Europe is our playground: Aθηνα - Wroclaw 2007

[Ταξιδευτής]

Η Α2 ειναι φοβερη και απολαμβανω την δυνατοτητα να κινουμαι με λιγο μεγαλυτερες ταχυτητες απο το υπολοιπο της ημερας...

Αυτο ομως δεν κραταει για πολυ. Βλεπετε, λιγο μετα το Klagenfurt το GPS θεωρει καλο να "κοψει δρομο" και να με οδηγησει μεσω ενος επαρχιακου δρομου, του 317, στον προορισμο μου, αντι να συνεχισει στην Α2 κανοντας τον κυκλο που αρχικα ηθελα εγω.

Αυτο εγω δεν το συνειδητοποιησα παρα μονο οταν ειχα πλεον βγει απο την Autobahn. Συνεχισα ομως μιας και ο 317 ηταν αρκετα μεγαλος σαν δρομος, οποτε σκεφτηκα οτι ισως θα ειναι καλυτερα.

"140 χιλιομετρα απομενουν, οποτε γιατι οχι;" σκεφτομαι και ανοιγω λιγο το ρυθμο μου, εχοντας ορατοτητα αν και πλεον η νυχτα εχει πεσει για τα καλα.

Στα μισα της διαδρομης ομως, και εχοντας πλεον μπει για τα καλα στην καρδια των Αλπεων, το GPS μου δειχνει να στριψω σε εναν ΠΟΛΥ μικρο καθετο δρομο, ο οποιος δειχνει να χανεται μεσα στο δασος.
Ειναι μεν ασφαλτινος, αλλα ειναι μικρος και χωρις κανενα φωτισμο.

Κοντοστεκομαι. Νυχτα, περασμενες 9 και σκοταδι πυκνο και οσο και να ψαχνω αλλη διαδρομη, το GPS επιμενει οτι πρεπει να παω απο εκει! Τον γενικο χαρτη δεν μπορουσα να τον δω καν μιας που γυρω δεν υπηρχε κανενα φως, αλλα και παλι δεν θα εβγαζα ακρη.
Τωρα;;;

Μην εχοντας αλλη επιλογη, αποφασιζω να εμπιστευθω το GPS και να το ακολουθησω στα τυφλα!
Ο δρομος ανηφοριζει και ολο και μικραινει, ενω γυρω μου ειναι πυκνο δασος και πισσα σκοταδι!
Οδηγαω για χιλιομετρα επι χιλιομετρων ενω πολιτισμος δεν υπαρχει πουθενα! Ουτε χωριο, ουτε τιποτα! Αν μεινω εδω θα με φανει οι λυκοι!!!

Καποιες στιγμες το πυκνο δασος ανοιγει λιγο και μου επιτρεπει να δω οτι γυρω εχει μικρες λιμνες που λαμπυριζουν στο λιγοστο φεγγαρι.
Η διαδρομη το πρωι πρεπει να ειναι συγκλονιστικη, αλλα το βραδυ ΔΕΝ ειναι και τοσο ωραια!

Και ενω ειμαι απορροφημενος στις σκεψεις αυτες και προσπαθω να προσεχω τον δρομο, ξαφνικα...... ΤΣΟΥΠ!
Πολιτισμος!
Ενα μικρο χωριουδακι απο το πουθενα ξεπροβαλλει και βρισκομαι στην κεντρικη οδο του!
Τι να το κανεις ομως, αφου και ετσι δεν υπαρχει ψυχη πουθενα...

Moderbrugg 10:35 μμ

[Ταξιδευτής]

Το κρυο πλεον ειναι αισθητο και φοραω τις επενδυσεις μεσα απο τα δερματινα, καθως και τα χειμερινα γαντια! "Αλπεις, μεσα στη νυχτα... Λογικο να εχει κρυο ρε Νικο", σκεφτομαι...

Αφου βεβαιωνομαι οτι παω καλα, συνεχιζω και αυτη τη φορα με ανανεωμενη σιγουρια, εχοντας δει οτι το GPS με βγαζει οντως στον προορισμο μου, απλα μεσω του συντομοτερου δρομου. :wacko:

Με χαμηλες σχετικα ταχυτητες συνεχιζω προς το Hohentauern, και μια ωρα αργοτερα βρισκομαι στο μικρο ξενοδοχειο.

Χτυπαω την πορτα και ανοιγει ενας στρουμπουλος Αυστριακος που μου λεει βλοσσυρα: "Who are you???"


