Γιαννάκης και Εθνική Ελλάδας είναι έννοιες ταυτόσημες.
Νο 7: Αργύρης Καμπούρης
Τότε: H ψυχή αυτής της ομάδας. Ο τίμιος γίγαντας οι βολές του οποίου χάρισαν την κούπα και έβγαλαν τον κόσμο στους δρόμους. Η παροιμιώδης ψυχραιμία του και το μαλλί-αφάνα είναι πράγματα που δεν πρόκειται να τα ξεχάσουμε ποτέ.
Τώρα: Κάνει πολλά και διάφορα. Εχει μαγαζί, είναι δημοτικός σύμβουλος στη Νίκαια, βρίσκεται πάντα κοντά στον Ολυμπιακό. Δούλεψε και ως προπονητής και γενικά κράτησε τις επαφές του με το χώρο.
Νο 8: Νίκος Λινάρδος
Τότε: Δεν έπαιξε πολύ γιατί ο Κώστας Πολίτης δύσκολα έκανε αλλαγές στους ψηλούς. Δεν έκανε τη μεγάλη καριέρα παρά το γεγονός ότι είχε ταλέντο και έπαιξε σε μία ομάδα που πάντα στηριζόταν στους Ελληνες, στον Πανιώνιο. Γρήγορα στράφηκε στην προπονητική.
Τώρα: Βοηθός του Ντάρκο Ρούσο στο Μαρούσι στο οποίο έχει υπάρξει και χεντ κόουτς. Φρόντισε να επιμορφωθεί στην Αμερική ενώ έχει πείρα και ως χεντ κόουτς τόσο στον Πανιώνιο, όσο και στο Μαρούσι. Κάθε Σαββοτοκύριακο σε κάποιο γήπεδο θα τον πάρει το μάτι σου.
Νο 9: Παναγιώτης Καρατζάς
Τότε: Ενας από τους ψηλούς που είχαν τα προσόντα για καλή καριέρα. Στο Ευρωμπάσκετ έπαιξε λίγο διότι βρέθηκε στη σκιά του καταπληκτικού Παναγιώτη Φασούλα. Πάντως, παρά τη μικρή συμμετοχή του, πανηγύρισε σαν τρελός την κούπα και έδειχνε να το απολαμβάνει ιδιαίτερα.
Τώρα: Μακριά από το μπάσκετ και τη δημοσιότητα. Θέλησε να βρει την ησυχία του και τα κατάφερε. Εχει και πρακτορείο ΠΡΟ-ΠΟ.
Νο 10: Μιχάλης Ρωμανίδης
Τότε: Ο κλασικός σουτέρ εκείνης της ομάδας τον οποίο ο Κώστας Πολίτης δεν προτίμησε αρκετά. Εμεινε και αυτός στη σκιά των μεγάλων πρωταγωνιστών του τουρνουά αλλά έχει να λέει ότι ήταν εκεί. Εζησε γενικά μεγάλες στιγμές στην καριέρα του αφού ήταν παίκτης του Αρη.
Τώρα: Πάντα κοντά στο μπάσκετ ως τζένεραλ μάνατζερ αυτή τη φορά. Δουλεύει στη Δάφνη, άρα ζει στην Αθήνα και φρεσκάρει τη μνήμη του με τα αναρίθμητα DVD που έχει κρατήσει από τις χρυσές εποχές της καριέρας του.
Νο 11 Νίκος Φιλίππου
Tότε: Ο τραυματισμός του στο παιχνίδι της πρεμιέρας με τη Ρουμανία ευτυχώς δεν στοίχισε στην Εθνική. Ο Πολίτης στήριζε πολλά στην ταχύτητά του και στη σωστή αντίληψή του. Ηταν ο μεγάλος πλακατζής της ομάδας και οι φάρσες του έγραψαν ιστορία.
Τώρα: Στην αγκαλιά της Εθνικής, ως μάνατζερ στο πλάι του Παναγιώτη Γιαννάκη. Όλα περνούν από το χέρι και στις μεγάλες επιτυχίες των τελευταίων δύο χρόνων έχει ένα σημαντικό μερίδιο.
