Η ωρα περιπου 18:00, επιστρεφω απο Ν.Σμυρνη στο Χαιδαρι. Στον Κηφισο, αμεσως μετα την αριστερη στροφη της ζυθοποιιας, και ενω ειμαι στη δεξια στροφη λιγο πριν τη γεφυρα Π.Ραλλη, κινουμαι προς τη δεξια λωριδα για να βγω στην εξοδο Ιερας Οδου.
Μπροστα κινειται αμαξι, στα 20μ. Εγω ΚΑΚΩΣ, ΠΟΛΥ ΚΑΚΩΣ, ειμαι με 140... Πανω στη στροφη, κατω απο το αμαξι, εμφανιζεται κοτρωνα μεγεθους λιγο μικροτερου απο μπαλα ποδοσφαιρου... στον κωλοκηφισο... Οκ, δεν περιμενα να ειναι ο Κηφισος το Σιλβερστοουν, αλλα οχι και κοτρωνα ρε παιδια...
Κανω υστατη προσπαθεια να την αποφυγω σηκωνοντας τη μηχανη αλλα δυστυχως ηταν πολυ αργα. Βρισκει το μπροστινο, ΜΠΑΜ, σουζαρω, σκαει κατω βιαια, αρχιζει να ταλαντωνεται, μου "κοβει" και χαλαρωνω τιμονι, συνεχιζει να ταλαντωνεται βιαια, αντιλαμβανομαι οτι μπροστα παταει αλουμινιο σε ασφαλτο, παταω το πισω, αναβω αλαρμ και τραβαω για δεξια.
Χαλαρος ο δικος σου λες και σταματησα για κατουρημα, κατεβαινω, τη βαζω στο διπλο, κλειδι στα φωτα παρκινγκ για τα αλαρμ, κοιταζω το μπροστινο και βλεπω τη ζαντα σε σχημα καρδιας, ανοιγμενη σαν μπανανοφλουδα. Παω πισω, ανοιγω βαλιτσα, βγαζω χαρτια, τηλεφωνο στο συνεργειο μου, αν ειναι ανοιχτος και προλαβαινω να την παω, καπακι τηλεφωνο στην οδικη, ελατε να με μαζεψετε -κορυφαια στιγμη η ερωτηση της τηλεφωνητριας αν εχω μαζι ρεζερβα... - , τηλεφωνο στον αδερφο να κανει ταριφοδουλεια...
...και αφου τα τακτοποιησα ολα κατερρευσα...
Παιδια, ειχα αγιο αυτη τη φορα... Το παιδι στο συνεργειο μου λεει "Τι σκατα εκανες, πεζοδρομιο ανεβηκες?". "Πετρα στον Κηφισο με 140..." Γουρλωνει ματια και μου λεει "ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΕΣΕΣ?!?!?!Ψηλε, αστο οπως ειναι,και φυγε και αντε να παιξεις κανα τζοκερ..."
ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΡΟΣΟΧΗ!!! Το ποσο τρομαξα εκεινη την ωρα δεν περιγραφεται! Οπως και το ποσο ευγνωμων ειμαι που δεν επεσα... Τι να πω... ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ!!!
(Οταν μου ειπε την ταριφα (600+) για ζαντα και 2 λαστιχα του απαντησα "Χαλαλι, αφου μπορω να ΠΕΡΠΑΤΗΣΩ μονος μου ως το ΑΤΜ και να στα φερω...")
Να ειμαστε ολοι καλα και παντα ορθιοι...