Του εξηγω οτι ειμαι ο Ελληνας που εχω κλεισει δωματιο κλπ, οποτε και αμεσως αλλαζει υφος και χαμογελοντας με παει στο δωματιο μου. Ξεφορτωνω τη μηχανη, και ενα απολαυστικο ζεστο ντους αργοτερα ξαπλωνω το ...ταλαιπωρημενο μου κορμι στο απαλο κρεβατακι!

Ξεκινησα 9 το πρωι και εφτασα στο ξενοδοχειο στις 11 το βραδυ. 14 ωρες στη σελα, και παρολαυτα δεν νοιωθω και ΤΟΣΟ πτωμα. Τελικα για Superbike η 999 ειναι πολυ ανετη! :smilea: :smilea:

Το GPS δειχνει οτι εκανα 507 χιλιομετρα, ολα σε επαρχιακους δρομους και στροφιλικι. Αν βαλεις και τις στασεις, τις καθυστερησεις κλπ, δεν πηγα και τοσο ασχημα! Εξαλλου τουρισμο κανουμε...

Οπως και να εχει ομως, αυριο εχω μπροστα μου 680 χιλιομετρα για τον τελικο προορισμο οποτε πρεπει να οργανωθω καλυτερα!! Δεν θελω να με βρει παλι το βραδυ στα δαση και τις ερημιες....



Που να ηξερα....

[Ταξιδευτής]

ΗΜΕΡΑ 3. Hohentauern Αυστρια - Wroclaw Πολωνια

To πρωι ηρθε και με βρηκε ανανεωμενο και με ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια! Ειμαι στην καρδια των Αλπεων, και ταξιδευω με την κουκλα μου στην Ευρωπη!

Κατεβαινω κατω να παρω κατι απο τη μηχανη (ειχα αφησει τα σαμαρια επανω) και βρισκω την ευκαιρια να ριξω μια καλυτερη ματια στο ξενοδοχειο...

Οχι και ασχημο, ετσι;

[Ταξιδευτής]

Η θεα απο το μπαλκονι μου ηταν εξισου ....χαλια!

[Ταξιδευτής]

Τα γραφικα σπιτακια ηταν τοσο παραδεισενια, που περιμενα απο στιγμη σε στιγμη να με ξυπνησει καποιος απο το ονειρο....

[Ταξιδευτής]

Καιρος ομως να τσιμπησουμε κατι...

Κατεβηκα κατω για ενα ...φτωχικο πρωινο, απο αυτα που συνηθιζουν να προσφερουν στο εξωτερικο....

YΓ. Στελιο, ΜΗΝ φας την οθονη!

[Ταξιδευτής]

To ξενοδοχειο οπου εμεινα ειναι απο τα λεγομενα MoHo (Motorrad Hotels). Ο ιδιοκτητης του ειναι ενας παλαβιαρης μηχανοβιος-σεφ (!), με ενα V-Max 1200...

[Ταξιδευτής]

...ενω στο ξενοδοχειο πολλες φορες θα βρεις πολλους μοτοσυκλετιστες ολων των ηλικιων και ειδους, απο old timers...

[Ταξιδευτής]

...μεχρι γΛηγορους με SS...

[Ταξιδευτής]

...και απο χωματερους τυπους (Σωτηρη αυτο ειναι αφιερωμενο! )...

[Ταξιδευτής]

...μεχρι και καγκουρεους!

Ολοι αυτοι ειτε ταξιδευουν στην περιοχη, ειτε ερχονται στο συγκεκριμενο μερος επι τουτου για τις μοτοεκδρομες που διοργανωνει ο ιδιοκτητης του σε διαφορα πασα στην περιοχη!

[Ταξιδευτής]

Καιρος ομως να πηγαινουμε! Η μερα εχει ηδη ξεκινησει και προβλεπεται να ειναι μεγαλη!

Το σχεδιο σημερα ειναι απλο: να φτασω στον προορισμο οσο πιο γρηγορα μπορω (σε τουριστικο mode παντα), με μονη απαραιτητη σταση στο Brno για να ....προσκυνησω στο Ναο του Brno Autodrom.

Ετσι επιλεγω να βγω στην Autobahn S6 με κατευθυνση την Βιεννη, και μετα θα συνεχισω προς τα συνορα με Τσεχια, και μεσω του E461 θα βγω στο Brno.
Απο εκει και περα αρχιζουν τα δυσκολα ομως... Βλεπετε τοσο η Τσεχια οσο και η Πολωνια ειναι σχετικα φτωχες -ακομα- χωρες και δεν διαθετουν αυτοκινητοδρομους.

