Προβολή αποτελεσμάτων 1 έως 12 από 12

Θέμα: Μια "αποτυχημενη" αποδραση.

  1. #1
    Μονολυκος Το avatar του/της crs-k
    Εγγραφή
    02/06/2004
    Μηνύματα
    12.224

    Post Μια "αποτυχημενη" αποδραση.

    ή Η αποτυχια του forecasts.gr

    Οπως ειχα αναφερει στα "καλημερτζουδικα" απο την Πεμπτη ειχα επιλεξει σαν στοχο για το Σ/Κ μια αναβαση στον Κόζιακα. Μεχρι και την Παρασκευη το βραδυ λοιπον επαιρνα προβλεψεις απο το forecasts.gr για την περιοχη Περτουλιού - Ελάτης. Οι προβλεψεις μιλαγανε για βαρια συνεφια και βροχη τις βραδυνες ωρες. Αυτο μεχρι και καλο ακουγεται για "ορειβατικη" διαδρομη.
    Ξεκιναω λοιπον το Σαββατο κατα τις 8:00, με την Αφρικα πληρως φορτωμενη (πλαϊνες μπαγκαζιερες και σκηνη, μπατόνς δεμενα πανω απο την πισω) και δικαβαλος με την μεγαλη μου κορη. Πρωτη σταση στην Υλικη, καφες, κρουασαν και ενα τσιγαρο και φευγουμε για Καμμενα Βουρλα. Λουκουμαδες διπλα στη θαλασσα και συνεχιζουμε για Λαμια. Λιγο πριν φτασουμε μου "ζηταει" ρεζερβα. Γυριζω σε ρεζερβα και συνεχιζω μεχρι την εισοδο της Λαμιας, εχοντας μια μικρη υποψια οτι δεν "γεμιζει" καλα η μηχανη. Φουλαρω στην Λαμια και προχωραω για Μπράλλο. Παρατηρω οτι δεν "γεμιζει" οταν κανω αλλαγες κατω απο τις 7.000 στροφες η δε 5η φτανει μεχρι τις 6.200. Σταματαμε στο Δομοκό, ξερετε στα Πλατανια, στο "Ματι". Πνιγω τον πονο μου σε δυο τσιπουρα (καλα καφε ειπιε η κορη μου, το ηπια εγω το δικο της) και ζηταω και τα φωτα του Βρωμιαρη. Και των δυο μας η αποψη ειναι οτι μαλλον ειναι σκουπιδι στο καρμπυρατερ, αλλα ο Θανασης επεμενε οτι θα επρεπε να ειχα και προβληματα και σε χαμηλοτερες στροφες (που δεν ειχα μεχρι τοτε). Αποφασιζουμε να μη αφησουμε να μας χαλασει τη βολτα το γεγονος και να προχωρησουμε μπροστα (και οχι πισω για Λαμια), για να βρουμε συνεργειο ή στην Καρδίτσα ή στα Τρίκαλα (καλυτερα, καθ' υποδειξη του Θαναση). Με το που ξανα καβαλαμε αρχιζει το μαρτυριο! Σιγουρευομαι πια οτι ειναι σκουπιδι μιας και "μπερδευει" πια σε ΟΛΟ το φασμα των στροφων. Οι στροφες του Δομοκού ειναι μαρτυριο, παλευοντας με το γκαζι, τον συμπλεκτη και το κιβωτιο, με σκασηματα σε καθε ανοιγμα του γκαζιου και κινδυνο να σβησει ανα πασα στιγμη. Η Καρδίτσα απεχει 37 χλμ απο τον Δομοκό και βλεποντας την κατασταση να χειροτερευει αποφασιζω οτι θα σταματησουμε εκει μιας και δεν εβλεπα να φτανουμε Τρίκαλα. Στις στενες ευθειες του καμπου ταξιδευουμε με εναλλαγες απο 3η σε 4η και τ΄αναπαλλιν με σκοπο να βρισκει λιγη δυναμη η μηχανη. Ταξιδευω στα 90-120, αλλα δεν εχω δυναμει να προσπερασω και ανεβαζω και πολυ δυσκολα. Το χειροτερο ειναι οι επιθεσεις που