Το να κάνουμε νέες φιλίες είναι μάλλον εύκολο... :smilea:
.
Οι του Νοτίου κλιμακίου βάζουμε βενζίνα στην Μακρακώμη κι έχουμε κι άλλη καθυστέρηση για να ψωνίσουν απ’ το Super Market απέναντι κάποιοι...
Ανεβαίνουμε προς Πλατύστομο, Γιαννιτσού, Παλιά Γιαννιτσού και Μεσοχώρι (Πάπα), ενώ ο ήλιος έχει ήδη πέσει.
Τα τελευταία 11χλμ του χωματόδρομου μέχρι το Σμόκοβο (Λουτροπηγή) τα κάνουμε μέσα σε ημίφως και σκοτάδι.
Ευτυχώς (ή μήπως δυστυχώς?) το Ρεντινιώτικο ρέμα δεν έχει πολύ νερό και δεν μας δυσκόλεψε μεσ’ το βράδυ.
Κι επιτέλους φτάνουμε στην πλατεία του Σμοκόβου και συναντιώμαστε με τα παιδιά!
.
Παραλειπόμενο:
Oldman: Εκει που λέτε που έστεινα την σκηνή, βλέπω ένα φίδι τόόόσο χοντρό (με το συμπάθειο) και τόόόσο μακρύ (πάλι με το συμπάθειο)!
Crs-k: Ναι αγάπη μου, μόλις φτάσαμε! ΔΕΝ είμαι εγώ χελώνα, η Ειρήνη άργησε...
Έχουμε και τον άλλο εδώ και μας λέει ιστορίες με φίδια...
Τι να σου λέω... Χάλια περνάμε...
.
Η «λύση» τελικά βρέθηκε!
Ο ιδιοκτήτης της καφενειο-ψησταριάς «Καμάρας» (κλειστή κι αυτή) και γνωστός απ’ την προπέρσυνη εξορμησή μας, είχε ταβέρνα (εν λειτουργεία) στα Λουτρά Σμοκόβου.
Στέλνει λοιπόν τον πιτσιρικά να μας ανοίξει το μαγαζί και θα μας έφερνε αυτός (delivery με αγροτικό) τα φαγιά, τις σαλάτες κλπ...
.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
