Για Να Δω Την Σκεψη Σας!!!!!

[zoropatra]

ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ.....ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΕΣΑΣ Η ΜΗΧΑΝΗ?

zoro made in patras

[petridist]

Η μοτοσυκλέτα για μένα είναι απλά τρόπος ζωής.

Είμαι γενικά ορθολογιστής και γι'αυτό δεν θα αναφέρω ότι είναι καλύτερη απο γκόμενα γιατι δε μιλάει, πάει όπου θες κλπ κλπ, αν και όλοι μας λίγο πολύ πάνω στην πλάκα βέβαια έχουμε αναφέρει κάτι τέτοιο.

Σαφώς και λατρεύω τη μοτοσυκλέτα και η αλήθεια είναι ότι με την κατάλληλη παρέα σε κάθε περίπτωση, μου έχει χαρίσει μερικές απο τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου!

Αυτάάά...

Καλημέρα

[sotosfz6]

Είναι πολύ καλή παρέα.Ξεφεύγεις...καβαλάς τη μηχανή και ξεχνιέσαι.Αφήνεις για λίγο τα προβλήματα πίσω.


και το σημαντικότερο...δεν θα πει κάτι όταν δεν θες να ακούσεις τίποτα!!!(μπουρου μπουρου μπουρου....ΚΛΕΙΣΤΟ ΤΟ ΡΗΜΑΔΙ )

[ireneepi]

Ειναι το καλυτερο ναρκωτικο,
κατι σαν το τσιγαρο που λεμε....

Παει οπου θελεις,οποτε θελεις ,με οποιον θελεις και σου χαριζει απεραντες στιγμες,
καλες και κακες.
Οι κακες παντα σε κανουν να το θυμασαι
και σου δεινουν ενα σημαντικο μαθημα,
χωρις ποτε να το ξεχνας.Ειναι κατι που γινεται μια φορα και το μαθαινεις.
Οι καλες παλι ,σου μενουν αξεχαστες.
Παντα κατι εχεις να μαθεις με αυτην,ποτε
δεν σταματαει το "οσο ζω μαθαινω".

Παραθετω(στο απο κατω ποστ ) ενα κειμενο που εχω βαλει στο παρελθον και θα τα ξαναβαλω γιατι
αξιζει να το διαβασετε,ειναι ενος φιλου.
Για μενα αυτα ολα σημανει μηχανη.....

[ireneepi]