δεχομαι απο διαφορα κομπλεξικα "κουτια", που μολις τα περναω τρελλαινονται και αρχιζουν την "αντεπιθεση" σε μια "αρρωστη" (αυτοι δεν το ξερουν) μηχανη, πολλες φορες μαλιστα στριμοχνοντας με εντελως στην ακρη του δρομου μιας και ερχονται αυτοκινητα απο απεναντι. Σιγουρα νιωθαν πολυ "μεγαλοι" αφου περνουσαν μια "ταξιδιαρικη" μηχανη. Τα χιλιομετρα περνανε βασανιστηκα οταν τα μετρας ενα - ενα και με ταχυτητες μικρες (σχετικα). Σκεφτομουνα την φασαρια (λυσιμο τεποζιτου, καθαρισμα καρμπυρατερ) και μελαγχολω. 3-4 χλμ πριν φτασω στην Καρδίτσα κι ενω ενα ασπρο Γκολφ που το εχω περασει τρεις φορες σε στροφες ειναι κολλημενο ξανα στο φτερο μου και με πιεζει ξανα, η πιεση στο γκαζι που ειχα ολη αυτην την ωρα φαινεται να απεδωσε μιας κι η μισογεμισμενη 3η γραφει ξαφνικα 8.500 κι η Αφρουλα μονο που δεν σουζαρε.
    Το σκουπιδι εφυγε. Η διαθεση εκτιναχθηκε στα υψη. Προβληματα με "κουτια" δεν ξαναχα. Ευγνομονω την καλη μου τυχη (λιγο πριν το συνεργειο το ρουφηξε), παρακαμπτοντας την Καρδιτσα με κατευθυνση τα Τρικαλα. Πριν απο τα Τρικαλα στριβουμε αριστερα για Πύλη. Εξω απο την Πύλη μια μικρη σταση και βολτα στο γεφυρι. Τα πρωτα "κακα" σημαδια φανηκαν με το που ξεκινησαμε. Ο δρομος για την Τύρνα(Ελάτη) ειναι βρεγμενος και μεσα στο βαθος το Περτουλι ειναι "καταμαυρο". Στα μισα του δρομου, ανοιγουν ξαφνικα οι ουρανοι! Καμμια 500αρια μετρα πιο πανω βρισκω ενα μαγαζι και σταματαω περιμενοντας να περασει η μπορα. Δυο τσιπουρα (και μια σοκολατα) και τεσσερα τσιγαρα μετα, πειστηκα οτι ΔΕΝ προκειτε να σταματησει. Βγαινω και φερνω τα αδιαβροχα της κορης μου και ξανα καβαλαμε για την Ελάτη. Ευτυχως που εβαλα καινουργια λαστιχα (και εχουν πελμα) μιας και περναω μεσα απο "ποταμια" με ορατοτητα κανα 7αρι μετρα το πολυ!
    Ο αρχικος προγραμματισμος ηταν να κανουμε μια μικρη σταση στην Ελάτη και να ανεβουμε στα Περτουλιώτικα λιβαδια. Εκει απεναντι απο το χιονοδρομικο φευγει μονοπατι και χωματοδρομος για το καταφυγιο του Κόζιακα. Ο χωματοδρομος δεν φτανει στο καταφυγιο αλλα σε μια αποσταση κανα τεταρτακι με τα ποδια. Εκει ειχαμε σκοπο να στησουμε τη σκηνη και να αραξουμε, μιας και ειμασταν αυτονομοι και απο φαγητο και απο νερο, και την αλλη μερα να ανεβαιναμε στην κορφη και να γυριζαμε. Αυτο ηταν αδυνατο μ' αυτην την κουρτινα νερου που ειχαμε μπροστα μας. Σταματαμε σε μια ταβερνα (μιας κι ηταν ηδη 14:30 η ωρα), που ειχε ενα μεγαλο σκεπαστρο, ωστε να ΜΗΝ κλειστουμε μεσα. Τρωμε για να περασει η ωρα μηπως και φτιαξουν τα πραγματα. Διπλα στο κρεοπωλειο, ενα τεραστιο αρσενικο ελαφι και ενα αγριογουρουνο "μοστραρονται" κρεμασμενα