Λογοτεχνική παρτούζα, το χύσιμο

[stavrogin]

-Ωστοσο θες να μαθεις
-Κουτσομπολιστικη περιεργεια. Χαμογελασα.
-Ακολουθουσα τις μηχανες...
-Γιατι;
-Δε ξερω ακριβως τι ηθελα.Τις μηχανες τις βουτηξε ο φιλος μου με δυο αλλους και τις πουλησαν στους βουλγαρους.
Ο κατρουλης!.Μονολογησα
-Ο ποιος;
-Τιποτα συνεχισε.Την παροτρηνα
-Ο Στελιος ο φιλος μου επινε...( κομπιασε) ,...πρεζα
Τον βρηκα σε κωμα στην αποθηκη του.Την ιδια μερα οι μπατσοι εβαλαν χερι στους φιλους του.Την ιδια νυχτα καναν φτερα οι μηχανες με την νταλικα του βουλγαρου. Ηξερα που την παρκαραν την νταλικα.Δεν ειχα μυαλο γι αυτους. Πηγα τον Στελιο στα επιγοντα .Εκει τον εχασα.
(Κανενας κομπος στη φωνη της ,παρολο που χασε τον ανθρωπο της.Ξερω τι ειναι αυτο.Δεν ειναι ψυχροτητα ,δεν ειναι σκληροτητα, δεν ειναι θαρρος ,ειναι απλως μια πεισματικη προσκοληση στη ζωη τοσο δυσκολο να ξεριζωθει οσο και η ζωη μιας γατας ακομα κι οταν την εχουν κατασπαραξει κιολας τα σκυλια.)
-Μετα πηγα και τους βρηκα.Συνεχισε τη διηγηση της.Με πηρε χαμπαρι αυτος που μας κυνηγησε με το bmw και με εβγαλε απ’το δρομο.Αλλα τον κανονισα τον πουστη.Με κοιταξε χαιρεκακα.
-Και το ασθενοφορο;Που κολαει το ασθενοφορο;
-Βαρεσανε τους νοσοκομους και τους δεσανε.Τους ειχα μαζι μου στο ασθενοφορο.
-Παστρικες δουλειες,σχολιασα.Εσυ ομως τι ψαχνεις;
-Δε ξερω λεφτα ισως.Ισως εκδικηση...
-Τι προτιθεσε να δωσεις
-Τι θελω τη ζωουλα μου.Το σκεφτηκα οσο ημουν δεμενη.Γελασε
-Κι εγω το σκεφτηκα μερικες φορες χθες.Λοιπον ας σκεφτουμε.
-Κοιτα.Για λεφτα αμα τα βρεις με γεια σου.Εγω το μονο που μπορω να κανω ειναι να βαλουμε χερι στις μηχανες.Για να επιστρεψουν στα παλικαρια που τις κλαινε.
-Και πως μπορουμε να το κανουμε αυτο;
-Αφου μας εχασαν χθες ειναι πολυ πιθανον να νομιζουν οτι καλεσαμε τους μπατσους.Εχουν μπατσους με το μερος τους αλλιως δε θα μαζευαν τους φιλους του Στελιου.Πιθανως και η αποθηκη να ειναι καλυμενη απο ντοπιους μπατσους.Αλλα δεν ξερουν αν εμεις ενοχλησαμε τους σωστους μπατσους.Μπορει να πηραμε τον οποιονδηποτε.Λογικα η πιθανοτητα να τα αφησαν ολα στην τυχη τους ειναι ανυπαρκτη.Η πιθανοτητα να φυγαν με την ιδια νταλικα ειναι υπαρκτη.Μα ειναι απιθανο να πηραν την εθνικη γιατι οι μπατσοι αν ξερουν θα τους περιμενουν.Για μενα το πιθανοτερο ειναι να ξαναφορτωσαν την νταλικα και απλα να την μετακινησαν.Μπορει να ειναι οπουδηποτε. Αλλα ειναι εδω κοντα
-Και τι να πρωτοψαξουμε; Ρωτησε.
-Αμα βρουμε ιντερνετι,πολλα...

[stavrogin]

