To ταξίδι αυτό είχε προγραμματιστεί απο πολύ καιρό και διάφορα προβλήματα δεν μου είχαν δώσει την ευκαιρία να το πραγματοποιήσω. Έτσι μιας και την εβδομάδα 9/6 εως 15/6 είχα άδεια και απ ότι είδα και ο καιρός θα ήταν καλός αποφάσισα να το κάνω. Η ετοιμασία είχε να κάνει περισσότερο με το τι πράγματα θα έβαζα μέσα στην μπαγκαζιέρα ώστε να τα χωρέσει και βέβαια να μην επηρεάσουν την οδική συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Αφού λοιπόν ετοίμασα αυτά τα πράγματα το επόμενο που είχα να κάνω ήταν να κλείσω δωμάτια σε Θεσ/νίκη και Αλεξανδρούπολη και σε αυτό με βοήθησαν αφάνταστα και τους ευχαριστώ πολύ ο Multijohn για την Θεσ/νίκη και ο JohnBG για την Αλεξανδρούπολη. Έτσι λοιπόν το Σάββατο 9/6 το πρωί ξεκίνησα για το μεγάλο ταξίδι. Πρώτη στάση στα Καμμένα Βούρλα για καφέ και οι πρώτες εντυπώσεις απ΄την μηχανή είναι ότι ταξιδεύει ΑΝΕΤΑ και με κρατάει ξεκούραστο. Η συνέχεια μετά τα Καμμένα Βούρλα και την κίνηση λόγω έργων στο πέταλο του Μαλιακού με φέρνει στα Τέμπη όπου και κάνω στάση μιας και έχει αρκετή ζέστη. Αφού λοιπόν ξεκινάω και απο εκεί η απόσταση μέχρι την Θεσ/νίκη περνάει γρήγορα και έτσι φτάνω στο ξενοδοχείο. Τηλέφωνο στον Multijohn και σύντομα βρίσκομαι με τον Multijohn, τον Αragon και τον Janabeti να πίνουμε καφέ σε μια φανταστική καφετέρια στο Πανόραμα. Φανταστικά παιδιά και οι τρείς τους ευχαριστώ πολύ για την παρέα τους και χάρηκα πολύ που τα είπαμε και απο κοντά. Η επόμενη μέρα με βρίσκει να ξεκινάω απο Θεσ/νίκη με προορισμό Μακεδονικά Τέμπη,Ασποβάλτα, Καβάλα και απο εκεί ο προορισμός μου για εκείνη την ημέρα θα ήταν να φτάσω στην Αλεξανδρούπολη. Παιδιά η διαδρομή αυτή είναι καταπληκτική και αφου πέρασα τις λίμνες Κορώνειας και Βόλβης τα Μακεδονικά Τέμπη, την Ασπροβάλτα έφτασα στην Καβάλα όπου έκανα και την επόμενη στάση για καφέ. Πραγματικά παιδιά η Καβάλα είναι πολύ όμορφη πόλη. Φεύγοντας απ΄την Καβάλα συνάντησα τον ποταμό Νέστο και προσπαθώντας να φτάσω στο δέλτα του Νέστου έμπλεξα σε κάτι χωματόδρομους που με κούρασαν και μου χάλασαν την διάθεση για παραπάνω ψάξιμο του δέλτα που τελικά δεν βρήκα. Έτσι λοιπόν και αφού ταλαιπωρήθηκα με τον χωματόδρομο και άκρη δεν βρήκα αποφάσισα να βγώ στην Εγνατία οδό και απο εκεί να πάω απευθείας Αλεξανδρούπολη όπως και έγινε (αυτή ήταν και η μοναδική φορά που πήρα την Εγνατία μιας και είχα αποφασίσει να πηγαίνω απ΄την παλιά διαδρομή). Έτσι λοιπόν έφτασα σύντομα στην Αλεξανδρούπολη και αφού εγκαταστάθηκα στο ξενοδοχείο