αναποδα, με σκοπο να προσελκησουν αναισθητους κοιλιοδουλους. Οταν θα εμφανισω το φιλμ θα βαλω τις σχετικες φωτο. Η ωρα περναει και η κατασταση μονο προς το καλυτερο δεν πηγαινει. Αποφασιζω να ψαξω για δωματιο και εκνευριζομαι απο τις εξωφρενικες και μαλιστα εκτος σεζον τιμες που βρισκω. Τελος παντων παζαρευω ενα καλο στα 30 ευρα και το κλεινω. Η υπολοιπη μερα (και βραδυ) περασε με πολυ μικρες μετακινησεις μεχρι κοντινη καφετερεια, η το περιπτερο, μιας κι ουτε τον δρομο απεναντι δεν μπορουσες να περασεις απεναντι χωρις αδιαβροχο.
    Την αλλη μερα το πρωι ειμαι απο τις 06:30 στο μπαλκονι πινοντας καφε και χαζευοντας τα ελατα και την βροχη. Βλεπω να μιωνεται λιγο η ενταση και μαλιστα κατα 07:45 ενα μικρο ουρανιο τοξο στα νοτιοανατολικα μου αναπτερωσε τις ελπιδες μου. Απο την αλλη ομως σκεφτομουνα οτι θα ειναι δυσκολα τα πραγματα με τοσο νερο που ειχε ριξει, μιας και για να προλαβουμε (απο χρονο) την κορφη επρεπε να ξεκινησουμε απο πιο ψηλα, κοντα στο καταφυγιο, και δεν ηξερα αν θα καταφερναμε να βγαλουμε τον δρομο μεχρι εκει με τα Anakee. Σιγουρα παντως θα δοκιμαζαμε. Αλοιμονο! Οι ελπιδες ομως αποδειχτηκαν φρουδες. Οι προβληματισμοι πηγαν περιπατο. Σε κανα τεταρτο αρχισε να ξαναγεμιζει. Σκοτεινιασε εντελως και ο κατακλυσμος συνεχιστηκε με τους πιο εντονους δυνατους ρυθμους. Κατα τις 10:30 βαραμε υποχωρηση. Καλα ντυμενοι καβαλαμε την Αφρικα και κατεβαινουμε προς την Πύλη μεσα στον κατακλυσμο. Απο 'δω και μετα μπορω να μιλαω για βροχη απλως, που μας συνοδευει μεχρι κοντα στο Δομοκό, στο Μοναστήρι. Εκει σταματαω για φουλαρισμα και τσιπουρο στο βενζιναδικο ενος γνωστου. Δεν τον βρηκα (μαζευε σταφυλια για το καινουργιο τσιπουρο) και ουτε τσιπουρο ειχε. Ανεβαινουμε τον Δομοκό. Οντας "καλα" η μηχανη δοκιμασα να παω λιγο γρηγορα αλλα σταθηκε αδυνατο το 1/4 των στροφων εχει καλη ασφαλτο και "στριβεται". Τα υπολοιπα, με δεδομενο και τον βρεγμενο δρομο, δεν παιζονται με τιποτα. Απειρη προσοχη μπορω να πω μονο. Η βροχη εχει σταματησει πια, ή την εχουμε αφησει πισω μας. Σταματαμε για τσιπουρο-καφε ξανα στα πλατανια στην εξοδο του Δομοκου (οπως πηγαινουμε για Αθηνα). Μεχρι να τελειωσουμε εχει βγει ο ηλιος και εχει στεγνωσει κι ο δρομος. Αδιαβροχα στις μπαγκαζιερες και ξεκιναμε για Λαμια. Ο Μπραλλος (μετα τον Δομοκο) μου φανημε πια "παιδικη χαρα".
    Σταση στου Λεβεντη για τσιγαρο. Σταση στο "90" για βενζινη και τσιγαρο. Και τελικα μια σταση στο σπιτι για καφε και ξεφορτωμα. Ειναι η δευτερη αποτυχημενη μου αποπειρα για βουνο στην περιοχη του Περτουλιού. 750 χλμ τζαμπα! Φαινεται οτι ΔΕΝ με παει η περιοχη ...