Ο Μεζες πηρε μπροστα ,μετα απο καμποση βλαστημια .251 κυβικα διχρονηλας αθανατης γεμησαν την αυλη καπνους και λαδιλα. Εχω καλομαθει στα πολιτισμενα γιαπωνεζικα τετραχρονα,αλλα οτι εχεις καλο ειναι.Σε 20’ ειμαστε στον οικισμο να ψαχνουμε για ιντερνετ καφε. Σε 10’ ακομα μπροστα στο μονιτιρακι ποσταρω στο moto.gr ,παιρνω και κανα δυο φιλαρακια για να εξαπλωθει η ειδηση.Εδωσα περιγραφη της νταλικας και της καταστασης
-Και ποσους μπορεις να μαζεψεις πιστευεις;Με ρωτησε
-Απο κανενα εως καμια 500αρια.Θα δουμε αν ειναι μονο λογια.
Δυο ωρες μετα.μερικες εκατονταδες μηχανακια ειχαν κυκλωσει τα οινοφυτα απο καθε κατευθηνση. Αλλοι απο Αθηνα.Αλλοι απο ευβοια αλλοι απο Λαμια ,Θηβα.Εντουραδες ,ονοφφαδες,ταξιδιαρες, στριταδες ,φασαριοζοι, ανοργανωτοι αλλα παροντες .Οι κατοικοι βγηκαν στα κατοφλια να δουν το παραδοξο θεαμα .Ολη η υπαιθρος βουιζε σα μελισσι απ τα μοτορια.Κανονικη παρελαση.
-Η Μαρθα κοιτουσε απορημενη. Αλανι απ’τη φυση της ,λυκος μοναχος ,καθως ηταν δεν πολυγουσταρε την οχλαγωγια,μα εκτιμησε την αλληλεγγυη.Εγω απο την μερια μου δεν μπορουσα να κανω κατι αλλο απ’το να βοηθησω να βρεθουν οι μηχανες. Το να πλουτηζει καποιος εις βαρος μιας 30αριας μηχανοβιων δεν ειναι και πολυ του γουστου μου.Δεν το σκεφτηκα και πολυ.
Σε δυο ωριτσες ειχε καλυφτει καθε στενο καθε αδιεξοδος χωματοδρομος καθε οικισμος .Ενα μεγαλο κομματι της εθνικης σαρωθηκε απο αυτους που κατεφταναν. Ενα τηλεφωνο μας σηκωσε ολους στο ποδι .Η νταλικα βρεθηκε.Παρακαλεσαμε τα παιδια να μην πλησιασουν, μεχρι να μαζευτουμε κι αλλοι.
Η νταλικα ηταν αραγμενη μια ωρα ,δρομο απο κει. Στο πλαι μιας ακομα αποθηκης.Ειχαμε μαζευτει καμια εκατοστη γυρω απο την αποθηκη και συνεχεια εφταναν κι αλλοι. Δυο Βουλγαροι βγηκαν απο την αποθηκη.Ο κατρουλης κι ο χοντρος.Ο ντουλαπακης απων.Τι να απεγινε αυτο το παλικαρι; αναρωτηθηκα. Δεν τους αρεσε καθολου το θεαμα που αντικρισαν. Ο χοντρος ειχε βγαλει ενα αλλο κανονι εφεδρικο και μας απειλουσε. Για καποιο λογο κανεις δε μασησε. Φαινεται πως αυτο που λεγαν να πιανανε καποιον κλεφτη στα χερια τους το εννοουσαν.Ποιος ξερει!
Ωστοσο το οπλο ηταν στραμενο πανω στους πιο κοντινους και κανεις δεν ηθελε να πληγωθει κανεις.
Αμα αφηναν το οπλο οι Βουλγαροι ,θα τρωγαν πολυ ξυλο.Αν πυροβολουσαν μπορει και να τους λιντζαρανε.Αυτοκινητο αλλο δεν υπηρχε.Να παρουν την νταλικα και να φυγουν ;Που να πηγαιναν;
Μετρησαμε πεντε κρισιμα λεπτα αντιπαραθεσης,ακουνητοι απαντες στη θεση μας.Σπασαν πρωτοι αυτοι ,υποχωροντας προσεχτικα βημα βημα προς τα χωραφια.Ο νταλικερης επιταχυνε το βημα απομακρινθηκε ,γυρισε την πλατη του και το βαλε στα ποδια.Ο χοντρος πιο ψυχραιμος λογο παχους, οπισθοχωρησε πιο αργα βλαστημωντας τον συντροφο του .
Απλα τους αφησαμε να χαθουν στα χωραφια.
Τσεκαραμε τη λεια μας.Η νταλικα ηταν γεματη.Ακομα κι οι μηχανες που ξεφορτωθηκαν ειχαν ξαναφορτωθει.
Αφησαμε τους περισσοτερους στην νταλικα να βγαλουν ακρη με τα κλεμμενα .Εγω με τη Μαρθα και καποιους φιλους πηγαμε να τσεκαρουμε τη δικη μου μηχανη.Τη βρηκα λαβωμενη σκονισμενη παρατημενη εκει που την αφησα.Το bmw ελειπε .Φευγοντας φροντισε να τσαλαπατισει τη μηχανη.Αυτο με πειραξε.Δεν ειχε μπεσα ο Ντουλαπακης.Κανονισα επιτοπου τη μεταφορα της.
Ο ηλιος επεφτε.Το καλητερο φως της ημερας.Στο οριο της ημερας.Το φως πορτοκαλι βαφει τα παντα.Οι σκιες των δεντρων μπλεδιζουν.Τα φυλλωματα τους χρυσιζουν κι οταν βρισκει ανοιγμα καμια αχτιδουλα παει και καρφωνεται στο ματι σου και σου ψιθυριζει: «Καιω ακομα».

FIN