Τα χρόνια περνούσαν και εγώ κοιτούσα τις μηχανές να φεύγουν , με τους πολύχρωμους αναβάτες τους ελεύθερους και ωραίους , σαν όνειρο. Ζήλευα τόσο πολύ , αλλά τόσο όμως φοβόμουν, και έτσι δεν τολμούσα. Ήταν και τα διδάγματα της εποχής που με αναστάτωναν : ΄΄Οι μοτοσικλέτες σκοτώνουν, πρόσεχε, ποτέ μην ανέβεις….΄΄. Ώσπου δεν άντεξα και, κάπου στα δεύτερα ΄΄-άντα μου΄΄, πήρα την μεγάλη απόφαση , απέκτησα δίπλωμα και μηχανή και βγήκα στους δρόμους να διεκδικήσω ,έστω και καθυστερημένα, το δικό μου μερτικό από το όνειρο.
Από τότε κύλησαν τέσσερα χρόνια και λίγες μόνο χιλιάδες χιλιόμετρα, και ακόμη αναρωτιέμαι που ήταν κρυμμένη τόση ομορφιά. Θυμάμαι την πρώτη φορά που διασταυρώθηκα με άλλη μοτοσικλέτα σε ανοιχτό δρόμο , πόσο παράξενο μου φάνηκε το ότι ο αναβάτης της μου αναβόσβησε τα φώτα του .Κάτι θα κάνω λάθος , σκέφτηκα, και θέλει να μου το πει .Αλλά και με την επόμενη μηχανή έγινε το ίδιο, και πάλι και πάλι, ώσπου κατάλαβα: με χαιρετάνε, κι ας μην με ξέρουν. Με θεωρούν δικό τους , έναν ίδιο με αυτούς, εμένα τον άπειρο ,τον άσχετο, τον πρωτάρη. Τι μεγάλη τιμή ,Θεέ μου !Δεν ρωτούν να μάθουν ποιος είμαι, πού πάω, από πού έρχομαι, ούτε που τους νοιάζει πόσο έμπειρος αναβάτης είμαι. Τους φτάνει που είμαι εκεί έξω, στους εθνικούς ή επαρχιακούς δρόμους ,απολαμβάνοντας τη φύση, τον καθαρό αέρα και το μουρμουρητό της μηχανής κάτω από τα πόδια μου. Ακριβώς όπως εκείνοι.
Έμαθα λοιπόν και εγώ να χαιρετώ με τα φώτα μου τους άλλους, και να νιώθω υπερήφανος που έχω γίνει ένα πολύ μικρό κομμάτι μια ξεχωριστής όμορφης παρέας. Και είναι αυτό το υπέροχο συναίσθημα της συντροφικότητας που με κάνει κάθε φορά να χαμογελώ ευτυχισμένος .
Η μέρα είναι μπροστά μου. Ο ανοιχτός ορίζοντας με τραβάει από τα μαλλιά. Η άσφαλτος τρέχει από κάτω μου. Μια μηχανή πλησιάζει από την αντίθετη κατεύθυνση. Τα φώτα αναβοσβήνουν ευγενικά. Του ανταποδίδω τον χαιρετισμό μέσα απ’ την καρδιά μου. Καλό σου δρόμο , άγνωστε φίλε μου. Σου στέλνω τη σκέψη μου με τον
άνεμο !Να προσέχεις , να φτάσεις στον προορισμό σου χωρίς προβλήματα και να γυρίσεις στο σπίτι σου γερός. Και να είσαι πάντα καλά!
Να είμαστε όλοι μας καλά..!

[gcrook]

...Ειναι απλα ενα αψυχο αντικειμενο τιποτα λιγοτερο,τιποτα περισσοτερο,οσο κυνικο και αν ακουγεται κατι τετοιο.
Για να το θεσω καλυτερα μαλλον, θα ελεγα, οτι η μηχανη ειναι αυτο που θες εσυ να ειναι.
Αμα ρωτησουμε 100 ατομα, ο καθενας θα πει τη γνωμη του, σχετικα με το πως αντιλαμβανεται τη μοτοσυκλετα, και ολοι θα εχουν δικιο συμφωνα με την απτικη τους γωνια.
Ας μη γινομαστε γραφικοι λοιπον.

[nimbus]

ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΚΙ ΕΝΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΟΜΟΡΦΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΕΛΕΑΖΕΙ

[afrotwin]

ine mia dinami megali pou se eksitari se ma8eni na ksepernas ta oria na anevazis ta oria sou psila se metatrepi se pio ikano on (mias ke o an8ropos den ftiaxtike gia na odigai motosikletes ke malista me 300xil tin ora) ala an kseperasis ta oria ine ena isitirio gia ton alo kosmo.
ala sampos ke me ala oximata den ine to idio?

pote den 8a ma8o giati exo sines8imata gia ena toso apsixo ke metaliko antikimeno apo mikros

stin pragmatikotita den ksero ti akrivos ine
ala ine to ine mou
den mporo na ziso xoris motosikleta apo ta 12 xronia mou
parolo pou ida tosous an8ropous na xanonte ida filous na xanonte den me alakse tipota
i motosikleta ine i zoi mou ke oso gernao 8a prosarmozo diaforetikes motosikletes kato apo ta podia mou
ala panta 8a iparxoun eki
ego ke aftes ena

afto ine i motosikleta
ena me emena

[crs-k]

Οσο κι αν προσπαθει να με ξενερωσει ο φιλος grook, οπως κι οι γονεις μου ή κι η γυναικα μου ακομα, εγω θα συμφωνησω με την Ειρηνη στο οτι η μηχανη ειναι ανα απο τα πιο επικινδυνα ναρκωτικα.
Και με τον Αφρο θα συμφωνησω, στο οτι μαθαινεις να ανεβαζεις τα ορια σου μ' αυτην, μιας κι αλλιως ΔΕΝ επιβιωνεις ...
Η αισθηση της ελευθεριας,
Η αισθηση του οτι κερδιζεις ζωη,
Η αισθηση της αμεσης επαφης με την φυση,
ειναι για μενα κατι που δεν μπορω να περιγραψω σε καποιον που δεν εχει αναλογα βιωματα.

