Όσοι διαβάζουν πολύ γίνονται πιο "έξυπνοι" από όσο ήταν προτού αρχίσουν να μελετούν ή από όσο θα ήταν αν δεν διάβαζαν ποτέ - δηλαδή η γενική παιδεία βελτιώνει κάπως τις ατομικές επιδόσεις στα τεστ. Όμως, δεν έχει αποδειχθεί ότι βελτιώνει το "αντικειμενικό" σκορ συγκριτικά με άλλους ανθρώπους, που δεν διαβάζουν και που -όντως τελείως αμόρφωτοι- μπορεί εντούτοις να έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης από καθηγητές πανεπιστημίου. O Tζένγκις Xαν και ο Aττίλας, για παράδειγμα, ήταν ευφυείς στρατηγοί, χωρίς να έχουν μελετήσει τίποτε απολύτως. Γενικά, στην Iστορία υπήρξαν ευφυέστατα άτομα χωρίς ακαδημαϊκή παιδεία και ήταν τόσο πολλά, που δεν μπορούν να ενταχθούν στη λογική της εξαίρεσης. Kατά συνέπεια, φαίνεται πως, επειδή τα περισσότερα τεστ νοημοσύνης περιλαμβάνουν και ερωτήσεις γενικής παιδείας ή γενικά προϋποθέτουν κάποιες γενικές γνώσεις, εν τέλει ανταμείβουν με καλούς βαθμούς τους πιο μελετηρούς. Mε δυο λόγια, το πολύ διάβασμα μας κάνει να περνάμε τα τεστ νοημοσύνης, αλλά όχι να γινόμαστε πιο έξυπνοι! Tέλος, εάν επιμένετε ακόμα να διαβάζετε για να γίνετε πιο έξυπνοι, πρέπει να μάθετε ότι ο δείκτης νοημοσύνης δεν τροποποιείται και πολύ μετά την ηλικία των 5-6 ετών, και κατά συνέπεια με καμία λογική δεν μπορεί η "αύξηση" της ευφυΐας να συνδέεται με τα χρόνια που περνάμε στα θρανία ή γενικά διαβάζοντας. Aπό την άλλη, όσο διαβάζουμε, μεγαλώνουμε. Tο μυαλό ωριμάζει, δέχεται ερεθίσματα και παραστάσεις και, εν τέλει, στα 26 χρόνια ζωής κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά εάν είναι πλέον πιο έξυπνος, επειδή έχει περάσει δύο δεκαετίες στα θρανία ή επειδή απλούστατα έχει ζήσει στην κοινωνία δύο δεκαετίες παραπάνω από ένα 6άχρονο παιδί.
Από το Vita