μίλησα τηλεφωνικά με τον JohnBG και κανονίσαμε συνάντηση για καφέ. Η συνάντηση έγινε και ο JohnBG με ξενάγησε στην Αλεξανδρούπολη και μετά κάτσαμε για καφέ. Φανταστικό παιδί και ο John τον ευχαριστώ πολύ για ότι έκανε. Η επόμενη μέρα με βρήκε να κάνω το τούρ του Έβρου μιας και ξεκινώντας απο Αλεξ/πολη πέρασα απο Φέρες και απο εκεί έφτασα στα σύνορα των Κήπων (με την Τουρκία). Απο εκεί συνέχισα για Σουφλί και απο εκεί για Πρωτοκκλήσι ώστε να δω και το στρατόπεδο που ήμουν φαντάρος πρίν 20 χρόνια. Η συνέχεια είχε Διδυμότειχο και βόλτα στα χωριά που είναι σχεδόν πάνω στον Έβρο ή και μετά απο αυτόν μιας και τα σύνορα με την Τουρκία σε κάποια σημεία είναι μετά τον Έβρο. Η συνέχεια είχε στάση στην Ορεστιάδα για καφέ μέσα σε πολύ ζέστη και ήλιο. Αφού λοιπόν δροσίστηκα με ένα παγωμένο καφέ έφτασα στον επόμενο συνοριακό σημείο με την Τουρκία τις Καστανιές. Πάντως είναι άλλη αίσθηση να ξέρεις ότι μετά απο λίγα μέτρα απο εκεί που βρίσκεσαι ξεκινάει η Τουρκία. Φεύγω λοιπόν απο Καστανιές με κατεύθυνση τα Δίκαια και απο εκεί το Ορμένιο όπου είναι και το Τριεθνές. Εκεί λοιπόν ρωτώντας τους συνοριοφύλακες έμαθα ότι θα μπορούσα να περάσω Βουλγαρία για φωτό με την ταυτότητα μου και έτσι ΠΕΡΑΣΑ με την μηχανή μέχρι τα όρια της Βουλγαρίας που βέβαια εκεί δεν πέρασα λόγω του ότι δεν είχα πράσινη κάρτα. Πάντως έβγαλα κάποιες φωτό.Στην συνέχεια πάλι επιστροφή Ελλάδα και συνέχεια του ταξιδιού με τελικό προορισμό της ημέρας την Αλεξανδρούπολη αλλά απο άλλη διαδρομή. Η διαδρομή αυτή περνάει απ΄τα χωριά Πετρωτά, Μεταξάδες, Λεπτοκαρυά, Άβαντα και Αλεξ/πολη. Αυτό που έχω να πώ είναι ότι η διαδρομή είναι ΤΕΛΕΙΑ. Πολύ πράσινο,πάρα πολύ πράσινο και ωραίο στροφυλίκι και βέβαια πάρα πολλούς ανεμόμυλους παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Μετά απ αυτή την ΤΕΛΕΙΑ διαδρομή επιστροφή πάλι στην Αλεξ/πολη ώστε να ετοιμαστώ για το ταξίδι της επόμενης μέρας. Η επόμενη μέρα ξεκινάει με την διαδρομή απο Σάπες (όπου δυστυχώς πέρασα και ένα χωματόδρομο μιας και δεν είχα άλλη επιλογή), Κομοτηνή , πολλά πωμακοχώρια και απο εκεί στάση στην Ξάνθη για καφέ. Φανταστική πόλη η Ξάνθη αλλά και ο καφές που ήπια πολύ δροσερός μιας και η ζέστη ήταν αρκετή. Μετά την Ξάνθη η κατεύθυνση μου ήταν για Δράμα μέσω Σταυρούπολης (ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ) και Παρανέστι (ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ). Στην Δράμα ήταν και η επόμενη στάση και διανυκτέρευση. Η επόμενη μέρα με