Μηλιά 30-10-07

[Nikoskazer2000]

Παρακαλώ μη διακόψτε ως το τέλος. Θέλω κανα 10λεπτο. Please stand by...

[Nikoskazer2000]

Ξεκινήσαμε κατα τις 10:15 απ' τα Χανιά.

Η βόλτα έλεγε για περιφεριακούς επαρχιακούς δρόμους εκεί γύρω και
επιστροφή τ' απόγευμα με τη δύση του ηλίου.

Η κοπελιά του Χρήστου ηταν σύμφωνη οπότε είχαμε πράσινο φως
και αλάβωτα τα κωλομέρια μας.
Ο χάρτης της διαδρομής στο Rapidshare γιατί δε με έπαιρνε να ρίξω ανάλυση, δε θα φαινόταν τίποτα.
Η διαδρομή μας με μπλέ.

Περβόλια-Βαρύπετρο-Μυλωνιανά (μαμάτος δρόμος αλλα και σπίτια τριγύρω και τίποτα απο στροφές)-Αγιά (στάση στη Λίμνη για ενα καφέ) "και μετά;" μου είπε. "Έχουμε ώρες ακόμα! Για πες..."
Το σκεφτόμουν για Φουρνέ->Σκινέ->Αλλικιανό->Βατόλακο (να δούμε την εντουρόπιστα απο κοντά -ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΡΥΦΟΕΝΤΟΥΡΑΣ! αλλα κάνω κακές παρέες ρε φούστη μου ) και μετά να καταλήγαμε Ντερέ κι' έχει ο Θεός μετά για φαγητό και δρόμο.

Και τι μου λέει ο κολλητός το ταλέντο: Δεν πάμε Μηλιά που μου 'λεγες κάποτε
πως είναι +μαμώ;
"Φίλε κάτσε. Δεν είναι απλή η διαδρομή. Πρέπει να βγούμε στα Τοπόλια και μετά απο καμιά 15αριά περίπου χλμ. ν' αρχίσουμε ν' ανεβαίνουμε το βουνό. Στη αρχή άσφαλτος αλλα μετά κατηφόρα χωματόδρομος με πέτρες απο κατολισθήσεις και λούκια που χώνεται η μισή σου ρόδα μέσα!!! Το 2004 τουλάχιστον που πήγα έτσι ηταν. Είσαι σίγουρος;"

"Ναι ρε! Άντε φύγαμε". - οι κακές παρέες που λέγαμε

Συνεχίσαμε λοιπόν για Δρακιανά ώσπου να φτάσουμε στον Πλατανιά και μετά στη γέφυρα που αριστερά μας θα ηταν και η έξοδος προς την Εθνική και απο κει καρφί για Καστέλι. Λίγο πριν την είσοδο στο Καστέλι στροφή αριστερά για Καλουδιανά (στριφτερές, γλυστερές και χωρίς ορατότητα στροφές) ->Ποταμίδα ->Τοπόλια (εδω χάρις τις πηγές η βλάστηση έχει τραβήξει το δικό της δρόμο - μαγεία) ->Κουτσοματάδο ->Μίλι (εδω η άσφαλτος σε συνδιασμό με τη βλάστηση και τις καστανιές θυμίζει έντονα αυτές τις Αυστριακές διαδρομές που ολοι ζηλεύουμε -και καραγουστάρουμε! ).
Ε απο το Μίλι στρίψαμε δεξιά για Βλατό και μετά ανάβαση προς Μηλιά.

Φωτογραφίες μόνο απο τη Μηλιά, δυστηχώς, γιατί πιο πρίν δε μου 'χε κόψει. Πέρα απο την εθνική που το όριό μου το βαλα στα 90χ.α.ω max το υπόλοιπο το βγάλαμε απο 40 εως 60 max. Χααααααλαρά..... Είναι απόλαυση να ταξιδεύεις σε τέτοιες ταχύτητες.
Δεν είσαι επικεντρωμένος στο πως να φτιάξεις τη γραμμή σου πριν τη στροφή, πόση κλίση να πάρεις, ούτε τη σχέση θα έχεις στο κιβώτιο για να μην "κρεμάσεις" στην έξοδο και αλλα τέτοια χαριτωμένα της τεχνικής οδήγησης.
Κοιτάς γύρω-γύρω, απολαμβάνεις το τοπίο, τη διαδρομή, την παρέα, το άλογο που θα το δείς να λυγίζει και να κυλιέται μεσ' το χώμα σαν το σκύλο που έχει όρεξη για παιχνίδι (δεν είχα ξαναδεί ποτέ), θα ανταποδώσεις το χαιρετισμό που θα δείς μέσα απο το καφενείο ή την καταπράσινη αυλή...
Είναι ωραίο πράμα! Τώρα καταλαβαίνω αυτά που έλεγε ο Crs-K για τον κόφτη στα 50 που έβαζε σαν έπιανε εκείνα τα υπέροχα χωμάτινα μονοπάτια (ή απλά και 'γω γερνάω δεν ξέρω).
Τότε, το 2004, είχα κάνει το Μηλιά-Χανιά σε 1 ώρα ακριβώς!!! Έκανα χοντρές μλκ στο δρόμο τότε το παραδέχομαι, ξετρελαινόμουν με την επικίνδυνη επαρχιακή ταχύτητα. Και τι καταλάβαινα; Όλο μου το είναι ηταν συγκεντρωμένο στο πως να μείνω μεσ' τη στροφή και να μη φουντάρω μέσα σε κανένα φαράγγι. Απόλαυση 0. (αλλος για τσίπουρααααα...)