Ετσι απο το Brno και μετα θα πρεπει να παρω μικρους επαρχιακους δρομους με κατευθυνση Βορεια προς τα συνορα με Πολωνια.

Στο χαρτη μεχρι την πολη Svitavy ο δρομος δειχνει να ειναι καλος. Απο εκει και περα ομως θα αναγκαστω να παω μεσω ακομα μικροτερων (κιτρινων) δρομων μιας που ειναι η συντομοτερη διαδρομη, και μεσω των συνορων στο Dolni Lipka θα περασω Πολωνια και θα συνεχισω για αλλα 100 χιλιομετρα περιπου μεχρι τον προορισμο μου: το Wroclaw (Βροτσλαβ).

Θα μπορουσα να παω απο τα "κυριως" συνορα στο Nachod, αλλα αυτο θα σημαινε να κανω αλλα 160 χιλιομετρα....

Η μερα τωρα ξεκινα ομως, και οι δρομοι στις Αλπεις ειναι ΥΠΕΡΟΧΟΙ! Για αλλη μια φορα εχω ενα χαμογελο μεχρι τα αυτια... Οδηγω σε αυτους τους δρομους και τα τοπια, με μια ονειρεμενη μηχανη και απολαμβανω καθε στιγμη! Αν ειναι ονειρο μην με ξυπνατε!!!!!!

[Ταξιδευτής]

Στην Autobahn η Ducati καταπινει με γρηγορους ρυθμους τα χιλιομετρα και συντομα αναγκαζομαι να κανω σταση για τον κλασσικο ανεφοδιασμο.

Εκει βλεπω και την παρακατω εικονα, και αθελα μου σκεφτομαι: "Μεγαλε Θεε των μηχανοβιων, εχε με καλα μεχρι τετοια ηλικια, να αλωνιζω τις Autobahn με την μηχαναρα μου!"

Να ειναι καλα ο ανθρωπος, και να εχει παντα δρομους ανοιχτους μπροστα του....

[Ταξιδευτής]

Συνεχεια στην εθνικη, και αρχιζω να βαριεμαι...
Κραταω σταθερα 140-160 αλλα οι ευθειες ειναι ατελειωτες και πιανω τον εαυτο μου να νοιωθω μια νωθροτητα και να αφαιρουμαι απο το δρομο.

"Δεν ειναι καλο αυτο", σκεφτομαι, "τουλαχιστον φτανω στην Βιεννη."

Το GPS δειχνει οτι εχω 40 χιλιομετρα ακομα για Βιεννη, ενω υπολογιζει οτι θα φτασω στον προορισμο μου γυρω στις 7 το απογευμα. Βεβαια αυτο παντα παει παραπανω, καθως σταματαω για ανεφοδιασμο, ξεκουραση, η για να τσιμπησω κατι...

Εχω ηδη αποφασισει οτι την Βιεννη δυστυχως δεν θα τη δω αυτη τη φορα... Ε ας αφησουμε κατι και για την επομενη φορα!
Μπερδευομαι ομως στις εξοδους της πολης με την Εθνικη οδο και χανω αρκετη ωρα μεχρι να βρω το δρομο που οδηγει προς τα συνορα με Τσεχια.

Τελικα βρισκω το δρομο, αφου ομως αναγκαζομαι να περασω μεσα απο ενα -μικρο- κομματι της πολης.
Δεν πειραζει ομως, γιατι αποζημιωνομαι με αυτο:

ΥΓ. Μαντεψτε που παει!

[Ταξιδευτής]

Φυγαμε για συνορα και ο δρομος αποκτα παλι ενδιαφερον, ο καιρος ομως δειχνει να εχει αγριες διαθεσεις....

"Μαζευει πολυ πραμα" σκεφτομαι... Τουλαχιστον κραταει ακομα! Ελπιζω να κρατησει μεχρι να φτασω στο Wroclaw.

Η κινηση ειναι αρκετα μεγαλη και ο δρομος μικρος, οποτε ολοι πανε κομβοι, με καποιους καμικαζι που κανουν χαροντικες προσπερασεις να σπανε την μονοτονια!

Η φυση ομως με αποζημιωνει με ανοιχτες πεδιαδες και καταπρασινα τοπια και πηγαινω απολαμβανοντας την διαδρομη.