Σαβατόβραδο, 3-11-07, όμορφη νύχτα, είπα να κάνω μια βόλτα με το ΧΤ μου. Σαν κατι όμως να με έτρωγε μέσα μου, ίσως διαισθηση, ίσως καποιος φόβος,,,,,,,τελικά το αποφασιζω. Ντύνομαι σαν αστακος, δερματινο μπουφαν, παντελονι, μποτες εντουρο, καλαμιδες, κρανος, γάντια, και ξεκινάω.
Κατά την διαδρομή μου Κερατσινι - Πειραιά, ολα πάνε καλά, εκτος απο ένα τροχαιο , παπι με παπι, ευτυχως οχι σοβαρο, οι οδηγοι καλά, μόνο υλικές ζημίες.
Αυτό που με έτρωγε μέσα μου όμως, συνεχιζε και αυξανόταν.
Φτανω τελικά στο Πασαλιμάνι, 300 μέτρα περιπου από πολύ γνωστό μου κατάστημα,όπου και θα έκανα την πρώτη μου στάση για μάσα,και θα μιλούσα με τους φίλους μου για αυτό που με έτρωγε.
Η απόσταση που με χώριζε από το κατάστημα ήταν τόσο μικρή, Μα τελικά αποδείκτηκε τεράστια και απιαστη.
Επι της Γρ. Λαμπρακη στο Πασαλιμάνι έχει κοκκινο φανάρι και εγώ περιμένω στη αριστερή λωρίδα με το φλας αναμένο για στροφή αριστερά.
Αναβει το πρασινο και ξεκινάω,
Στα επόμενα 100 μέτρα, περίμενε το αναπάντεχο.
Ενα Peugeot βρισκόταν με αλαρμ σε ένα περιπτερο(πιθανον για να πάρει τσιγάρα), ο δρόμος στην αρχή έχει 2 λωρίδες, ενώ 30 μέτρα πριν το περίπτερο εχει μία.
Πλησιάζοντας το περίπτερο με χαμηλή ταχύτητα γύρω στα 35-40 κλμ το peugeot ξεκιναει σπινιαροντας έχοντας αναμένα ακόμη τα αλαρμ, και η πλαγιομετωπική συγκρουση ειναι πραγματικότητα.
Ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω, έχω βρεθεί στο αντίθετο ρευμα κυκλοφορίας και με τρόμο βλέπω ένα τρόλευ να έρχεται καταπάνω μου, εκεί τα χρειάστηκα(ή μάλλον Χέσ......κα) από τον φόβο μου.
Ο Οδηγός του τρόλευ εγκαιρως και ψυχραιμος φρενάρει, κόσμος μαζεύεαι στο σημείο. Με ρωτουν αν έιμαι καλά κτλ.
Ενας deliveras από γνωστή πιτσαρία καλεί το 166 και το 100.
Μέσα σε 10 λεπτά το ασθενοφόρο Φτάνει, με ρωτούν τί έχω και πως είμαι και μετά με πάνε στην Βούλα στα επειγοντα περιστατικά.
Εκεί διαπιστώθηκε ότι έχω 2 εξαθρωμένα δάκτυλα και τρία σπασμένα δακτυλα στο δεξί πόδι, κατά τα άλλα όλα καλά,
Μου είπαν ακόμη μπραβο που και μέσα στην πόλη φορούσα όλα αυτά,γιατί θα είμουν χειρότερα αν δεν τα φορουσα.Η Μπότα σε έσωσε από τα χειρότερα, με απλό παπούτσι ίσως να μήν είχες δάκτυλα.
Αφού μου βάζουν τα εξαθρωμένα δάκτυλα στην θέση τους , τοποθετουν έναν νάρθηκα, και μου λέμε να περιμένω τό Τοτα αφού είμαι από τροχαιο.
Η ώρα περναει και αφού μέχρι τις 03.00 τα χαράματα δεν έχει έρθει τίποτα αποφασίζω να πάρω ένα ταξί και να φύγω.
Περνάω από τον τόπο του ατυχήματος κα δω τι έγινε.
Μου λένε ότι ήρθε το Τότα και οι αστυνομικοι προσπαθούσαν να καταλάβουν πως έγινε το τρακαρισμα αφού το ΧΤ μου έχει μόνο έναν σταβωμένο λεβιέ ποδόφρενου, μικρές και αμυδρες γρατζουνιές στο μπροστινο φτερό και στην δεξιά χούφτα ενώ το peugeot έχει βουλιαγμένο μπροστά αριστρό φτερό σπασμένο εμπρός προφυλακτήρα, μάσκα αριστερό εμπρός φανάρι και καπώ......
Στο σημείο του τροχαίου έχασα και το τσαντακι μέσης το οποιο περιειχε την αδεια της μοτο, το διπλωμα μου την ασφάλεια της μοτο την ταυτότητα μου καθώς και λιγα ευρώ.
Ακόμα περιμένω το τότα να μου πάρει κατάθεση.....
Απάντηση με παράθεση
