*Stan Ridgway, Camouflage
Παραλειπόμενο του προηγουμενου ταξιδιού μου στην Πρέβεζα και food for thought..
Έφυγα Πέμπτη απόγεμα απο τη δουλειά μια και έπρεπε να είμαι εκεί Παρασκευή πρωί.
Όλα καλά, καλός καιρός (τότε)
Περνάω το Αντίριο, έχει βραδυάσει και συνεχίζω. Φτάνω σε ένα απο τα πολλά χωριά κατα μήκος της διαδρομής, την Κυψέλη. Και, πίσω απο ενα αυτοκίνητο που έρχεται απο το αντίθετο ρευμα, πετάγεται μπάρμπας που περνάει απέναντι....
Φρένα, κόρνα, ο μπάρμπας περνάει και μάλιστα κραδαίνει τη μαγκόυρα του απειλητικά
Εγώ συνέρχομαι, ρίχνω τις - απαραίτητες - βλαστήμιες για τον παππού που δεν προσέχει κλπ κλπ...
Και τότε..
Συνειδητοποιώ οτι διέσχιζα βράδυ, κατοικημένη περιοχή με 120 χλμ.... Με όριο, φυσικά, τα 50.
Το συκεκριμένο χωριό μάλιστα είναι απο αυτά που προϋπήρχαν και απλά ο δρόμος συνεχίζει να περναει απο μέσα...
Δεν έφταιγε ο παππούς - τι να κάνει κι αυτός;
Δε χρειάζονται συμπεράσματα, νομίζω ο τίτλος τα λέει όλα. Απλά να προσεχουμε λίγο όλοι μας