    Μολις τις εμφανισω θα βαλω και καμμια φωτο.
    ... να ευχεσαι να 'ναι μακρυς ο δρομος.

  2. #2
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Re: Μια "αποτυχημενη" αποδραση.

    Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
    Η αποτυχία του forecasts.gr
    Όπως είχα αναφέρει στα από την Πέμπτη είχα επιλέξει σαν στόχο για το Σ/Κ μια ανάβαση στον Κόζιακα. Μέχρι και την Παρασκευή το βράδυ λοιπόν έπαιρνα προβλέψεις από το forecasts.gr για την περιοχή Περτουλιού - Ελάτης.
    Οι προβλέψεις μιλάγανε για βαριά συννεφιά και βροχή τις βραδινές ώρες.
    Αυτό μέχρι και καλό ακούγεται για "ορειβατική" διαδρομή.
    Ξεκινάω λοιπόν το Σάββατο κατά τις 8:00, με την Αφρικα πλήρως φορτωμένη (πλαϊνές μπαγκαζιέρες και σκηνή, μπατόνς δεμένα πάνω από την πίσω) και δικαβάλος με την μεγάλη μου κόρη.
    Πρώτη στάση στην Υλίκη, καφές, κρουασάν και ένα τσιγάρο και φεύγουμε για Καμένα Βούρλα. Λουκουμάδες δίπλα στη θάλασσα και συνεχίζουμε για Λαμία.
    Λίγο πριν φτάσουμε μου "ζητάει" ρεζέρβα. Γυρίζω σε ρεζέρβα και συνεχίζω μέχρι την είσοδο της Λαμίας, έχοντας μια μικρή υποψία ότι δεν "γεμίζει" καλά η μηχανή. Φουλάρω στην Λαμία και προχωράω για Μπράλλο.
    Παρατηρώ ότι δεν "γεμίζει" όταν κάνω αλλαγές κάτω από τις 7.000 στροφές η δε 5η φτάνει μέχρι τις 6.200. Σταματάμε στο Δομοκό, ξέρετε στα Πλατάνια, στο "Μάτι". Πνίγω τον πόνο μου σε δυο τσίπουρα (καλά καφέ ήπιε η κόρη μου, το ήπια εγώ το δικό της) και ζητάω και τα Φώτα του Βρομιάρη.
    Και των δυο μας η άποψη είναι ότι μάλλον είναι σκουπίδι στο καρμπυρατέρ, αλλά ο Θανάσης επέμενε ότι θα έπρεπε να είχα και προβλήματα και σε χαμηλότερες στροφές (που δεν είχα μέχρι τότε). Αποφασίζουμε να μη αφήσουμε να μας χαλάσει τη βόλτα το γεγονός και να προχωρήσουμε μπροστά (και όχι πίσω για Λαμία), για να βρούμε συνεργείο ή στην Καρδίτσα ή στα Τρίκαλα (καλύτερα, καθ' υπόδειξη του Θανάση). Με το που ξανά καβαλάμε αρχίζει το μαρτύριο!
    Σιγουρεύομαι πια ότι είναι σκουπίδι μιας και "μπερδεύει" πια σε ΟΛΟ το φάσμα των στροφών. Οι στροφές του Δομοκού είναι μαρτύριο, παλεύοντας με το γκάζι, τον συμπλέκτη και το κιβώτιο, με σκασίματα σε κάθε άνοιγμα του γκαζιού και κίνδυνο να σβήσει ανά πάσα στιγμή. Η Καρδίτσα απέχει 37 χλμ από τον Δομοκό και βλέποντας την κατάσταση να χειροτερεύει αποφασίζω ότι θα σταματήσουμε εκεί μιας και δεν έβλεπα να φτάνουμε Τρίκαλα. Στις στενές ευθείες του κάμπου ταξιδεύουμε με εναλλαγές από 3η σε 4η και τ΄ αναπαλλιν με σκοπό να βρίσκει λίγη δύναμη η μηχανή. Ταξιδεύω στα 90-120, αλλά δεν έχω δύναμη να προσπεράσω και ανεβάζω και πολύ δύσκολα.
