Καταρχάς καλησπέρα σε όλους.
Μιας που δε βρήκα κάποιο σημείο να συστηθώ, με την ευκαρία του ανοίγματος αυτου του θέματος, θα το κάνω εδώ.
Με λένε Θοδωρή, και είμαι 27 ετών. Δεν έχω μηχανή/άκι, σκέφτομαι όμως μέσα στο επόμενο δίμηνο να αποκτήσω.
Στο ψητό τώρα...
Θα ήθελα να μου πείτε τη γνώμη σας στο παρακάτω πρόβλημα που έχω.
Αποφάσισα να βγάλω δίπλωμα μηχανής για απεριόριστα κυβικά, οπότε ξεκίνησα να ψάχνω σχολές οδηγών.
Για να μην τα πολυλογώ, κατέληξα σε μία σχολή που βρίσκεται κοντά στο σπίτι μου, στην Αμφιάλη, στην οποία είχα πρώτα περάσει μια βόλτα και είχα μιλήσει με τον ιδιοκτήτη - δάσκαλο. Μου είπε διάφορα παχιά λόγια και φανφάρες και επειδή φαινόταν συνενοήσημος και νέος άνθρωπος είπα να τον εμπιστευτώ. Έτσι κι αλλιώς, όποιον και να επέλεγα, στην τύχη θα τον διάλεγα.
Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2008 λοιπόν, πάω μαζί με τον αδερφό μου να γραφτούμε. Είχα κανονίσει να είναι και ο δάσκαλος (Λευτέρης) εκεί, ώστε να τα ξαναπούμε και να γνωρίσει καιαπο κοντά τον αδερφό μου. Αφού τα λέμε, κανονίζουμε τα της εγγραφής. Παρουσία εμένα, του αδερφού μου, του Λευτέρη, του πατέρα του (επίσης δάσκαλος), τη γραμματέας του που ήταν τελευταία της μέρα εκεί και την καινούρια κοπέλας που θα αντικαταστούσε την γραμματέα, δίνουμε τα απαραίτητα χαρτιά και μια προκαταβολή της τάξεως των 150? ο καθένας, δυστυχώς χωρίς να πάρουμε καμία απόδειξη. Ταυτόχρονα, έχουμε ήδη συζητήσει με τον Λευτέρη ότι εγώ έχω ξαναοδηγήσει μηχανάκι, αλλά ποτέ μεγάλη, ενώ ο αδερφός μου ποτέ δεν έχει οδηγήσει τίποτα. Συμφωνούμε και μας είπε να μην ανησυχούμε, αφού έτσι κι αλλιώς θα μας ξεκινήσει απο την αρχή, τα βασικά. Η δεύτερη συνεννόηση που κάνουμε, έχει να κάνει με το ωράριο. Του λέμε ξεκάθαρα ότι δεν θέλουμε να μαζευόμαστε μπουλούκι και ο ένας να περιμένει πότε θα τελειώσει ο άλλος, για να έρθει η σειρά του κι ότι επειδή δεν έχουμε την πολυτέλεια του χρόνου, θέλουμε να έχουμε κάποιο πρόγραμμα. Να λέμε πχ 11 - 12 εγώ, 12-1 ο αδερφός μου ή κάτι αντίστοιχο τελος πάντως, ώστε να κανονίζουμε τις δουλείες μας. Συμφωνεί και μας καθησυχάζει λέγοντάς μας να μην ανησυχούμε και ότι δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα. Μας λέει επίσης ότι αυτός είναι που θα μας κάνει μάθημα (αυτό μου το είχε πει και την πρώτη φορά που είχα πάει). Δίνουμε Ραντεβού στην πίστα του Περάματος το Σάββατο 13 Σεπτέμβρη, στις 11 το πρωΐ και ετοιμαζόμαστε να φύγουμε.
Μάλιστα, σε ερώτησή μου αν θα έπρεπε να περιμένουμε να πάρει πρώτα την έγκριση απο το υπουργείο και μετά να ξεκινήσουμε τα μαθήματα, μου απάντησε "έλα μωρέ, λεπτομέρειες".
Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008. Φτάνουμε με τον αδερφό μου στις 11 ακριβώς στην πίστα. Ψάχνουμε τον δάσκαλο, πουθενά αυτός. Περιμένουμε, περιμένουμε, πέρνω τηλέφωνο στη σχολή, ήταν κλειστά. Στις 11:30 βλέπουμε επιτέλους το αυτοκίνητο με την ταμπέλα της σχολής να έρχεται στην πίστα. Μας περίμενε όμως μια διπλή έκπληξη. Καταρχάς, δεν ήταν ο Λευτέρης όπως μας είχε πει, αλλά ο πατέρας του. Και πέρα απο αυτό, μέσα στο αμάξι ήταν άλλα 2 παιδιά που θα κάναν μάθημα μαζί μας. Το προσπερνάμε, λέγοντας ότι είναι 1ο μάθημα και θα δούμε στην πορεία πώς θα γίνει.