Ακομα πιστευω οτι σε κανει πιο υπευθυνο, μιας και στο μονο που στηριζεσαι εκει εξω ειναι η μηχανη σου. Την φροντιζεις λοιπον για να σε φροντιζει. Γινεσαι ενα κορμι μαζι της, για να ταξιδεψεις, να στριψεις, να φρεναρεις.

Εχω βρεθει πολλες φορες σε ορεινους δρομους σταματημενος να πινω καφε και εχω πιασει τον εαυτο μου να την καμαρωνω. Να μου κανει παρεα. Ειναι ο συντροφος μου.

Τα συναισθηματα αυτα δεν τα ειχα νιωσει ποτε με το αυτοκινητο παλιοτερα ...


Τελικα η μηχανη ειναι για τον καθενα ΟΤΙ θελει να βλεπει σ' αυτην ο καθενας ....
Το οπλο του ...
Το μεσο επιδειξης ...
Το μεσο μεταφορας ...

Εμενα ειναι το αλογο μου, και σαν να ειναι πραγματικο αλογο (ζωντανος οργανισμος) την αντιμετωπιζω, κι αυτη μου ανταποδιδει την αγαπη της ...




Κι αμα μου την δινει
κατι τετοια δειλινα,
παιρνω τ' αλογο μου
και φευγω στα βουνα!
(Απο ποιητικη συλλογη του Βρωμιαρη ...) :wacko:

[adam_tsouk]

Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
Οσο κι αν προσπαθει να με ξενερωσει ο φιλος grook, οπως κι οι γονεις μου ή κι η γυναικα μου ακομα, εγω θα συμφωνησω με την Ειρηνη στο οτι η μηχανη ειναι ανα απο τα πιο επικινδυνα ναρκωτικα.
Και με τον Αφρο θα συμφωνησω, στο οτι μαθαινεις να ανεβαζεις τα ορια σου μ' αυτην, μιας κι αλλιως ΔΕΝ επιβιωνεις ...
Η αισθηση της ελευθεριας,
Η αισθηση του οτι κερδιζεις ζωη,
Η αισθηση της αμεσης επαφης με την φυση,
ειναι για μενα κατι που δεν μπορω να περιγραψω σε καποιον που δεν εχει αναλογα βιωματα.

Και δύναμη που ελέγχεις!!!!


Κάποιοι άνθρωποι απλά θεωρούν τις μηχανές αναπόσπαστο κομάτι της ζωής τους. Ανήκω σε αυτούς και μακάρι να μην χρειαστεί ποτέ ξανά να τις αρνηθώ...

[wolfman13]

[QUOTE]Αρχικά δημιουργήθηκε από crs-k
[B]ι εγω θα συμφωνησω με την Ειρηνη στο οτι η μηχανη ειναι ανα απο τα πιο επικινδυνα ναρκωτικα.
Και με τον Αφρο θα συμφωνησω, στο οτι μαθαινεις να ανεβαζεις τα ορια σου μ' αυτην, μιας κι αλλιως ΔΕΝ επιβιωνεις ...
Η αισθηση της ελευθεριας,
Η αισθηση του οτι κερδιζεις ζωη,
Η αισθηση της αμεσης επαφης με την φυση,




και εγω θα συμφωνησω μαζι σας παιδοπουλα ........

και εκτος απο ολα αυτα ...μαθενεις να αντεχεις στο πονο..στη απωλεια σε ολα και μεσα απο αυτα ερχεται και η χαρα ....ΕΙΜΑΙ ΠΡΕΖΑΚΙΑΣ ΤΗ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ ΨΗΛΟΦΤΕΡΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΓΚΑΔΙΑ ΝΑ ΜΥΡΙΣΩ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΩ !ΦΕΡΤΕ ΜΟΥ STREET NA ΣΤΙΨΩ ΤΟ ΓΚΑΖΙ ΝΑ ΧΕΣΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΥΠΕΡΝΙΚΗΣΩ ΝΑ ΜΥΡΙΣΩ ΚΑΜΕΝΟ ΛΑΣΤΙΧΟ!!!!ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ! (ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΜΠΥΡΕΣ ΤΩΡΑ???

