Δύο τύποι μοιράζονται ένα διώροφο σπίτι. Ένα βράδυ λοιπόν, κατά τις 3 τα ξημερώματα, ο από πάνω αρχίζει να παίζει ντραμς ΝΤΟΥΠ-ΝΤΟΥΠ-ΝΤΑΠ-ΝΤΟΥΠ... Ανεβαίνει ο από κάτω έντρομος, με τα σώβρακα. Από κάτω: "Καλά ρε λαλάκα τρελάθηκες; Ξέρεις τι ώρα είναι;;" Από πάνω: "Τελευταία πρόβα! Αύριο έχω συναυλία με το συγκρότημα. Σου υπόσχομαι ότι δε θα επαναληφθεί... " Ο από κάτω σκέφτεται, άντε, αφού δε θα επαναληφθεί, δε μαμιέται... και φεύγει... Το επόμενο βράδυ, χαράματα, ο από πάνω αρχίζει και κοπανάει τα ντραμς, βαβούρα, ΓΚΑΠ-ΓΚΟΥΠ. Ξυπνάει ο από κάτω, ανεβαίνει πάνω και βάζει τις φωνές..: "ΡΕ ΛΑΛΑΚΑ ΑΝΑΙΣΘΗΤΕ, ΔΟΥΛΕΥΩ ΑΥΡΙΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΑΜΩ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ ΜΟΥ, ΤΙ ΚΟΠΑΝΑΣ;" Από πάνω: "Τελευταία πρόβα! Αύριο θα παίξουμε τελικά, σήμερα αναβλήθηκε η συναυλία..." Ο από κάτω φεύγει, αφού πρώτα αποσπά την υπόσχεση ότι αυτή η κατάσταση δε θα επαναληφθεί. Φυσικά το επόμενο βράδυ, γύρω στις 4, ο από πάνω αρχίζει να βαράει τα ντραμς, πανικός, κόλαση, ΝΤΑΠΑΝΤΟΥΠΑΝΤΟΥΠΑΝΤΑΠΑ, ανεβαίνει ο από κάτω με την τσίμπλα στο μάτι, "ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΡΕ; ΘΑ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ Ή ΝΑ ΦΩΝΑΞΩ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ;" Από πάνω : "Τελευταία πρόβα, αύριο θα ξαναπαίξουμε γιατί μας γούσταρε το αφεντικό του club..." Το επόμενο βράδυ (κλασικά), ο από πάνω αρχίζει να 'τα χώνει στα ντραμς- ΝΤΑΠ ΝΤΟΥΠ ΝΤΑΠ ΝΤΟΥΠΑΝΤΟΥΠΑ ΝΤΑΠ, με τις ώρες. Από τον από κάτω, ούτε φωνή, ούτε ακρόαση... Περνάνε δύο ώρες, ο από πάνω παίζει ακόμη, ο από κάτω νεκρική σιγή... "Ρε μπας και έπαθε τίποτα;", σκέφτεται ο τύπος, και κατεβαίνει κάτω να δει αν ο άλλος είναι εντάξει. Κοιτάει στο υπνοδωμάτιο, το κρεβάτι άστρωτο, ο τύπος πουθενά. Κοιτάει στη κουζίνα... τίποτα. Κοιτάει στο σαλόνι... τίποτα. Βλέπει φως στο μπάνιο, πλησιάζει ανοίγει τη πόρτα, και βλέπει τον από κάτω να τραβάει μαλακία. Από πάνω : "Καλά δε ντρέπεσαι στην ηλικία σου...;" Από κάτω : "Τελευταία πρόβα...! ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΣΕ ΜΑΜΗΣΩ!"