Γιατρέ μου, τι έχω ??
Γιατρέ μου, τι έχω?
Συμπτώματα της πάθησης εμφανίζονται άλλωτε αιφνιδιως, εκεί που δεν το περιμένεις, άλλωτε επηρεάζουν τη συμπεριφορά και τη ψυχολογία με σταθερό και συνεχή ρυθμό...
Ορισμένοι, αποτυχημένα προσομοιάζουν τα συμπτώματα και κατ'επέκταση τη πάθηση, με ψυχολογικές διαταραχές οφειλόμενες σε ψυχοτροπικές ουσίες (ναρκωτικά κτλπ...), αλλά τις απόψεις τους τις απορρίπτουμε, ειναι μακρά νυχτωμένοι ...
Λοιπόν γιατρέ, παιρνω θέση στο καναπέ σου και εξηγούμαι ...
Εκει λοιπόν που νομίζεις οτι την έχεις βρει, και εισαι ευτυχισμένος μαζί της, και οτι σου προσφέρει οσα θες, ξαφνικά σε χτυπάει κατακούτελα, βλέπεις μιαν άλλη, και σου δημιουργούνται αμφιβολίες. Ότι αυτή που έχεις δε σε καλύπτει, οτι δεν τα κάνει όλα, οτι εχεις ακόμα πολλά να δεις και να μάθεις και να ανακαλύψεις...
Και άντε, γυρνάς σπιτι, κανεις ασκήσεις επι χάρτου, να δεις βγαίνεις δεν βγαίνεις, απο που θα κόψεις, οικονομία να κάνεις, να τσοντάρεις και απο δω και απο αλλού... Κάπου εκει, τα συμπτώματα μπορει να φύγουν για λίγο, καθώτι όταν στο μυαλό μπαίνει το χρήμα και θέματα βιοποριστικά, εκει λογικεύεσαι λιγακι
Βέβαια, η χαλάρωση αυτή ειναι μόνο προσωρινή, γιατί άπαξ και το μικρόβιο έχει μπει μέσα σου, ε τότε είναι απλά θέμα χρόνου, το πότε θα έρθει το επόμενο ερέθισμα, ο επόμενος ξεσηκωμός για να αρχίσει πάλι η παράκρουση...
Ο κυκλος μπορεί να επαναληφθεί μερικές φορές, ανάλογα, αμα εισαι συγκροτημένος χαρακτήρας θα επαναληφθεί πολλές, αμα εισαι αυθόρμητος και παρορμητικός, μπορει μόλις η 2η να ειναι η χαριστική βολη...
Και το λές, και πας και σκας ενα μάτσο λεφτά (απο τη τσέπη σου, απο τη καβάτζα σου, απο το τραπεζίτη, δεν έχει σημασία,...προς το παρόν) και αποκτάς και μιαν "αλλη"... Ωραίαααα... Παίζεις πήδους απο τη χαρα σου, σαν το μικρό πιτσιρικά που πήρε άλλο ενα παιχνίδι... Και κανονικά θα έπρεπε να είσαι χαρούμενος, ε φτάνει πια, εε?
Ναι, οκ, δώσε βάση τώρα γιατρέ μου, για να μπώ στο ζουμί, γιατί το πράγμα σοβαρεύει και ανυσηχώ...
καταρχήν έχεις μια "αγωνιάρα", γρήγορη, μαγκιόρικη, μούρικη, "γκόμενα" που αμα θέλει και αρχίσει να ουρλιάζει και να ανεβάζει, τα καρδιοχτύπια σου τρελάινονται, οι κόρες των ματιών σου διαστέλλονται, η ανατριχίλα σου δεν περιγράφεται. Και σε πάει και σε παίζει σε κάτι πίστες και σου δείχνει οτι "αγοράκι μου, εγω μπορώ και άλλο, εσυ τι αρχίδια έχεις? για δείξε μου..." και σε στέλνει αδιάβαστο κατάλαβες?
να θες να γίνεις καλύτερος, να θες της αποδείξεις οτι κάποια στιγμή θα την έχεις του χεριού σου... και όσο προσπαθείς, τόσο αυτή είναι στη καύλα της και εσυ μαζί ακολουθείς και δεν χορταίνεις...
Εντάξει, η "γκόμενα" - κανονικά - ειναι για ψιλοάγριες καταστάσεις. Παρένθεση, μη βλέπεις γιατρέ μου, που τέτοιες γκόμενες κυκλοφορούν συχνά πυκνά σε πασαρέλες, απλώς την καφείνη να συνοδεύσουν στο κοζάρισμα της πλατείας, και χωρίς να κάνουν το παιχνίδι που ξέρουν. Δεν φταίν αυτές, οι μπαγλαμάδες που τις αγκαζάρουν...
Κλείνει η παρένθεση, και καταλαβάινεις, οτι μια τέτοια "στρίγγλα" δεν μπορείς να την κυκλοφορείς κάθε μέρα. Όσο τρελό σεξ σου δείνει όταν κάνει το παιχνίδι που ξέρει, τοσο δύστροπη και ανορεξική θα σε πρήξει αμα τη καθημερινή σου συμβιωση μαζί της...
Οπότε γιατρέ τι κάνεις σαν λογικός άνθρωπος? πας και βρίσκεις μια 2η, αυτά που λέγαμε παραπάνω... Ε, τι ψάχνεις, αυτό που δε σου δίνει η"γκόμενα", απλά πράγματα ε? Καθημερινή παρέα, χωρίς γκρίνιες, χωρίς πολλές απαιτήσεις, να περνάς ευχάριστα την ώρα μαζί της, εκεί που δεν εισαι για πολλλά πολλά, να σε φτιάχνει με διάθεση για βόλτα. Ολα τα κάνει λες μετά απο λίγο καιρό, ή όταν την πρωτογνώρισες έτσι νόμιζες ...
Φυσικά όπως καταλαβαίνεις, τα πράγματα εχουν ήδη αρχίσει και ζορίζουν, γιατι να διασκεδάζεις και να το παίζεις σε διπλό ταμπλό, ε όπως και να το κάνουμε έχει τα έξοδα του... Άσε που όλο και μια απο τις δύο έχει παράπονο... Δύσκολα τα πράγματα, αμα έχεις καμιά συμβουλή...
Αλλά μη βιάζεσαι, δε τελειώσα, γιατι αμα ήταν ως εδω, αντε και την παλεύω. Πως την πάλεψα τοσο καιρό? Το θεμα ειναι οτι εκει που θα έπρεπε να είμαι ευτυχισμένος, νομίζω οτι το μικρόβιο εχει ... αυγατίσει πάλι.
Με καταλαμβάνουν βρώμικες σκέψεις γιατρέ... Πολύ βρώμικες...
Έχω αρχίσει και φαντασιώνομαι μια λεπτή καλίγραμμη, αδύνατη, που να γουστάρει φύση, και ολίγον προς το χαρντκορ, γιατι στο ήρεμο το βρίσκω και με τη καθημερινή μου σύμβια που λέγαμε πριν... Αλλά στο άγριο ρε παιδάκι μου, να κυλιστώ στις λάσπες και να γουστάρω, κατάλαβες?? οχι ε?
ε εκει είναι το θέμα ρε γιατρέ, οτι ουτε εγώ καταλαβαίνω... Γιατί έτσι όπως πάει το πράμα, θα βαρέσω πτώχευση, θα το ρίξω στα φάρμακα, και μετά θα θέλω και 4η... Αμα μπορείς, πες μου ποια ειναι η γιατριά... πες μου τι έχω...
Απάντηση με παράθεση