    Το χειρότερο είναι οι επιθέσεις που δέχομαι από διάφορα κομπλεξικά "κουτιά", που μόλις τα περνάω τρελαίνονται και αρχίζουν την "αντεπίθεση" σε μια "άρρωστη" (αυτοί δεν το ξέρουν) μηχανή, πολλές φορές μάλιστα στριμώχνοντας με εντελώς στην άκρη του δρόμου μιας και έρχονται αυτοκίνητα από απέναντι.
    Σίγουρα ένιωθαν πολύ "μεγάλοι" αφού περνούσαν μια "ταξιδιάρικη" μηχανή.
    Τα χιλιόμετρα περνάνε βασανιστικά όταν τα μετράς ένα - ένα και με ταχύτητες μικρές (σχετικά). Σκεφτόμουνα την φασαρία (λύσιμο ντεπόζιτου, καθάρισμα καρμπυρατέρ) και μελαγχολώ. 3-4 χλμ πριν φτάσω στην Καρδίτσα κι ενώ ένα άσπρο Γκολφ που το έχω περάσει τρεις φορές σε στροφές είναι κολλημένο ξανά στο φτερό μου και με πιέζει ξανά, η πίεση στο γκάζι που είχα όλη αυτήν την ώρα φαίνεται να απέδωσε μιας κι η μισό γεμισμένη 3η γράφει ξαφνικά 8.500 κι η Αφρουλα μόνο που δεν σουαρέ.
    Το σκουπίδι έφυγε. Η διάθεση εκτινάχθηκε στα ύψη. Προβλήματα με "κουτιά" δεν ξανάδα. Ευγνωμονώ την καλή μου τύχη (λίγο πριν το συνεργείο το ρούφηξε), παρακάμπτοντας την Καρδίτσα με κατεύθυνση τα Τρίκαλα.
    Πριν από τα Τρίκαλα στρίβουμε αριστερά για Πύλη. Έξω από την Πύλη μια μικρή στάση και βόλτα στο γεφύρι. Τα πρώτα "κακά" σημάδια φάνηκαν με το που ξεκινήσαμε. Ο δρόμος για την Τύρνα(Ελάτη) είναι βρεγμένος και μέσα στο βάθος το Περτούλι είναι "κατάμαυρο". Στα μισά του δρόμου, ανοίγουν ξαφνικά οι ουρανοί! Καμία 500αρια μέτρα πιο πάνω βρίσκω ένα μαγαζί και σταματάω περιμένοντας να περάσει η μπόρα.
    Δυο τσίπουρα (και μια σοκολάτα) και τέσσερα τσιγάρα μετά, πείστηκα ότι ΔΕΝ πρόκειται να σταματήσει.
    Βγαίνω και φέρνω τα αδιάβροχα της κόρης μου και ξανά καβαλάμε για την Ελάτη. Ευτυχώς που έβαλα καινούργια λάστιχα (και έχουν πέλμα) μιας και περνάω μέσα από "ποτάμια" με ορατότητα Κανά 7αρι μέτρα το πολύ!
    Ο αρχικός προγραμματισμός ήταν να κάνουμε μια μικρή στάση στην Ελάτη και να ανέβουμε στα Περτουλιώτικα λιβάδια. Εκεί απέναντι από το χιονοδρομικό φεύγει μονοπάτι και χωματόδρομος για το καταφύγιο του Κόζιακα.
    Ο χωματόδρομος δεν φτάνει στο καταφύγιο αλλά σε μια απόσταση κάνα τεταρτάκι με τα ποδιά. Εκεί είχαμε σκοπό να στήσουμε τη σκηνή και να αράξουμε, μιας και ήμασταν αυτόνομοι και από φαγητό και από νερό, και την άλλη μέρα να ανεβαίναμε στην κορφή και να γυρίζαμε. Αυτό ήταν αδύνατο μ' αυτήν την κουρτίνα νερού που είχαμε μπροστά μας. Σταματάμε σε μια ταβέρνα (μιας κι ήταν ήδη 14:30 η ώρα), που είχε ένα μεγάλο σκέπαστρο, ώστε να ΜΗΝ κλειστούμε μέσα. Τρώμε για να περάσει η ώρα μήπως και φτιάξουν τα πράγματα.
