Είναι κάτι τέτοιες μέρες που δεν προλαβαίνεις να αναπνεύσεις, ότι γίνεται
γύρω σου εξελίσσεται σε τρελό ρυθμό και όλα γυρίζουν σαν τρελά ροδές που
παν στο πουθενά…
Όλα όσα αποτελούν την καθημερινότητά μας έρχεται η στιγμή
που το ένα συμπαρασύρει το άλλο…και εκεί που κρατάς την τέλεια ισορροπία
έρχεται η στραβή και όλα πάνε τούμπα…
τα προγράμματα ότι σχεδιάζεις τι θα
ήθελες να κάνεις τις επόμενες στιγμές που θα χωρέσει ο χρόνος που έπρεπε να
βρεις για σένα για τους άλλους τους φίλους την γυναίκα τις υποχρεώσεις…
Και τότε όλα αρχίζουν να σκεπάζονται από ένα μουρμουρητό μια κακή έως
ανυπόφορη διάθεση…τα πώς και τα γιατί μα το χειρότερο τα πότε θα
γίνει…παίρνουν αδίστακτα το μυαλό σου και λες δεν με παρατάτε όλοι σας να
μπορέσω να βρω μερικές στιγμές να κρυφτώ απ όλα και όλους να ηρεμίσω
να κάνω ένα μπανάκι και να κατεβώ απ το τρενάκι της τρέλας…
Κι εκεί που λες άντε τελείωσε αυτή η κολομέρα πάμε για την επόμενη αλλά
ενδιάμεσα θα ηρεμίσω λιγάκι ,
θα κάτσω να βρω λίγο τον εαυτό μου
μέσα στην ησυχία της νύχτας
θα ρίξω μια ματιά στα πόστ στο φόρουμ
να δω τι παίζει… έρχεται η κούραση και βαραίνουν τα βλέφαρα…
και λες γιατί ρε γαμότω περνάμε έτσι τις μέρες μας…πού θα πάει αυτό…????
Καληνύχτα σας…