Δεν είχα πέσει ποτέ μέχρι στιγμής ποτέ με την μηχανή...και δυστηχώς έτσι ξεκινήσανε οι διακοπές μας φέτος....
Λίγο πριν το τέλος του σκατόδρομου της Κατάρας, 3 στροφές πριν βγούμε στο καινούργιο κομάτι έξω απο τα Ιωάννινα σε μια στενή γέφυρα φρενάρει ο μπροστινός μας για να αφήσει το φορτήγο που έρχεται απο την άλλη να περάσει.....έχω κρατημένη την προβλεπόμενη απόσταση......φρεναρω απαλά........ στην ενδοεπικοινωνία παίζουν οι "Ονειράμα"....φρενάροντας σκέφτομαι οτι σε λίγο βγαίνουμε στο καλό κομάτι του δρόμου και σε καμιά ώρα θα είμαστε στο καράβι για Παξούς.....
Το επόμενο που θυμάμαι είναι να με μαζεύουν Ιταλοί μηχανόβιοι απο την μέση του δρόμου....
Ο τίγρης δεν έχει κλείσει μήνα, είναι φορτωμένος με τριβάλιτσο, γυαλίζει, έχει όλα τα extra επάνω, κάνει το πρώτο του μεγάλο ταξίδι και μέχρι τώρα αποδίδει άψογα στον παλιόδρομο.....ξαφικά τον βλέπω κάτω, βαλίτσες στην μέση του δρόμου, υγρά απο το ψυγείο παντού, πλαστικά στην μέση του δρόμου να πατιούνται απο τα διερχόμενα αυτοκίνητα.....
Η γυναίκα μου έχει ήδη σηκωθεί και με ρωτάει αν είμαι καλά και αφού βλέπει οτι είμαι καλά αρχίζει να στολίζει με κοσμιτικά επίθετα το πίσω αυτοκίνητο.....Τζιπ με γυναίκα οδηγό που έχει πανικοβληθει και βάζει τα κλάματα λέγοντας οτι δεν πιάσανε τα φρένα....έχω θολωσει.....δεν θυμάμαι τα πρώτα 5 λεπτά, το κεφάλι μου κουδουνίζει....Βλεπω τον Τίγρη κάτω με σπασμένα μπρος/πίσω πλαστικά, μας βρήκε στην βάση της πινακίδας, σηκωθήκαμε με το πίσω μέρος, η γυναίκα μου πιέστηκε πάνω μου, εγω έριξα κουτουλιά στο κοντέρ αφού πιέστηκαν τα πόδια μου επάνω στο ντεπόζικο και πήρα ύψος. Και μετά φυσικά πέσαμε και οι δύο αριστερά στο δρόμο μαζί με την μηχανή....χτυπώντας το κεφάλι.....
Απολογισμός Τίγρη: όλα τα περιφεριακά πλαστικά, πίσω μέρος υποπλαισίου, βαλίτσες, εξάτμιση κλπ κλπ
Απολογισμός τζιπ: Το μισό καπό μέσα, ψυγείο, και όλη η μούρη για πέταμα
Απολογισμός ανθρώπων: ούτε ΜΙΑ γρατσουνιά....μια μελανιά εγώ στα μπούτια λόγο πίεσης στο ντεπόζιτο....
Είμαι σε εκνευριστικό βαθμό οπαδός της σωστής και προβλεπόμενης ένδυσης στη μηχανή....αυτή την φορά όμως που μου χρειάστηκε ήταν εκεί να σώσει τα τομαρια μας....Δερματινα πάνω/κάτω, μπότές, γάντια και φυσικά κράνη....χωρίς αυτά όμως δεν θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε σπιτι μας με την Express, να αλλάξουμε βαλίτσες, να πάρουμε το αυτοκίνητο και να φύγουμε το ίδιο βράδυ για Παξούς.....αργήσαμε να πάμε 20 ώρες....και τι έγινε?
Ένα απο αυτά που μας δίνει η μηχανή είναι ελευθερία , και εμείς στις διακοπές μας δεν την χαλάμε για τίποτα! Δεν πειράζει που χαλάσαμε την καινούργια μας μηχανή πριν κλείσει μήνα, δεν πειράζει για την ταλαιπωρία που φάγαμε για να επιστρέψουμε και να ξαναπάμε, δεν πειράζουν τα ωραία μας κράνη που είναι για πέταμα και ο εξοπλισμός που θέλει αλλαγή......και ξέρετε γιατί?????
Γιατί εκείνο το απόγευμα πριν ξαναφυγουμε, γυρίσαμε σπίτι και είδαμε το 8 μηνών παιδί μας να μας χαμογελάει .............
ΠΑΝΤΑ ΟΡΘΙΟΙ συνάδελφοι....μην χαλιέστε με τίποτα....
ΥΓ: η οδηγός υπέγραψε πλήρη υπατιότητα και όλα θα γίνουν όπως πρώτα......επίσης με το που φτάσαμε στο νησί, παρκάραμε το αυτοκίνητο και νοικιάσαμε 125αρι
Απάντηση με παράθεση
:rotflmao: 
