Ένας νοσταλγικός ηλίανθος τσαλαβουτά στην αγχωμένη παράξενα πόλη. Και οι βροχές, στέκουν ακόμα μακριά…Οι ηλιαχτίδες υποχθόνια έρχονται να με προλάβουν. Δίχως άλλο, τις καλωσορίζω στην αβεβαιότητα που μόλις σκόνταψε σιμά μου. Την περιφρονώ. Δεν την γνωρίζω.
Η λιακάδα λούζει κάποιο χαμόγελο γιορτινό. Και οι ανύποπτοι άνθρωποι, τρέχουν να γευτούν την βυθισμένη επαρχία της ψυχής. Θαρρώ πώς όλοι κατευθύνονται κάπου…τους κοιτώ σαν φεύγουν. Κι όμως παραμένω ακόμα εδώ, να τους κοιτώ…
Ο ευνοϊκός καιρός, φωλιάζει και μας τρέφει με ελληνικές ελπίδες. Κι αυτή η καλημέρα, έσπευσε να σας προϋπαντήσει…
Καλή Χρονιά!
nimbus