    Δίπλα στο κρεοπωλείο, ένα τεράστιο αρσενικό ελάφι και ένα αγριογούρουνο "μοστράρονται" κρεμασμένα ανάποδα, με σκοπό να προσελκύσουν αναίσθητους κοιλιόδουλους. Όταν θα εμφανίσω το φιλμ θα βάλω τις σχετικές Φώτο.
    Η ώρα περνάει και η κατάσταση μόνο προς το καλύτερο δεν πηγαίνει.
    Αποφασίζω να ψάξω για δωμάτιο και εκνευρίζομαι από τις εξωφρενικές και μάλιστα εκτός σεζόν τιμές που βρίσκω. Τέλος πάντων παζαρεύω ένα καλό στα 30 αύρα και το κλείνω. Η υπόλοιπη μέρα (και βράδυ) πέρασε με πολύ μικρές μετακινήσεις μέχρι κοντινή καφετερία, η το περίπτερο, μιας κι ούτε τον δρόμο απέναντι δεν μπορούσες να περάσεις απέναντι χωρίς αδιάβροχο.
    Την άλλη μέρα το πρωί είμαι από τις 06:30 στο μπαλκόνι πίνοντας καφέ και χαζεύοντας τα ελατά και την βροχή. Βλέπω να μειώνεται λίγο η ένταση και μάλιστα κατά 07:45 ένα μικρό ουράνιο τόξο στα νοτιοανατολικά μου αναπτέρωσε τις ελπίδες μου. Από την άλλη όμως σκεφτόμουνα ότι θα είναι δύσκολα τα πράγματα με τόσο νερό που είχε ρίξει, μιας και για να προλάβουμε (από χρόνο) την κορφή έπρεπε να ξεκινήσουμε από πιο ψηλά, κοντά στο καταφύγιο, και δεν ήξερα αν θα καταφέρναμε να βγάλουμε τον δρόμο μέχρι εκεί με τα Anakee. Σίγουρα πάντως θα δοκιμάζαμε. Αλίμονο!
    Οι ελπίδες όμως αποδείχτηκαν φρούδες. Οι προβληματισμοί πήγαν περίπατο.
    Σε Κανά τέταρτο άρχισε να ξαναγεμίζει. Σκοτείνιασε εντελώς και ο κατακλυσμός συνεχίστηκε με τους πιο έντονους δυνατούς ρυθμούς.
    Κατά τις 10:30 βαράμε υποχώρηση. Καλά ντυμένοι καβαλάμε την Άφρικα και κατεβαίνουμε προς την Πύλη μέσα στον κατακλυσμό. Από 'δω και μετά μπορώ να μιλάω για βροχή απλώς, που μας συνοδεύει μέχρι κοντά στο Δομοκό, στο Μοναστήρι. Εκεί σταματάω για φουμάρισμα και τσίπουρο στο βενζινάδικο ενός γνωστού. Δεν τον βρήκα (μάζευε σταφύλια για το καινούργιο τσίπουρο) και ούτε τσίπουρο είχε. Ανεβαίνουμε τον Δομοκό. Όντας "καλά" η μηχανή δοκίμασα να πάω λίγο γρήγορα αλλά στάθηκε αδύνατο το 1/4 των στροφών έχει καλή άσφαλτο και "στρίβεται". Τα υπόλοιπα, με δεδομένο και τον βρεγμένο δρόμο, δεν παίζονται με τίποτα. Άπειρη προσοχή μπορώ να πω μόνο. Η βροχή έχει σταματήσει πια, ή την έχουμε αφήσει πίσω μας. Σταματάμε για τσίπουρο-καφέ ξανά στα πλατάνια στην έξοδο του Δομοκού (όπως πηγαίνουμε για Αθήνα).
    Μέχρι να τελειώσουμε έχει βγει ο ήλιος και έχει στεγνώσει κι ο δρόμος. Αδιάβροχα στις μπαγκαζιέρες και ξεκινάμε για Λαμία. Ο Μπράλλος (μετά τον Δομοκό) μου φάνηκε πια "παιδική χαρά".
    Στάση ατού Λεβέντη για τσιγάρο. Στάση στο "90" για βενζίνη και τσιγάρο.
    Και τελικά μια στάση στο σπίτι για καφέ και ξεφόρτωμα.
    Είναι η δεύτερη αποτυχημένη μου απόπειρα για βουνό στην περιοχή του Περτουλιού. 750 χλμ τζάμπα! Φαίνεται ότι ΔΕΝ με πάει η περιοχή ...



