(...με αφορμή το λαικό άσμα "το τιμόνι και το πεπόνι")
====
εδώ νομίζω θα έχουμε να πούμε πράμα!!!
και ξεκινάω λέγοντας ότι, τότε που είχα το bandit400, μια μέρα μου είχε χαλάσει ο ανορθωτής και το μοτόρι δεν έπερνε μπρός!
έμενα σε ένα ανηφορικό στενάκι στην κυψέλη, οπότε ανεβάζω την μηχανή σπρώχνοντας στην ανηφόρα και...ζούπ! κατεβαίνω...
...δευτέρα στο κιβώτιο αφήνω συμπλέκτη... μπουπ μπουπ μπουπ!
τίποτα!
ξανά λοιπόν πάνω στην ανηφόρα (καλοκαίρι εν τω μεταξύ), και ξανά ζούπ! προς τα κάτω, και ξανά δευτέρα, αφήνω συπμπλέκτη, τραβάω και γκάζι... μπουπ μπουπ μπουπ...
τίποτα...
άντε πάλι ξανά πάνω στην ανυφόρα να ρίχνω παναγίδια και συναφή, (βιαζόμουν κιόλας) οπότε φτάνω πάνω, παίρνω μερικές ανάσες, δεν ανεβαίνω στην μηχανή, και αρχίζω να την σπρώχνω να πάρει περισσότερο φόρα (εφόσο είχε μπουκώσει κιολας τόση ώρα) αφήνω το συμπλέκτη και τραβάω τέρμα το γκάζι...
...χωρίς να έχω ανέβει στην μηχανή...
μια φορά "μπουπ" .... και μετα "ΓΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝΝΝΝΝΝΝ"
...
έκανα τον σούπερμαν για λίγο που κρατήθηκα από το τιμόνι και μετά το άφησα και το έρηξα στο "κοιλιά serfing" παρέα με την μηχανή...
με το που σταματάω και σηκώνομαι βλέπω δίπλα μου αποστομωμένη την (πολυυυυυυυ άσχηηημηηη) γειτώνισα μου στην οποία το έπαιζα γαμήκουλας μηχανόβιος όλο εκείνο το καιρό...
-είσαι καλά?
-ναι μωρέ, μια χαρά!!! (μες στα αίματα! ξεσκωνιζόμουν!)
:rotflmao: