Το φρούριο μέσα στο κέντρο της πόλης.
Άλλος πύργος έχει ΤΗΝ κλίση...
...κι άλλος τ΄όνομα!
Το φρούριο μέσα στο κέντρο της πόλης.
Άλλος πύργος έχει ΤΗΝ κλίση...
...κι άλλος τ΄όνομα!
Επόμενος σταθμός η πόλη Yazd. Έχουμε φύγει πλέον ανατολικά, κινούμενοι στο Νότιο Ιράν.
Εδώ οι γνώμες για την επόμενη πορεία του ταξιδιού συνέπιπταν θετικά! Όλοι θέλαμε, την επόμενη μέρα, ξεκινώντας από τη Yazd να "τραβήξουμε" προς βορρά και να διασχίσουμε την έρημο Dasht-e Kavir γύρω στα 500 χλμ.
Η ιδέα της άγριας ερημικής φύσης αποτελούσε πλέον κοινό στόχο...
Μέχρι το Shiraz η εντύπωσή μου για το κοινό ταξίδι ήταν απογοητευτική! Ένοιωθα ότι δεν τους αρέσει αυτό που αρέσει σ΄εμένα, αλλά ο εκμηδενισμός μέσα σ΄ένα διαρκές διερχόμενο τίποτα. Μια αφηρημένη ταξιδιωτική μανούρα, με την ιδέα της συμμετοχής σ΄έναν ταξιδιωτικό τζερτζελέ χωρίς στόχο! Ένα περιπετειώδες δήθεν...
Είναι κι αυτή μία σεβαστή άποψις!!! Γι΄αυτό και συνεχίζεις παρέα...
Είμαστε ένα ταξιδιωτικό "τζακ ποτ". Που θα πάει? Κάπου κάποτε θα κληρώσει!
Αλλά είπαμε και παραπάνω... "το ταξίδι με παρέα είναι γάμος με συνοικέσιο"...
...υπομονή!
"Κλήρωσε" στη Yazd! Η πόλη ήταν ο πρώτος λαχνός του ταξιδιού. Στο λίγο χρόνο που είχαμε από το απόγευμα και μετά, την απολαύσαμε!
Μια από τις παλαιότερες πόλεις στον κόσμο! Με εκπληκτικά γραφικά χωμάτινα σπίτια. Μείναμε σε παραδοσιακό ξενοδοχείο, που είναι ότι καλύτερο για να νοιώσεις την παράδοση και την αύρα αυτής της ιστορίας...
Στην κυριολεξία ο αίθριος χώρος του παραδοσιακού ξενοδοχείου, με την ανάλογη διακόσμιση ήταν αρκετός για να σε υποβάλλει...
Η είσοδος του ξενοδοχείου ήταν μέσα στο λαβύρινθο του παλιού παζαριού!
Ακολουθήσαμε αυτόν τον μακρύ διάδρομο για να φτάσουμε στην καρδιά του παραδοσιακού συγκροτήματος, στην κυριολεξία στο κέντρο της παλιάς αγοράς!
Μετά το δείπνο στο αίθριο, η βόλτα στην παλιά πόλη ήταν βγαλμένη από παραμύθι...
Μία από τις καλύτερες βραδυές στην Περσία!
Αργά το βράδυ, στους έρημους δρόμους...
No comments...
No comments...
Επιστρέφοντας αργά το βράδυ στο ξενοδοχείο, μπήκαμε στους έρημους λαβύρινθους του παζαριού, ψάχνοντας την πόρτα του ξενοδοχείου...
Ερημιά, κλειστά τα κεπέγγια...
Την πέσαμε στο έρημο αίθριο για να παραγγείλουμε δροσιστικούς χυμούς και ναργιλέ για τους ενδιαφερόμενους...
Και για να έρθετε στη θέση του Νώντα που τραβάει τον αργιλέ, ξαπλάροντας πάνω στο χαλί στο ατμοσφαιρικό αίθριο...
Ξύπνημα νωρίς...
Πρέπει να περάσουμε τα 500 χλμ της ερήμου Dasht-e Kavir πριν βραδιάσει και να αντιμετωπίσουμε το κομμάτι των 200 χλμ στη μέση που δεν υπήρχε ψυχή -και εννοείται κάποιο πρατήριο βενζίνης- στην περίπτωση που κάτι πήγαινε στραβά και δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε το τελευταίο φουλάρισμα...
...η έρημος ανεξαρτήτως κυβικών εκατοστών, Βαυαρικής ή μη καταγωγής, καλής ή μη διαχείρισης του φαίνεσθαι, αν δεν τη σεβαστείς κόβει ημικώλια!
Δεν θα κάναμε κανένα κατόρθωμα. Μιά ασφαλτάδα καρφί ήτανε! Απλά οι θερμοκρασίες που επικρατούν, η ξεραήλα και το άγριο και απάνθρωπο τοπίο έκαναν να νοιώθει η παρέα ...ότι εκτός από τις πιστωτικές και τις νέες βελτιώσεις στα νέα μοντέλα που ακόμα δεν ήρθαν...
...υπάρχει κι αυτή η συγκίνηση στη ζωή!
Και εκτός από τα στεγαστικά, τα κεμπάπ και τα μπούτια των παρουσιαστριών πρωινάδικων...η ζωή αποκτά ενδιαφέρον μ΄αυτό το άγριο Τίποτα! Την έρημο...
...αυτή την αίσθηση και το δέος που νοιώθεις για τη φύση και δεν μπορεί να κοστολογηθεί με τα τελευταία χρηματοδοτικά προγράμματα, ονομαστικά μηνιαία επιτόκια και δυνατότητα ανισόποσων δόσεων!
Φωτό. Είπαμε και πιό πίσω και το ξεχάσατε! Τα σήματα προσοχή στις καμήλες, ΔΕΝ μπαίνουν για πλάκα! Από την απέναντι πλευρά στον έρημο δρόμο έρχεται κι ένα αυτοκίνητο...
Όλα πήγαν καλά! Κάποια στιγμή μπήκαμε και μέσα στην έρημο για να πάρουμε ..."μεζέ"...
Φωτό. Τα παιδία παίζει!!!
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση