Όνειρα γλυκά...
Μέσα στην εβδομάδα 6 μέρες στην Τοσκάνη...
Όνειρα γλυκά...
Μέσα στην εβδομάδα 6 μέρες στην Τοσκάνη...
Πρωινό ξύπνημα με μουσικό χαλί χοντρές σταγόνες πάνω στο μουσαμά... Ώρα Ιταλίας 6.30... Η σκηνή άντεξε την λάσπη που είχε από κάτω... Αρχίζω να καταλαβαίνω που είμαι και δειλά ανοίγω το φερμουάρ εισόδου. Κοροϊδεύω με ευκολία τα μάτια και το μυαλό μου και σκέφτομαι· «Πάλι βροχή! Γρήγορα το φραπέ και δρόμοοοοοο». Βγαίνω έξω και τι να δώ. Σύννεφα πουθενά. Οι σταγόνες ήταν από τα φύλλα του δέντρου. Όπου νά ναι σκάει μύτη και ο ήλιος. Φαντάζεσται την κατάσταση ανθρώπου που πάει να ξενερώσει γιατί σταμάτησε η βροχή. Ο δρόμος για το Δαφνι μέσα από διαδοχικές προσσεγγίσεις (είμαι βέβαιος ότι τη γάμησα τη λέξη). Εντάξει υπερβάλλω. Θα ζήσω και χωρίς βροχή. Μπουφάν, κράνος μπότες πάμεεεε...
Προορισμός η νοτιοδυτική Τοσκάνη. S. Gimignano, Voltera, Monticiano, Grosseto, Livorno από παραλία και πίσω στη βάση. Πρώτη στάση S. Gimignano. Μεσαιωνικό χωριό πάνω σε λόφο. Σα να λέμε λακούβα στη Θηβών. Πάμε πρώτα γύρω γύρω από το τείχος. Ωραιότατα, αλλά πολύ κίνηση βρε παιδί μου. Ε, μιας και πηγαίνουμε με 20 ας απολαύσουμε και τη θέα. Όλοι κοίταγαν το τείχος (που δε λέω, εξαιρετικό το άτιμο) και εμείς κοιτάγαμε από ψηλά τα στροφιλίκια που θα συναντήσουμε φεύγοντας. Χέρια σταθερα, δύναμη στο αριστερό πόδι, το σώμα γέρνει απαλά, κι άλλο κι άλλο, έξοδο, άνοιγμα γκαζιού έρχεται κλειστή δεξιά (μακριά από μας) τα πουλάκια τιτιβίζουν, τα νερά κυλάνε στα ρυάκια, ο ήλιος καίει και ο Ιταλός στο μπροστά αυτοκίνητο έχει πατήσει φρένο εδώ και μερικά δευτερόλεπτα και εγώ πέφτω με 20 χλμ μεν αλλά με τα 300 πάνω στον προφυλακτήρα τουουουουο... Και ξαπλώνω... Το τι γέλιο έριξα το πρώτο πεντάλεπτο δε λέγεται... Να τρώει η μάνα και του παιδιού να μη δίνει... Αφού συνέρχομαι και με δάκρυα στα μάτια σηκώνω τη μηχανή (οι βαλίτσες μόλις βγάλαν τα λεφτά τους) πάω στην άκρη, βγάζω την πράσινη κάρτα και του λέω σε άπτεστα Ελληνικά «Ντου γουατ γιου μαστ Αϊ χαβ του ριλαξ»... Του εξηγώ ότι έβρασαν τα φρένα και ευτυχώς κατάλαβε ότι έλεγα για της μηχανής ενώ εγώ έλεγα για του μυαλού μου. Κάτσαμε εκεί κανα τέταρτο και αφού γέλασαν με την καρδιά τους με την ημερομηνία λήξεως της άδειας οδήγησης (2038 παρακαλώ) και με την διαφορά ανάμεσα στη φωτογραφία του διπλώματος (έτος έκδοσης 1992) και της φωτογραφίας της ολοκαίνουργιας ταυτότητας με το φωτισμένο μου κεφάλι μου έκαναν τη χάρη να αποχωρήσουν. Με το που έφυγαν βρήκα εκεί δίπλα και το καλύτερο μέρος για ένα καπουτσίνο...
