……Παλιό ρητό τον μότολατρων λέει ………..
Δεν με νοιάζει ο προορισμός φτάνει να υπάρχει δρόμος για να πάω
Έτσι και εγώ ξύπνησα το πρωί και αφού ρύθμισα οοοοοοοολα τα ρολόγια του σπιτιού ήπια καφέ 2 πορτοκάλια ,παρκινγκ ,ξεκίνημα , φουλαρισμα, αττική οδό , και τελευταία στιγμή αποφασίζουμε που θα στρίψουμε , προς Λαμία ,η Πάτρα και ο τροχός της τύχης έβγαλε Πάτρα .
Η επόμενη απόφαση πάρθηκε στο Κιάτο, για να μην είμαι και πολύ ώρα εκτεθειμένος στην καρμανιόλα της Ε,Ο. Πατρών .
Ανάβαση μέχρι το αστεροσκοπείο κρυονεριου -ήταν κλειστό- και μετά Στυμφαλία.
Καλό ορεινό δυκτιο, απίθανη ομορφιά, 250 φωτογραφίες ,και το τέλος της βόλτας με βρίσκει με ξεκούραστα ματιά άδειο κεφάλι ψυχική ηρεμία και, με ένα χαμόγελο από αυτί σε αυτί.