[tai]

Μεσο μεταφοράς
Μεσο διαφυγής
Μεσο απομόνωσης
Μεσο παρέας
Μέσο εκδήλωσις του γούστου σου
Ο συνοδοιπόρος σου
Αυτό πού σε σπρώχνει να ξεπερνάς τα όρια αλλά και αυτό πού σε μαθαίνει να τα σέβεσαι
Η αίσθηση ότι δεν βλέπεις απλά την φύση, αλλά είσαι μέρος της
Ο αέρας που σε φυσά
Η αίσθηση του κόσμου έξω από το κουτί του καλοριφέρ και του air condition





Αυτό τέλος πού σού δίνει ευχαρίστηση, χωρίς να σου γκρινιάζει ποτέ.




:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[free rider]

Πολλά διάβασα και πολλά έχω ακούσει…
Επίσης μου αρέσει το post σαν
θέμα…είναι ουσιώδες…

Τι σημαίνει για μένα …?
Τίποτα βαρύγδουπο …τίποτα απλό ,

Ότι και αν χρησιμοποιούμε στην ζωή μας φέρνει την εικόνα του εαυτού μας ,αντανακλά το εγώ μας και το βγάζει προς τα έξω….
Για μένα δεν μπορώ να μιλήσω και να πω σοβαρά πράγματα.. μάλλον θα το ρίξω στο χαβαλέ…
Οπότε και η μηχανή για μένα είναι ένας ατελείωτος χαβαλές...ένα γέλιο....

Ας είμαστε σοβαροί επιτέλους και ας καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι…………. δεν υπάρχει σοβαρότης.





:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:

[powerphot]

Αρχικά δημιουργήθηκε από ireneepi
Τα χρόνια περνούσαν και εγώ κοιτούσα τις μηχανές να φεύγουν , με τους πολύχρωμους αναβάτες τους ελεύθερους και ωραίους , σαν όνειρο. Ζήλευα τόσο πολύ , αλλά τόσο όμως φοβόμουν, και έτσι δεν τολμούσα. Ήταν και τα διδάγματα της εποχής που με αναστάτωναν : ΄΄Οι μοτοσικλέτες σκοτώνουν, πρόσεχε, ποτέ μην ανέβεις….΄΄. Ώσπου δεν άντεξα και, κάπου στα δεύτερα ΄΄-άντα μου΄΄, πήρα την μεγάλη απόφαση , απέκτησα δίπλωμα και μηχανή και βγήκα στους δρόμους να διεκδικήσω ,έστω και καθυστερημένα, το δικό μου μερτικό από το όνειρο.
Από τότε κύλησαν τέσσερα χρόνια και λίγες μόνο χιλιάδες χιλιόμετρα, και ακόμη αναρωτιέμαι που ήταν κρυμμένη τόση ομορφιά. Θυμάμαι την πρώτη φορά που διασταυρώθηκα με άλλη μοτοσικλέτα σε ανοιχτό δρόμο , πόσο παράξενο μου φάνηκε το ότι ο αναβάτης της μου αναβόσβησε τα φώτα του .Κάτι θα κάνω λάθος , σκέφτηκα, και θέλει να μου το πει .Αλλά και με την επόμενη μηχανή έγινε το ίδιο, και πάλι και πάλι, ώσπου κατάλαβα: με χαιρετάνε, κι ας μην με ξέρουν. Με θεωρούν δικό τους , έναν ίδιο με αυτούς, εμένα τον άπειρο ,τον άσχετο, τον πρωτάρη. Τι μεγάλη τιμή ,Θεέ μου !Δεν ρωτούν να μάθουν ποιος είμαι, πού πάω, από πού έρχομαι, ούτε που τους νοιάζει πόσο έμπειρος αναβάτης είμαι. Τους φτάνει που είμαι εκεί έξω, στους εθνικούς ή επαρχιακούς δρόμους ,απολαμβάνοντας τη φύση, τον καθαρό αέρα και το μουρμουρητό της μηχανής κάτω από τα πόδια μου. Ακριβώς όπως εκείνοι.
Έμαθα λοιπόν και εγώ να χαιρετώ με τα φώτα μου τους άλλους, και να νιώθω υπερήφανος που έχω γίνει ένα πολύ μικρό κομμάτι μια ξεχωριστής όμορφης παρέας. Και είναι αυτό το υπέροχο συναίσθημα της συντροφικότητας που με κάνει κάθε φορά να χαμογελώ ευτυχισμένος .
Η μέρα είναι μπροστά μου. Ο ανοιχτός ορίζοντας με τραβάει από τα μαλλιά. Η άσφαλτος τρέχει από κάτω μου. Μια μηχανή πλησιάζει από την αντίθετη κατεύθυνση. Τα φώτα αναβοσβήνουν ευγενικά. Του ανταποδίδω τον χαιρετισμό μέσα απ’ την καρδιά μου. Καλό σου δρόμο , άγνωστε φίλε μου. Σου στέλνω τη σκέψη μου με τον
άνεμο !Να προσέχεις , να φτάσεις στον προορισμό σου χωρίς προβλήματα και να γυρίσεις στο σπίτι σου γερός. Και να είσαι πάντα καλά!
Να είμαστε όλοι μας καλά..!