Από εκεί και μετά όλα ήταν κανονικά δυστυχώς. Μέχρι το Livorno. Γιατί εκεί η βροχή έκανε πάλι δυναμικά την εμφάνισή της. Ζήτωωωωωωωω. Όταν έφτασα στο κάμπινγκ η κατάσταση που επικρατούσε ήταν χαοτική. Με μόνο άγχος τα ρούχα από τη μικρή πρωινή μπουγάδα και τις αντοχές του μουσαμά οδήγησα μέχρι το βασίλειό μου... Ο μουσαμάς είχε αντέξει. Η λίμνη που είχε δημιουργηθεί πάνω στο μουσαμά χωρίστηκε σε μικρούς καταρράκτες όταν μπήκα από κάτω και τον έσπρωξα με το χέρι μου... Η μπουγάδα ήταν σε εξαιρετική κατάσταση με ένα μικρό πρόβλημα στο στέγνωμα.
Ακολουθούν με σειρά προτεραιότητας, ντουζάκι (χωρίς φωτο), μακαρονάδα (δεν πρόλαβα να αποθανατήσω τη στιγμή) και άραγμα στο μπαρ-μινι μαρκετ-ρεστοραν-παιδική χαρά του καμπινγκ. Νύχτωσε. Χάλια περάσαμε πάλι.
Είχα να πιώ από το καράβι. Στο πέμπτο -αγνώστου προελεύσεως- σκατς (το τζακ ντανιελς νόμιζαν ότι είναι παιχνίδι με καπάκια για συνταξιούχους που περιμένουν το εφάπαξ) κατάλαβα ότι το πλάνο της επόμενης μέρας δεν είναι ούτε καν στα όρια του πραγματικού. Η μονοήμερη στη βορειοδυτική Τοσκάνη δεν μπορεί να περιλαμβάνει τη Γένοβα, τις Κάννες (μόνο αυτές τις καραμπίνας) το Τορίνο και επιστροφή από Πάρμα. Ο αγαπημένος μου σούπερ ήρωας Λένορμαν κούνησε το κεφάλι (μου) και μου πρότεινε μια βόλτα στη σκηνή, κατούρημα με θέα τη Φλωρεντία και χαμηλές πτήσεις στον υπνόσακο... Κι εγώ με τους σούπερ ήρωες δεν τα βάζω ούτε για πλάκα... Έκλεισα τα μάτια και πέσαν οι τίτλοι τέλους για σήμερα...
Αμα έχω αρχίσει να εκμεταλλεύομαι το χώρο που μου δίνεται πείτε το ρε. Έχει και οφ.
Μερικές φωτό και
Thou-vou out.
Volterra
Η θέα από τη Volterra. Τους βλέπεται τους δρόμους έτσι? Και βέβαια είχα σταματήσει για να απολαύσω τη θέα αλλιώς θα είχα πάρει σβάρνα τους προφυλακτήρες...
...
Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
... και του λέω σε άπτεστα Ελληνικά «Ντου γουατ γιου μαστ Αϊ χαβ του ριλαξ»... Του εξηγώ ότι έβρασαν τα φρένα και ευτυχώς κατάλαβε ότι έλεγα για της μηχανής ενώ εγώ έλεγα για του μυαλού μου. ...
μη λες μ@λακιες!Αμα έχω αρχίσει να εκμεταλλεύομαι το χώρο που μου δίνεται πείτε το ρε, μπορείς να συνεχίσεις να καταχράζεσαι το χώρο τούτο ελεύθερα
ΓΡΑΦΕ ΡΕ!
2012: 150 ημέρες στη νότια Αμερική
2010: Βόρειο Ακρωτήρι, 2009: Πυρηναία, Χώρα Βάσκων, Άλπεις, 2008: Άλπεις
H τελευταία φωτογραφία που έβαλες με έχει συγκλονίσει,βλέποντας αυτή την μαύρη άσφαλτο και τους φιδίσους δρόμους μέσα στο πράσινο αυτομάτως αρχίζεις να κάνεις συνειρμούς και νοερά οδηγούμε και εμείς μαζί σου.Συνέχισε,είσαι και ο πρώτος!
Fortis Fortuna Adiuvat
Δώσε πράμα στο λαό σου . . .
ντουγρού!!!!
Και περιμένω και το off με αγωνιά . . .
παντα τετοια!! ΤΜ (για μας το λεω,τους τυχερους αναγνωστες του οδοιπορικου!!!)
τελικα,αν καταφερεις να ταξιδεψεις την ψυχη σου(κοματι δυσκολο) εχεις το καλυτερο drug ever,δωρεαν και χωρις ημερομηνια ληξης...
plz
[font=courier]"Its going to be a hell of a ride.!"[/font]
My Dirty Blog!!