    Γεια σου ρε Χρήστο με τις εκδρομές σου.
    Δεν πειράζει και μια περιπέτεια παραπάνω.
    Ευτυχώς που στάθηκες τυχερός με το "σκουπιδάκι".
    Απο που βάζεις βενζίνη; μια και βάζουμε απο την ίδια περιοχή.
    Έτσι για να φυλάμε τα ρούχα μας.:rotflmao: :rotflmao:


    Υ.Γ.ΑΑ!! έβαλα και τόνους.....
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  3. #3
    Μονολυκος Το avatar του/της crs-k
    Εγγραφή
    02/06/2004
    Μηνύματα
    12.224

    Re: Re: Μια "αποτυχημενη" αποδραση.

    Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
    Γεια σου ρε Χρήστο με τις εκδρομές σου.
    Δεν πειράζει και μια περιπέτεια παραπάνω.
    Ευτυχώς που στάθηκες τυχερός με το "σκουπιδάκι".
    Απο που βάζεις βενζίνη; μια και βάζουμε απο την ίδια περιοχή.
    Έτσι για να φυλάμε τα ρούχα μας.:rotflmao: :rotflmao:
    .................

    Συνηθως απο αυτο που ειναι μπροστα στο σπιτι σου, απεναντι απο το Escape, αλλα προχτες εβαλα απο τον βρωμιαρη στη Λ.Δημοκρατιας χαμηλα κοντα στις 3 γεφυρες.

    Αλλα εχω φιλτρο στην εισαγωγη και δεν το περιμενα.


    Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
    ........................
    Υ.Γ.ΑΑ!! έβαλα και τόνους.....

    Ναι ...

    Μου ξεσκισες το κειμενο ...

    :rotflmao:
    ... να ευχεσαι να 'ναι μακρυς ο δρομος.

  4. #4
    Μέλος απο...τότε... Το avatar του/της powerphot
    Εγγραφή
    21/05/2004
    Μηνύματα
    2.333

    Re: Re: Re: Μια "αποτυχημενη" αποδραση.

    Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k

    Ναι ...

    Μου ξεσκισες το κειμενο ...

    :rotflmao:
    Ναι .....αλλά βάλε και καμιά φωτό, ακόμα περιμένουμε τις προηγούμενες.
    Το ταξίδι του Ηλία Βροχίδη μπορείτε να το διαβάζετε και στην ιστοσελίδα του Madnomad.gr, στο Facebook Madnomad

  5. #5
    Μονολυκος Το avatar του/της crs-k
    Εγγραφή
    02/06/2004
    Μηνύματα
    12.224

    Re: Re: Re: Re: Μια "αποτυχημενη" αποδραση.

    Αρχικά δημιουργήθηκε από powerphot
    Ναι .....αλλά βάλε και καμιά φωτό, ακόμα περιμένουμε τις προηγούμενες.
    Να εμφανισω το φιλμ ρεεεε ...
    ... να ευχεσαι να 'ναι μακρυς ο δρομος.

