H βραδυά ήταν καταπληκτική!
Είχαμε φτάσει στο Ισπαχάν, είχαμε βολτάρει το απόγευμα στους πολύβοους δρόμους, περπατήσαμε στην εκπληκτική γέφυρα, φάγαμε σ΄ένα μοναδικό για το στυλ και την κλάση του -έντιμο- ρεστωράν (ας μην είμαστε μηδενιστές) και καταλήξαμε χαλαρωμένοι στο αυθεντικό τσαγάδικο-ναργιλερί σε σοκάκι που μας ο οδήγησε ο "Γιώργος"...
...ο στόχος επετεύχθη!
"Tea for 5" όπως γράφουνε και τα εκπληκτικά, προσωπικά (με τα μικρά μας ονόματα στην πλάτη), T Shirts, που μας χάρισε ο Νώντας στην αρχή του ταξιδιού.
Εδώ ο πιό prive' χώρος...
...όπου μπορούν να καθίσουν και γυναίκες, εννοείται που να συνοδεύονται, για τσάι ή ναργιλέ. Το ότι ο χώρος είναι πιό prive' δεν σημαίνει ότι το ζευγάρι μπορεί να επιδοθεί σε τρελλίτσες...
...γιατί με το λογαριασμό, θα σου 'ρθει και το χρωματολόγιο μαζί!
Ξέρετε ....αυτό με τις μπλέ και σικλαμέ αποχρώσεις!
Μέχρι και το αφεντικό στο μαγαζί είναι από άλλο αιώνα!
Όσες φορές πήγαμε στο ναργιλεδάδικο για τσάι, ναργιλέ και τζουραλίκι (ένα πιατάκι με σιροπιαστές δίπλες), ο τύπος μεταξύ πληρωμών και κουβεντούλας με τους πελάτες, με ένα σκεπάρνι τεμαχίζει κομμάτια λευκής ζάχαρης για το τσάι, εκτός από την κίτρινη την κρυσταλιζέ...
Τα θυμάμαι και μπλοκάρω...
...τι να σχολιάσει κανείς?
Και πάλι φαγητό!
Αυτό όμως ήταν διαφορετικό. Μια πραγματική εμπειρία, από τις καλύτερες στιγμές του ταξιδιού!
Ο Γιώργος μας κάλεσε στο σπίτι του αδελφού του για τραπέζι. Ξυπόλητοι καθίσαμε στο σαλόνι και η μητέρα του με την αδελφή του μας σέρβιραν αυτοκρατορικά μπολ με φρούτα, μπανάνες, μήλα, μούρα κλπ, μεγάλα βάζα με ξηρούς καρπούς ποτήρια με χυμούς και τα τοιαύτα...
Έλα όμως ...που για πρώτη φορά δεν είχε περάσει από ντονέρ-άδικο, κεμπαπάδικο για ...ορεκτικό(!) η παρέα, όπως τις άλλες μέρες και μετά από καμιά ώρα αρχίσαμε να κοιταζόμαστε στα μάτια! Ρε μπας και δεν έχει φαϊ εδώ? Ρε μπας και κάνουν έτσι τα τραπέζια οι Πέρσες?
Και ενώ διάφορα παρόμοια κυλιόμενα ερωτήματα συμπερασματικής λογικής περί των σχετιζομένων της γαστέρας Περσικών εθίμων, βασάνιζαν το μυαλό μας...
...ο Νώντας έριξε τη χαριστική βολή, απευθυνόμενος στον Θωμά:
-"Μάγκες δεν έχει φαγητό... Έρχεται με το σαμοβάρ να μας σερβίρει τσάι!"
Τα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν ήταν δραματικά...
...καθώς δραματικά άρχισε να κατεβαίνει η στάθμη των ξηρών καρπών στα μπωλ...μετά τις αναπάντεχες εξελίξεις!
Μετά τα απανωτά ρεκόρ σπασίματος-φαγώματος αμυγδάλων ανά δευτερόλεπτο, ήπιαμε το τσάι και ενώ περιμέναμε τη συνέχεια για κανέναν αργιλέ...
...άρχισαν να στρώνουν το τραπέζι!
Και να φέρνουν φαγητά σε ασημένια σερβίτσια...
...και να φέρνουν μοσχαρίσια μαγειρεμένα κεμπάπ...
....και να φέρνουν και κοτοπουλίσια...
...και να φέρνουν και ψαρικά...
και δώστου και σαλάτες...
...και ...πάρτε και πίττες...
πιέτε και σπιτικά αργιάνια με τις κανάτες...
...και να τρέχει κρύος ιδρώτας σε όσους χόρτασαν με αμύγδαλα και φυστίκια!
Φωτό. Ανυποψίαστοι οι καλεσμένοι το ρίχνουν στα φρούτα και στους καρπούς...