βρήκε να ξεκινάω με κατεύθυνση το Κ. Νευροκόπι και απο εκεί στα νέα σύνορα που έχουν δημιουργηθεί με την Βουλγαρία (συνοριακό φυλάκιο Εξοχής). Εκει λοιπόν και αφού δεν είχα πράσινη κάρτα για να περάσω στην Βουλγαρία πέρασα με τα πόδια!!!!! Μετά λοιπόν απο περίπου 1 χλμ περπάτημα πέρασα στο Βουλγαρικό έδαφος και έβγαλα και κάποιες φωτό (όπου επιτρεπόταν). Ωραία εμπειρία. Αφού λοιπόν ξαναεπέστρεψα Ελλάδα ξεκίνησα με κατεύθυνση Σέρρες και απο εκεί στα επόμενα σύνορα στο Προμαχώνα. Φεύγοντας απο εκεί πέρασα απ΄το Οχυρό Ρούπελ που δυστυχώς ήταν κλειστό για τους επισκέπτες μιας και μόνο Σαββατοκύριακο είναι ανοικτό για επισκέπτες. Έτσι λοιπόν ξεκίνησα με προορισμό την λίμνη Κερκίνη (φανταστικός υδροβιότοπος) και την λίμνη Δοιράνη όπου επισκέφτηκα και το συνοριακό φυλάκιο με τα Σκόπια. Απο εκεί λοιπόν ο επόμενος σταθμός και διανυκτέρευση ήταν στο Κιλκίς όπου και ήταν η τελευταία διανυκτέρευση του ταξιδιού. Το βράδυ πάντως έβρεξε καλά. Η επόμενη μέρα ήταν και η επιστροφή. Αφού λοιπόν ξεκίνησα το πρωί απο Κιλκίς με κατεύθυνση Πολύκαστρο και απο εκεί απ΄την εθνική οδό Θεσ/νίκης & Ευζώνων με κατεύθυνση Βέροια και απο εκεί μέσω του όρους Βερμίου πέρασα απ΄την Παναγία Σουμελά και απο εκεί έφτασα Κοζάνη και απο εκεί μέσω Ελασσόνας έφτασα Λάρισα και στάση για καφέ. Μετά απο αυτή την ξεκούραση και μέσω εθνικής οδού έφτασα στον Άγιο Κων/νο και μετά απο μια σύντομη στάση εκει επιστροφή Αθήνα μέσω πλημμύρας,χαλαζιού και μιας μικρής ευτυχώς πτώσης στην Υλίκη (είχα σχεδόν σταματήσει όταν έπεσα απο γλύστριμα στο νερό). Πάντως μετά το Σχηματάρι βγήκε ο ήλιος και βέβαια έφτασα σπίτι παπί αλλά γεμάτος ωραίες εμπειρίες και με μερικές γρατζουνιές στην μπαγκαζιέρα, στραβό μαρσπιέ και μια γρατζουνιά στο φέριγκ. Ήδη επισκευάζονται όλα αυτά. Αυτό που θα ήθελα να πω είναι ότι τα παιδιά απ΄το my bike που γνώρισα είναι όλα εκπληκτικά και τα ευχαριστώ πολύ και βέβαια για την ακούραστη σύντροφο μου την κουκλάρα μου το FAZER έχω να πω ότι πράγματι πιστεύω ότι συμπεριφέρθηκε σαν μια απόλυτη sport touring μοτοσυκλέτα καλύπτοντας αποστάσεις ΑΝΕΤΑ χωρίς ποτέ να αισθανθώ ότι μου έλειπε η παραπάνω δύναμη. Απλός έβαζα ένα στόχο και αμέσως έφτανα. Η κατανάλωση σαν μέσο όρο σε όλο το ταξίδι κυμάνθηκε γύρω στα 5,3 ltr/100χλμ. Δεν επηρεάστηκε ποτέ απ΄τον αέρα παρά την φορτωμένη μπαγκαζιέρα και βέβαια για άλλη μια φορά με εντυπωσίασε η ευθυβολία του. Εκπληκτική μηχανή. Θα ακολουθήσουν κάποιες φωτογραφίες .
Απάντηση με παράθεση