Σας ζάλισα, μερικές φώτος απο τη Μηλιά.

[Nikoskazer2000]

Σε κάποια φάση λίγο πριν αρχίσει η χωμάτινη διαδρομή είπαμε να κάνουμε μια στάση (βασικά ενας καφεδόβιος ήθελε ν' ανάψει για 3η φορά τις "φωτιές" του).

[Nikoskazer2000]

O μοντέλοΣ...

[Nikoskazer2000]

...και τα μοντέλα. :rotflmao:

[Nikoskazer2000]

αλλη μια

[Nikoskazer2000]

Πλατάνια, κουμαριές, σκίνοι, βάτοι, καστανιές και τα ρέστα μου.

Πως είναι ενα μωρό που κοιτάζει μαγεμένο επίμονα και του τρέχουν τα σάλια;
Ε κάπως έτσι ήμουν εκείνη τη στιγμή! :wacko:

[Nikoskazer2000]

Η Κρίσσσσσταααα...εε...ο Χρήστος μου δίνει κουράγιο μετά απο περίπου 2χλμ. χαλικοστρωμένης ανηφόρας καθώς του 'χω πει οτι ημισλίκ και χώμα δεν πάνε μαζί κι' ανησυχώ που τώρα αρχίζει η κατηφόρα (αν και κατά πολύ καλύτερη και χωρίς καθόλου λούκια απο την τελευταία φορά).

[Nikoskazer2000]

Με το μάτι εύκολη φαίνεται. Με 2α και φρένο ομως δεν είναι...

[Nikoskazer2000]

...αλλα η ομορφιά της φύσης μας αποζημιώνει. :smilea:

[Nikoskazer2000]

"Ελα ρε που είσαι σ' έχασα!"

[Nikoskazer2000]

Και φτάνοντας...η απόλυτη ηρεμία.

Αν εξαιρέσω ενα αμάξι και τα δικά μας στο χώρο στάθμευσης δεν υπήρχε τίποτα
αλλο τεχνητό και "ξένο" στο χώρο.

Μόνο η φύση και οι "οδηγίες χρήσης" της.



Υ.Γ: Σημειώστε οτι πέραν του χώρου στάθμευσης απαγορευόταν παντώς έλευση
οποιουδήποτε είδος οχήματος στα δυό μονοπάτια και στο οικισμό.

[Nikoskazer2000]

Ώριμα τα κούμαρα, άγουροι οι αναβάτες σε τέτοια ομορφιά.

Είχα να δω κουμαριά απο μικρός που γύριζα τα βουνά με τον πατέρα μου για κυνήγι.
Πόσο μου έλειψαν ολα...

[Nikoskazer2000]

Το μονοπάτι για τον οικισμό.

Απο τη στιγμή που σταματήσαμε να παρκάρουμε ως τη στιγμή που φύγαμε ο μόνος θόρυβος που ακούγαμε προερχόταν απ' το θρόισμα των φύλλων και το κελαίδισμα των πουλιών.

Ακόμα και μια οικογένεια που καθόταν στο μπαλκόνι της μιλούσε ψιθυριστά!!!

Η απόλυτη ηρεμία μέσα στη φύση...

[Nikoskazer2000]

Τα πετρόχτιστα δωμάτια. Χωρίς ρεύμα, αμα θέλεις φως (απο λούξ) και θέρμανση πληρώνεις φιάλη υγραερίου. Οσο πιο ενεργοβόρος είσαι, τόσο πιο πολύ τα σκάς.
Απλό,
οικονομικό
και ρομαντικό...

Σεβασμός στη φύση με ολο το νόημα.

Χρήστος: Τέτοια κτίσματα και φυσικό κάλος μόνο στο Μέτσοβο εχω δεί.