Σημ.Η ιστορια ειναι ακομα στα σκαρια οποτε λιγο υπομονη μεχρι να ολοκληρωθει.Ο γραφων ειναι ενας αταλαντος κοπριτης κρετινος (αποδειξη το οτι δεν βαζει ποτε τονους στις λεξεις) και σε καμια περιπτωση δεν θα πρεπει να του δινετε σημασια.Επισης μιλαει σε τριτο ενικο και γενικα ειναι ενας τυπος αχαρακτηριστος.
Ομοιοτητες με προσωπα και/η καταστασεις σαφως και δεν ειναι συμπτωματικες,αλλα μην το κανετε θεμα.Απλα σφυριξτε αδιαφορα.Ο συγγραφευς (πςςς) συνηθως μιλαει για τον εαυτο του συγκαλυμμενα,αλλα στην προκειμενη περιπτωση δεν ειναι αυτο το θεμα μας.Το θεμα μας ειναι οτι φοβαμαι το γιαουρτωμα.
Η συνωμοσία των 1-3-2-4
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ (ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ) ΣΕ ΥΦΟΣ ΝΟΥΑΡ (ΣΧΕΔΟΝ) ...
ΜΕΡΟΣ 1ο. PIVOT
Η τοποθετηση του μικρου καθρεπτη με το σκαλισμενο ξυλινο πλαισιο απο μαονι απεναντι απο το γραφειο μου, αποδειχτηκε λανθασμενη κινηση απο αποψη τακτικης.Το τελευταια πραγμα που πρεπει να βλεπει καποιος στην κατασταση μου, ειναι το ειδωλο του, με γκριζα μαλλια, και με υφη στο προσωπο που διαρκως του υπενθυμιζει οτι ειναι ενας σαρανταρης και κατι που εχει ξενυχτισει πιει και μετανιωσει στην ζωη του πολυ περισσοτερο απο οτι θα του συστηνε ο μεσος γιατρος.Και οταν προσπαθω να μην το σκεφτομαι, καθρεπτιζεται κατω απο τη φατσα μου, και εκεινη η χρυση πλακετα που γραφει το ονομα και την ιδιοτητα μου,Βλασης Νταμιρας Ιδιωτικος ντεντεκτιβ, και ετσι σιγουρευομαι οτι αυτος ειμαι εγω.Φανταζομαι οτι ειναι σχετικα ευκολο να ξεκρεμασω τον καθρεπτη απο τον τοιχο και να γλιτωσω απο αυτο το θλιβερο θεαμα καθε πρωι,αλλα προτιμω να πεταξω την πλακετα μεσα στο συρταρι,για να την βρω παλι πανω στο γραφειο μου την επομενη μερα.
Η συννεφια και η καταρρακτωδης βροχη εκεινο το πρωι δεν βοηθουσαν ιδιαιτερα την ηδη καταρρακωμενη ψυχολογια μου και σιγουρα δεν βοηθουσαν στο να πληρωθει το χρεος στο μπαρ του Βασιλη.Το μπερμπον ειναι φαρμακο,και εμενα ο γιατρος μου εχει συστησει μεγαλες ποσοτητες και τακτικα.Την ωρα που ξεκιναγε η πρωινη θεραπεια η Αντζυ η γραμματεας μου ανοιξε την πορτα διακριτικα μπηκε μεσα την εκλεισε πισω της λιγοτερο διακριτικα, και ειπε:
-Κυριε Βλασση πελατης.Ονομαζεται Χαρης Πινολαδης.
-Τι φρουτο ειναι;
-Φαινεται μοτοσυκλετιστης.Απο αυτους που νομιζουν οτι το γυροσκοπικο
ειναι το νεο σαντουιτς του Γρηγορη,και δωρο η κοκακολα.
-Κρατα τον τουλαχιστον 2 λεπτα στο λομπι και μετα ριχτον μεσ΄το γραφειο.
-Τον εχω κρατησει ηδη 3 ειπε και μου εκλεισε το δεξι ματι τσαχπινικα.
-Μπραβο το κοριτσι μου ρευτηκα και εξεπνευσα αερια ποσοτητα μπερμπον
ικανη να ναρκωσει γοριλλα για τριπλη εγχειρηση μπαι πας.Βρηκες καμια πρωτοτυπη δικαιολογια για την αναμονη;
-Την κλασσικη κυριε Βλασση.