^-^-^-^-^-^-^ جسارة أن يركب
Athenians Enduro Lovers
Γιούπι!!...ο δικός μας 6ήρεμος..
Η 5ήμερη στη Πίνδο!!!!!
Η ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΝΩΝΑ!μπρρρρ
[color=light blue][font=courier]Jolly Rider[/color][/font]
Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
..................................
Aυτή η γλυκιά μελαγχολία που σε πιάνει όταν γκριζάρει το ταβάνι του κόσμου έδωσε τη θέση της σε μια ατέλειωτη κα... ε, συγνώμη· Σε μια ατέλειωτη ευχαρίστηση... Nα βρέχει, να βρέχει πολύ, να δοκιμάζονται τα αδιάβροχα, τα κρατήματα, τα μυαλά μου... Aν δεν το είχα ζήσει θα ήμουν άλλος άνθρωπος... Θα ήμουν κάτι λιγότερο... Όρθιος ή καθιστός πάνω στη μηχανή, να τραγουδάω, να παραμιλάω, να ουρλιάζω μέσα από το κράνος... Tρέλα. Σαν να έτρωγα κρητική γραβιέρα με μέλι και να τα έσβηνα με τσικουδιά για πρώτη φορά... Eπί χίλια... Για τα σίδερα...
Σταμάτησα έξω από την πύλη της Sienna, αλλά μετά το τσιγάρο, ήθελα να συνεχίσω υπό βροχή σε αυτούς τους υπέροχους δρόμους, εισπνέοντας αρώματα από το βρεγμένο χώμα των αμπελώνων... Mεσαιωνικά χωριά είχα δει ήδη αρκετά... Kαι δεν έχανα με τίποτα την υπέροχη ευκαιρία της οδήγησης εκεί και με τέτοια βροχή. Ήταν τιμή μου να το ζήσω αυτό το πράγμα και μόνο η πιθανότητα να σταματήσει να βρέχει με τρόμαζε... Ήθελα όλο και περισσότερο... Σταματάω τώρα με τη βροχή γιατί οι λέξεις τελειώνουν...
-
Λίγο ακόμη... Kουράζεσαι διπλά στη βροχή... Tο σώμα σου φτάνει τα όριά του... Θολώνουν τα τζάμια συγνώμη, οι ζελατίνες, από τις βαριές ανάσες και τα παραμιλητά...Aυτά έχει ο έρωτας όμως... Γιατί περι αυτού πρόκειται...
.................................
"Κι οποιος δεεεν καταλαβαινει ΔΕΝ ξερει που πατά και πουουου πηγαιαιαινει ..."
(Διονυσης)
Αρχικά δημιουργήθηκε από thou-vou
..................................
Aυτή η γλυκιά μελαγχολία που σε πιάνει όταν γκριζάρει το ταβάνι του κόσμου έδωσε τη θέση της σε μια ατέλειωτη κα... ε, συγνώμη· Σε μια ατέλειωτη ευχαρίστηση... Nα βρέχει, να βρέχει πολύ, να δοκιμάζονται τα αδιάβροχα, τα κρατήματα, τα μυαλά μου... Aν δεν το είχα ζήσει θα ήμουν άλλος άνθρωπος... Θα ήμουν κάτι λιγότερο... Όρθιος ή καθιστός πάνω στη μηχανή, να τραγουδάω, να παραμιλάω, να ουρλιάζω μέσα από το κράνος... Tρέλα. Σαν να έτρωγα κρητική γραβιέρα με μέλι και να τα έσβηνα με τσικουδιά για πρώτη φορά... Eπί χίλια... Για τα σίδερα...
............................
Λίγο ακόμη... Kουράζεσαι διπλά στη βροχή... Tο σώμα σου φτάνει τα όριά του... Θολώνουν τα τζάμια συγνώμη, οι ζελατίνες, από τις βαριές ανάσες και τα παραμιλητά...Aυτά έχει ο έρωτας όμως... Γιατί περι αυτού πρόκειται...
.................................
+999
Πραγματικα, ετσι ειναι! Υπεροχες περιγραφες φιλε Θ-Β! Συνεχισε ακαθεκτος! Εχουμε αναγκη απο τετοια πανεμορφα ταξιδια του μυαλου...