ΤΕΛΕΙΟ!!!
Δεν έχω τίποτε άλλο περισσότερο η λιγότερο να πω διαβάζοντας
αυτό το κείμενο.

[gcrook]

Να ξεκαθαρισω κατι, γιατι κινδυνευω να παρεξηγηθω.

Αυτο που εγραψα, ηταν ισως μια πολυ κυνικη θεωρηση της μοτοσυκλετας, αλλα δεν παυει να αποτελει για μενα ενα ειδος φραγμου, στην ταση που εχω να θεοποιησω τη μηχανη.

Ασφαλως και δεν ειμαι αυτο που πολλοι θα περιεγραφαν σαν μηχανοβιος, (δεν μου αρεσε ποτε αυτη η λεξη, γιατι δεν με εξεφραζε) αλλα παρ'όλα αυτα πιστευω οτι απεχω απο τον μεσο αναβατη, οχι σε ικανοτητες ασφαλως, αλλα σε παιδεια.

Παιδεια, που απεκτησα, και που ασφαλως εχω να αποκτησω και ακομη περισσοτερη, εξάιτιας της καθημερινης και συνεχης τριβης με τη μοτοσυκλετα,οπως επισης και εξ'αιτιας της υπερμετρης πολλες φορες αγαπης, που τρεφω για αυτη.

Σας πληροφορω, οτι μερικες απο τις πιο ωραιες στιγμες της ζωης μου, της εχω ζησει με την μοτοσυκλετα, και οτι τα λιγα ταξιδια που εχω κανει με αυτη ως τωρα ηταν τα καλυτερα μου, και ασφαλως επεται και συνεχεια.

Επισης ναι, ανακαλυψα νεες πτυχες του εαυτου μου, μετρησα τα ορια μου και ειδα ως που μπορω να φτασω, και γενικως εχω αλλαξει σαν ανθρωπος τα τελευταια χρονια εξαιτιας της.
Σε σημεια μαλιστα που εφτασα να πουλησω το αυτοκινητο μου, γνωριζοντας επακριβως τι θα στερηθω, ακομα και "φιλους" μου, που το μονο μας κοινο ηταν η αγαπη για το αυτοκινητο, μια αγαπη που δεν εχει σβησει αλλα δυσκολα πια θα αναθερμανθει.

Ολα αυτα ομως που εχω αποκομισει απο την αγαπη μου για την μοτοσυκλετα δεν θα πανε χαμενα, θα τα διοχετευσω καπου αλλου, αν καποτε βρεθω στην δυσαρεστη θεση να μην την ξαναχρησιμοποιησω.
Ισως αυτο να προσπαθουσα να πω απο την αρχη, και κακως εγινα αποτομος και ωμος στο πρωτο ποστ.

...Αντε λοιπον καλες γιορτες.