-Χαμογελασα....ωστε παλι το ευχαριστηριο τηλεφωνημα
απο τον Δημαρχο ε; Καποια μερα θα ερθει εδω ο ιδιος ο Δημαρχος και δεν
θα μας δωσει ευχαριστιες ειπα και κατεβασα μια γερη γουλια σιροπι για την μιζερια....πες του να περασει...
Η Αντζυ ανοιξε την πορτα τοσο διακριτικα που θυμηθηκα οτι ο μεντεσες ηθελε λαδωμα και τοτε αντικρυσα στο βαθος του λομπι μια λεπτη σιλουετα που θυμιζε πιο πολυ θεατρο σκιων παρα ανθρωπο.Αρχισε να πλησιαζει προς το φως, και τοτε αρχισε να αποκαλυπτεται βημα-βημα μετρο με το μετρο το κλασσικο στερεοτυπο του ανθρωπου που καβαλαει μοτοσυκλετα και δεν εχει τα απαραιτητα λεφτα για να την τσουλησει λιγο πιο εξω απο την πολη.Μποτακια dainese μαυρα με ψηλες φτερνες γιατι μοτοσυκλετιστης με υψος κατω του 1.60 ειναι σχημα οξυμωρο σαν να μιλαμε για νανο ελαιοχρωμαστιστη, μαυρο παντελονι κορντουρα dainese με ανακλαστικα καστομ παραγγελια , και με δερματινο μαυρο επισης μπουφαν dainese τοσο γυαλιστερο και με τοσα πολλα και λαμπερα ανακλαστικα που νομισα οτι για μια στιγμη αντικρυσα τον αρχιεπισκοπο σε συσκεψη της ιερας συνοδου κατα την διαρκεια φωτογραφησης.
Φορεσα τα μαυρα γυαλια μου για να μην στραβωθω,και παρατηρησα γρηγορα και τις επομενες ενδυματολογικες λεπτομερειες.Κρανος ενσωματωμενο κατω απο τον τριχωτο της κεφαλης και ολιγον τι λαδωμενο, και γαντια σαν αυτα που επεμενε να φοραει ο παλιοφιλος μου ο Αλεκος στο χιονοδρομικο πριν απο καποια χρονια που ειχαμε παει ενα διημερο.Μαλιστα θυμαμαι οτι μας ελεγε τοτε χαρακτηριστικα "μαλακες τρια ευρω απο το περιπτερο ρεεεεεεε" .Δυστυχως ο παλιοφιλος ο Αλεκος επεσε θυμα σκευωριας λιγες μερες μετα, οταν το Ιατρικο επιτελειο του Αντρεα Συγγρου σε συσκεψη απεφανθη οτι οι μελανιες στα δαχτυλα ηταν κρυοπαγηματα και απο τοτε ο παλιοφιλος ο Αλεκος δεν μπορει να φαει σε κινεζικο ρεστωραν οπως ολοι οι υπολοιποι ανθρωποι, επισης σχετικα απλες διαδικασιες οπως το σημα της νικης απαιτει πλεον ολα του τα χερια καθως και συμμετοχη αλλων μελων του σωματος,και δεν μιλαω καν για το παλιο χομπι του που ηταν το λυσιμο του κυβου του Ρουμπικ.Ξαναεριξα μια γρηγορη ματια στον τυπο ο οποιος εσταζε πατοκορφα απο την βροχη αλλα ειχε περασει στο γραφειο παραυτα σαν κυριος και τωρα εφερνε σε δυσκολη θεση το ταπεινο δερμα του παλιου καναπε μου.
Μπορω να πω οτι τον λυπηθηκα κομματακι,γιατι φαινοταν σαν τον τυπο του ανθρωπου που η σπιτονοικοκυρα του εχει παραιτηθει εδω και καιρο απο την διαδικασια του να ζηταει αντιτιμο για την παροχη στεγης.Τον αφησα να βγαλει τα γαντια και να ξυσει αμηχανα το "κρανος"του πριν τον καλημερισω επισημα αλλα οχι τοσο επισημα που να περιλαμβανεται και η χειραψια.Ολα εχουν ενα οριο σε αυτο το επαγγελμα οσο αηδιαστικο και αν κατανταει καμια φορα
-Συγνωμη για τα νερα στον καναπε ειπε σκυφτος,ξερετε γινεται χαμος εξω.