Ξεκινόντας το μάθημα, βάζει εμένα να καβαλήσω τη μεγάλη μηχανή, εξηγώντας μου μόνο τί είναι ο συμπλέκτης και πώς θα τον χρησιμοποιώ. Αυτό ήταν. Τόσο ασχολήθηκε μαζί μου σε ολόκληρο το μάθημα. Όση ώρα έκανα, έκανα μόνος μου 8άρια, κύκλους και ευθείες χωρίς να ασχοληθεί καθόλου αυτός μαζί μου. Τον δε αδερφό μου, το βάζει σε ένα παπί και του λέει να ξεκινήσει με "ξεκίνα - σταμάτα" και μετά να κάνει γύρους. Τότε είναι που γυρνάει ο αδερφός μου και του λέει ότι δεν έχει ξανακαβαλήσει ποτέ του μηχανάκι. Η απάντηση; Με μια έντονη δυσφορία στο πρόσωπό του, του απαντάει "Ωωωωω, τί μου λές τώρα. Είναι δυνατόν; Εεεεε, είναι δύσκολα τα πράγματα, εσύ θες πολύ δουλειά". Η συνέχεια ήταν να μας έχει ανεβασμένους πάνω στο μηχανάκι κάνοντας επι μίαμιση σχεδόν ώρα κύκλους, αλλάζοντας κάθε τόσο μηχανάκι με τα άλλα 2 παιδιά, κι αυτός να κάθεται στο παγκάκι της πίστας, κάτω απο τη σκιά και απλά να μας κοιτάζει.
Με αυτά και μ'αυτά πέρασε η ώρα και ήρθε η στιγμή να πάμε σπίτι μας. Δίνουμε ραντεβού το επόμενο Σάββατο 20 του μήνα, πάλι στις 11.
Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2008. Η μέρα βροχερή, οπότε όπως είναι λογικό, το μάθημα ακυρώνεται. Μιλάω με Λευτέρη και κανονίζουμε να κανονίσει κάποιο μάθημα μέσα στη βδομάδα για να αναπληρώσουμε το χαμένο. Μιλάμε με την γραμματέα του την Τρίτη 23 του μήνα και κανονίζουμε μάθημα την Τετάρτη 24, στις 5 το απόγευμα. Μάλιστα επειδή δουλεύω Ομόνοια και σχολάω 4, του ζήτηση αν μπορώ να έρθω το αργότερο μέχρι τις 5.30. Μου λέει κανένα πρόβλημα, θα ξεκινήσει το μάθημα στις 5 και ας πάω ότι ώρα μπορώ.
Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2008. Φεύγω απο τη δουλειά άρων άρων και με χίλια ζόρια, καταφέρνω να είμαι στο Πέραμα στις 5:10. Ο δάσκαλος; Ήρθε στις 5:40!! Η δικαιολογία ήταν ότι πιο νωρίς δίναν εξετάσεις και δεν μπορούσαν να έρθουν. Ήδη απο τις 5.10 που ήμουν εγώ εκεί όμως, ήταν άλλες 3 σχολές και κάναν μάθημα.
Τουλάχιστον αυτή τη φορά ήταν ο Λευτέρης και όχι ο πατέρας του, αλλά είχε μαζί του άλλα 2 παιδιά (διαφορετικά απο την προηγούμενη φορά). Να σημειώσω ότι ο αδερφός μου δεν μπορούσε να κάνει καθημερινές απογεύματα, οπότε δεν είχε έρθει. Το ένα απο τα 2 παιδιά ήταν για παπάκι, οπότε δε με απασχολούσε. Το άλλο παιδί ήταν για μεγάλη.
Ξεκινάει πρώτα το άλλο παιδί, επειδή είχε δουλειά και ήθελε να φύγει, οπότε κάθομαι για κάνα μισάωρο στο παγκάκι και κοιτάω, μέχρι που ήρθε η σειρά μου και το πήρα μονορούφι, μιας που είχα μείνει μόνος μου. Το μάθημα αρκετά καλό και επιτέλους είδα λίγο ενδιαφέρον απο τον δάσκαλο. Τελείωνουμε και δίνουμε ραντεβού πάλι για το Σάββατο 27 του μήνα και ώρα 11, αφού όπως είπε ο Λευτέρης, "όχι πιο νωρίς, να μπορούμε να ξενυχτήσουμε και λίγο την Παρασκευή". Το γεγονός ότι όλοι οι άλλοι δάσκαλοι ξεκινούσαν απο τις 10, ενδεχομένως και απο τις 9 το προσπερνάμε.
Απάντηση με παράθεση
. 
:rotflmao: 
