Προχθές βραδάκι που επέστρεφα από καφέ στα στενά γύρω από το Φωκίωνος Νέγρη, είδα να προηγείται παπί δικάβαλο και να κινείται λίγο... περίεργα. Πολύ αργά και να κάνει σχεδόν... 8άρια. Πλησιάζοντας είδα ότι πάνω επέβαινε ένα ζευγαράκι πιτσιρικάδες που... φιλιούνταν εποχούμενοι (για κράνη ούτε λόγος φυσικά) Φυσικά δεν τόλμησα να προσπεράσω μέχρι να στρίψουν παρακάτω. Είναι από τις σκηνές που σου προκαλούν χαμόγελο και αγανάκτηση παράλληλα. Εύχομαι μόνο να προλάβουν να μεγαλώσουν και να θυμούνται νοσταλγικά τέτοιες νεανικές απερισκεψίες (έχοντας βάλει μυαλό εννοείται). Και αν κάνουν παιδιά να μπορούν να τους πουν κάποια πράγματα σχετικά με κάποιους κίνδύνους της ζωής και πως αποφεύγονται. Γιατί υποπτεύομαι πως προέρχονται από οικογένειες που είτε δεν ασχολήθηκαν ιδιαίτερα με την ανατροφή τους ή ήταν υπερβολικά αυστηρές και είχαν σαν αποτέλεσμα να τους στρέψουν στα αντίθετα από αυτά που τους έλεγαν...