-Μην ανησυχεις θα τον πεταξω αφου φυγεις, σε ακουω ειπα,και εβγαλα τα γυαλια αφου βεβαιωθηκα οτι τα ματια
μου θα μπορουσαν να αντεπεξελθουν στις ασυνηθιστα εντονες φωτιστικες συνθηκες.
-Κυριε Βλασση ξερετε... πεταχτηκε. Εκανε μια μικρη παυση, -χαμηλοφωνα- μπορω να σας λεω Βλασση;
-Εξαρταται.
-Απο τι χαμογελασε αμηχανα.
-Απο το αν θα μεινει μεινει μεταξυ μας αποκριθηκα κοφτα για να τον δοκιμασω.Ξαναχαμογελασε αμηχανα και καταλαβα οτι ειχα να κανω προφανως με
ανθρωπο που δεν μπορουσε να λυσει σουγκοκου πιο γρηγορα απο χιμπαντζη.Αποφασισα να μαλακωσω λιγο γιατι ηταν πελατης οπως και να ειχε, και απο τετοιους πελατες ζεις εμπειριες που μετα πρεπει να τις γραψεις και να φροντισεις να μην τις διαβασει ποτε κανενας.
-Μπορεις να με λες οπως θες, χαμογελασα με δυσκολια και καταπια ξερα την τελευταια γουλια απο την φαρμακευτικη αγωγη μου.
-Ναι ειπε αφηρημενα,αλλα η σκεψη του ετρεχε.
Πλησιασε αποτομα με μια κινηση προς το μερος μου κοιτωντας με στα ματια και ειπε μονοκοπανια σαν να φοβοταν μην το ξεχασει το εξης:
-Κοιταξτε θα ειμαι ειλικρινης μαζι σας και αυτο επειδη ειχα πληροφοριες οτι ειστε πολυ ενταξει τυπος.Θα μπορουσα για το προβλημα μου να αποτανθω στα 3 μεγαλα πρακτορεια,αλλα ξερω οτι το μοτοσυκλετιστικο σαν μπακγκραουντ ειναι τεραστιο και μονο εσεις μπορειτε να δωσετε λυση στο προβλημα μου.Το προβλημα μου ειναι καθαρα μοτοσυκλετιστικο μεταφυσικο θα ελεγα και χρειαζεται χειρισμο απο ανθρωπο που εχει εντρυφησει στην οδηγηση μοτοσυκλετας και αντιλαμβανεται τα πραγματα με εντελως διαφορετικο τροπο απο τον μεσο αναβατη.Και εγω Βλασ...κυριε Βλασση,,το προβλημα μου εγκειται ακριβως στην ανευρεση στον εντοπισμο και στην κατανοηση, μιας εννοιας μια ιδεας...δεν ειναι κατι χειροπιαστο δεν ξερω αν με καταλαβαινετε,πηρε μια βαθια ανασα και εμεινε εντελως ακινητος.
Ενα πραγμα που εχω μαθει στην δουλεια,η οποια ακομα και υστερα απο τοσο χρονια δεν εχει σταματησει να με εκπλησσει ειναι το ποσο απελπισμενοι μπορουν να γινουν οι ανθρωποι οταν δεν μπορουν να καταλαβουν οτι αυτο που ψαχνουν ειναι μπροστα στα ματια τους..Παντως τον ειχα καταλαβει καλα τον τυπο αν και με εξεπληξε προς στιγμην.Ηταν απο αυτους που καβαλησαν μοτοσυκλετα επειδη καποιος τους υποσχεθηκε οτι θα δουν τον κοσμο με αλλο ματι μεσα απο αυτην,μονο που η εντροπια του μυαλου τους δεν μπορει να τους ανοιξει τοσο τα ματια για να καταλαβουν οτι ο αναβατης δινει νοημα στην μοτοσυκλετα και οχι το αντιστροφο.
Τυπος με καλες προθεσεις,αλλα κρετινος παραυτα.Ο αγαπημενος μου πελατης.
Απάντηση με παράθεση
