Μετα απο κανα μισαωρο με δυο αποτυχημενες προσπαθειες να σηκωσω την μηχανη, μιας και ΔΕΝ μπορουσα να πατησω το σπασμενο ποδι, την γυρισα προ την κατηφορα και την σηκωσα.
Καθαρισα το μονοπατι απο τον βραχο που ξεριζωσα κι εβαλα μπροστα για ν' ανεβω το 1,5 χιλιομετρο μεχρι την ασφαλτο.
Με μια πρωτη που καταφερα να βαλω με την φτερνα και χωρις να μπορω να σηκωθω στους μασπιεδες, με την ιαχη "ή ταν ή επι τας" να γυριζει μεσα στο κεφαλι μου, βγηκα μεχρι την ασφαλτο, με ΜΙΑ ανασα μου φανηκε ...
Λιγο πιο μετα που καταφερα να φτασω μεχρι την Αγ. Τριάδα, δεν ειχα πια σημα στο κινητο.
Οντας απεναντι απο σταση Λεωφορειο πλεον (!) και κουρασμενος σταματησα για ενα ουζακι στην δροσια, πριν παρω τον δρομο της επιστροφης για το σπιτι ...
Ετσι λοιπον αλλη μια "αποτυχημενη εξερευνηση" ελαβε τελος.