Νο 12: Λιβέρης Ανδρίτσος
Τότε: Eνας από τους πολύ χρήσιμους παγκίτες της πρωταθλήτριας Ευρώπης του 1987. Με το σουτ του βοήθησε πολύ την ομάδα σε κάποιους αγώνες, κυρίως όταν οι βασικοί αντιμετώπιζαν πρόβλημα με τα φάουλ. Καλός παίκτης, ήσυχος χαρακτήρας, έδωσε το στίγμα του.
Τώρα: Γενικός διευθυντής στον Πανιώνιο, άρα πολύ κοντά στο μπάσκετ και μέσα στα πράγματα. Η εμπειρία του μετά από τόσα χρόνια καριέρας (στον Παναθηναϊκό κυρίως) είναι πάντα πολύτιμη στις ομάδες της Α1.
Νο 13: Παναγιώτης Φασούλας
Τότε: Η "αράχνη" της Εθνικής ομάδας που είχε μεγάλη συμβολή στην κατάκτηση του τίτλου. Εκείνη τη χρονιά είχε μόλις επιστρέψει από την Αμερική όπου έμαθε αρκετά για το μπάσκετ. Κολλητός του Νίκου Φιλίππου έκαναν το ξενοδοχείο της Εθνικής άνω-κάτω με τα καμώματά τους.
Τώρα: Δήμαρχος Πειραιά. Πάντα ήταν ανήσυχο πνεύμα ο Παναγιώτης Φασούλας και πάντα πολιτικοποιημένος. Είναι επίσης μέλος του ΠΑΣΟΚ του οποίου ήταν υποψήφιος στο μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας. Θέλει να αλλάξει την όψη του Πειραιά.
Νο 14 Μέμος Ιωάννου
Τότε: O αναπληρωματικός πλέι μέικερ που έδινε ηρεμία στην ομάδα όταν ο Παναγιώτης Γιαννάκης καθόταν στον πάγκο. Στον τελικό έπαιξε αρκετά και έχασε το κρίσιμο σουτ πριν προλάβει να αρπάξει το ριμπάουντ ο Καμπούρης. Πάντα ήρεμος, ακόμα και το '87 ελάχιστα ξέφυγε. Είναι θέμα χαρακτήρα.
Τώρα: Τεχνικός διευθυντής στον Πανιώνιο, συνεργάτης με το φίλο του και πρώην συμπαίκτη του Λιβέρη Ανδρίτσο. Πτυχιούχος προπονητής, με επιτυχίες μάλιστα, προτίμησε να περάσει σε άλλο πόστο με λιγότερη προβολή. Πάντα μέσα στο μπάσκετ.
Νο 15: Φάνης Χριστοδούλου
Τότε: Ο Φίλιππος Συρίγος που περιέγραφε τους αγώνες για λογαριασμό της ΕΡΤ, χρησιμοποιούσε το μικρό όνομα του Χριστοδούλου όταν ήθελε να αναφερθεί σε αυτόν. Ο Φάνης του ελληνικού μπάσκετ ήταν ο παίκτης αποκάλυψη του τουρνουά. Τι κρίμα που δεν εκμεταλλεύτηκε όσο θα μπορούσε το πλούσιο και θεόσταλτο ταλέντο του! Ακόμα και έτσι όμως θα μείνει στην ιστορία.
Τώρα: Επιχειρηματίας, επιτυχημένος μάλιστα. Παντρεμένος με παιδιά ασχολείται πολύ με την οικογένεια. Εχει μείνει μακριά από το μπάσκετ αλλά συχνά-πυκνά δίνει το "παρών" κυρίως σε αγώνες του αγαπημένου του Πανιωνίου.
Κώστας Πολίτης
Τότε: Ο κόουτς εκείνης της ομάδας που έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Εμενε ήρεμος ακόμα και όταν γύρω του γινόταν χαμός, είχε καθαρό μυαλό και μοίρασε σωστά τους ρόλους στον Γκάλη και τους... υπόλοιπους.
Τώρα: Τηλεσχολιαστής των αγώνων της Α1 στην ΕΡΤ, χαρίζει λίγες από τις γνώσεις του στο τηλεοπτικό κοινό. Ερωτευμένος με το μπάσκετ αλλά και την προπονητική.
Απάντηση με παράθεση