  6. #6
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της milaber
    Εγγραφή
    13/11/2003
    Μηνύματα
    1.011
    Χρήστο, τι ηλικίας είναι η κόρη σου;


  7. #7
    Μονολυκος Το avatar του/της crs-k
    Εγγραφή
    02/06/2004
    Μηνύματα
    12.224
    Αρχικά δημιουργήθηκε από milaber
    Χρήστο, τι ηλικίας είναι η κόρη σου;

    16!

    Παντρευεσαι ??


    :rotflmao:


    Αει κουρεψου πρωτα ρεεεε!!!

    :rotflmao:
    ... να ευχεσαι να 'ναι μακρυς ο δρομος.

  8. #8
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της milaber
    Εγγραφή
    13/11/2003
    Μηνύματα
    1.011
    Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
    16!

    Παντρευεσαι ??

    Αει κουρεψου πρωτα ρεεεε!!!
    Καλά αν είναι να γίνω γαμπρός σου και κουρεύομαι και ξυρίζομαι και ότι θες κάνω!


  9. #9
    Μονολυκος Το avatar του/της crs-k
    Εγγραφή
    02/06/2004
    Μηνύματα
    12.224
    Αρχικά δημιουργήθηκε από milaber
    Καλά αν είναι να γίνω γαμπρός σου και κουρεύομαι και ξυρίζομαι και ότι θες κάνω!

    Τι μηχανη ειπες οτι θες ???

    :rotflmao:
    ... να ευχεσαι να 'ναι μακρυς ο δρομος.

  10. #10
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της milaber
    Εγγραφή
    13/11/2003
    Μηνύματα
    1.011
    Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
    Τι μηχανη ειπες οτι θες ???
    Ντουντούκα!

    Αλλά είπαμε: ότι θέλει ο πεθερός!


  11. #11
    Μονολυκος Το avatar του/της crs-k
    Εγγραφή
    02/06/2004
    Μηνύματα
    12.224
    Αρχικά δημιουργήθηκε από milaber
    Ντουντούκα!

    Αλλά είπαμε: ότι θέλει ο πεθερός!

    Σιγα ρε μη δωσω την κορη μου σε Αλητη - Μηχανοβιο!

    :rotflmao:

    Θα της παρω δικια της, για να βρει μονη της η Αλητισα!

    :rotflmao:
    ... να ευχεσαι να 'ναι μακρυς ο δρομος.

  12. #12
    Παλαιό μέλος Το avatar του/της milaber
    Εγγραφή
    13/11/2003
    Μηνύματα
    1.011
    Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
    Σιγα ρε μη δωσω την κορη μου σε Αλητη - Μηχανοβιο!

    Θα της παρω δικια της, για να βρει μονη της η Αλητισα!
    Ε τότε παρ' της μηχανή και πες της να έρθει μόνη της στην Θεσσαλονίκη να βρει τον Θοδωρή από την Καλαμαριά με το Innova!


Παρόμοια θέματα

  1. Πως κάνουμε πολλαπλά quotes ?
    από kostakisK στο forum Off topic
    Απαντήσεις: 5
    Τελευταίο μήνυμα: 30/03/2009, 00:41
  2. quote: VANDA Πριν κατεβούμε από τη μηχανή...
    από mikios400 στο forum Στραβά κι ανάποδα
    Απαντήσεις: 5
    Τελευταίο μήνυμα: 19/10/2008, 01:03
  3. famous quotes from dirt people..
    από dirtbird στο forum Χωμάτινο τερέν
    Απαντήσεις: 4
    Τελευταίο μήνυμα: 14/10/2008, 10:41
  4. Quote
    από Mago Babidi στο forum Προτάσεις & σχόλια
    Απαντήσεις: 6
    Τελευταίο μήνυμα: 12/07/2007, 22:23

Κανόνες δημοσιεύσεων

  • Δεν μπορείτε να ανοίξετε νέο θέμα
  • Δεν μπορείτε να απαντήσετε
  • Δεν μπορείτε να επισυνάψετε αρχεία
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τα μηνύματά σας
  •  
  • Ο κώδικας ΒΒ είναι ΟΝ
  • Τα smilies είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας [IMG] είναι OFF
  • Ο κώδικας [VIDEO] είναι ΟΝ
  • Ο κώδικας HTML είναι OFF