Νίκος
Open Horizons
Αυτά που γράφεις φίλε σε συνδιασμό με τις λίγες αλλά πραγματικά καλές φωτογραφίες σου είναι αρκετές για να θέσουν σε λειτουργία τη σκουριασμένη από τις πολλές μουγγές σειρές φωτογραφιών φαντασία μας. Η φωτογραφία αν είναι ωραία σε ευχαριστεί μεν αλλά περιορίζει την φαντασία σου σε αυτό που βλέπεις. Να είσαι σίγουρος πως όλοι μας το ευχαριστόμαστε περισσότερο το ταξιδιωτικό σου έτσι παρά αν μας έβαζες μια σειρά φωτογραφιών... keep rolling
Ταξίδια με φωτογραφικές μηχανές ή με δίκυκλες μηχανές, όπως και να έχει
μας χαλαρώνουν και μας χαρίζουν ξεχωριστές στιγμές http://www.lightrap.net
Τα κειμενα σου ειναι πολυ δυνατα, αναμενουμε........
victi vincimus.....
Το δεντρο για να φτανει μεχρι τον ουρανο πρεπει να εχει ριζες στην κολαση........
Nietzsche
Φίλε Θού-Βού, επέτρεψέ μου να σου κάνω 2-3 φιλικές συμβουλές-παρατηρήσεις.
Άρχισες ένα αυθόρμητο καταπληκτικό ταξιδιωτικό νουάρ...με γραπτό λόγο που "στάζει αίμα"...
...οι μαυρόασπρες φωτογραφίες έδωσαν μία καλτ αύρα, που τόσο έλλειπε από το φόρουμ!
Μην πέσεις στην παγίδα του περιρρέοντος think tank περί ταξιδιωτικών, με αποστεγνωμένες έγχρωμες επαγγελματικής κλάσης φωτογραφίες, συνημμένες με τα γνωστά κλισέ της ταξιδιωτικής κασέτας περί ...καταπράσινων τοπίων και τινών ακόμη προτηγανισμένων "για τα χασμουρητά" διατυπώσεων...
Δεν σημαίνει ότι αυτά τα ταξιδιωτικά είναι κακά ή λάθος!
Να θυμάσαι όμως πάντα, ότι σε διαβάζουν... Ιεχωβάδες της ιδεολογίας της ασπρόμαυρης φωτογραφίας...
...και μία σπάνια και παράξενη... βιοποικιλότητα, που "φτιάχνεται" με κακούς καιρούς, άσχημα τοπία...
... και είναι απαρέγκλητα γαντσωμένη στη μαγεία του αυθεντικού και όχι στο τυποποιημένο ταξιδιωτικό γκαζόν...
...που σε λίγο καιρό για να το διαβάσουμε, θα πρέπει να έχει και ...δωρεάν DVD...
Από δω και κάτω θέλει προσοχή...και ξαναπιάσε τις ασπρόμαυρες...
Αρχικά δημιουργήθηκε από Uriah Heep
Φίλε Θού-Βού, επέτρεψέ μου να σου κάνω 2-3 φιλικές συμβουλές-παρατηρήσεις.
Άρχισες ένα αυθόρμητο καταπληκτικό ταξιδιωτικό νουάρ...με γραπτό λόγο που "στάζει αίμα"...
...οι μαυρόασπρες φωτογραφίες έδωσαν μία καλτ αύρα, που τόσο έλλειπε από το φόρουμ!
Μην πέσεις στην παγίδα του περιρρέοντος think tank περί ταξιδιωτικών, με αποστεγνωμένες έγχρωμες επαγγελματικής κλάσης φωτογραφίες, συνημμένες με τα γνωστά κλισέ της ταξιδιωτικής κασέτας περί ...καταπράσινων τοπίων και τινών ακόμη προτηγανισμένων "για τα χασμουρητά" διατυπώσεων...
Δεν σημαίνει ότι αυτά τα ταξιδιωτικά είναι κακά ή λάθος!
Να θυμάσαι όμως πάντα, ότι σε διαβάζουν... Ιεχωβάδες της ιδεολογίας της ασπρόμαυρης φωτογραφίας...
...και μία σπάνια και παράξενη... βιοποικιλότητα, που "φτιάχνεται" με κακούς καιρούς, άσχημα τοπία...
... και είναι απαρέγκλητα γαντσωμένη στη μαγεία του αυθεντικού και όχι στο τυποποιημένο ταξιδιωτικό γκαζόν...
...που σε λίγο καιρό για να το διαβάσουμε, θα πρέπει να έχει και ...δωρεάν DVD...
Από δω και κάτω θέλει προσοχή...και ξαναπιάσε τις ασπρόμαυρες...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση