...να πω....
Ειμαι ενα ηφαιστειο που σιγοβραζει....
καθημερινα σκεφτομαι τοσα πραγματα που ειλικρινα με πιανει
πονοκεφαλος λεμε...
Δεν εχω ορεξη για πολλα,βλεπω οτι οι ανθρωποι γυρω μας εχουν γινει
σκατα.
Μονο δωση - ανταποδοση ειναι και τπτ αλλο.
Λιγοι κανουν παραπανω ακομα και τα βασικα απο οσα εσυ θελεις η ζητας....
Στα δυσκολα σου λενε....."Συγνωμη εγω ηρθα για ψωνια κ θα φυγω"
στα ευκολα ολα ειναι οκ,να παμε και εκει,να κανουμε και αυτο....,ασε
τ' αρχικα.......
Τι να πω,γενικοτερα ειμαστε ενα ματσο χαλια και αυτο
με προβληματιζει......
Γιατι ρε παιδια ???
Δεν ξερω ειλικρινα αν φταιει το οτι ετσι ειναι η ζωη ή το οτι οι ανθρωποι
τα κανουνε σκατα...
Εγω ξερω οτι υπαρχουν και οι ασχημες και οι καλες στιγμες.....και οι
πρωτες παιρνουν περισσοτερο χρονο.....