Ειναι αυτες οι πουτ@νες οι σφιγγες και οι μελισσες ατιμα πραγματα. Με εχουν τσιμπισει πολλακις και στο μηχανακι και πεζο.
Το κακο στο μηχανακι ειναι οτι δεν μπορεις να αντιδρασεις και καθεσαι και καταπινεις τον πονο σου αναγκαστικα.
Το χειροτερο περιστατικο ηταν πανω στο μηχανακι, με κοντο παντελονι, πεφτει μια απο εκεινες τις μεγαλες, πορτοκαλι, τριχωτες, αγριες, χωριατικες μελισσες με φορα στο ποδι στο μεσα μερος του μηρου και μου παταει μια τσιμπια γμστ, και ημουν και πανω σε στροφη. Το ααααρρργκκ πρεπει να ακουστηκε σε ακτινα χιλιομετρων. Μουδιασα απο τον πονο!
MADE IN JAPAN 日本製
Καλοκαίρι 2009 νομίζω
Είμαι με το Τενερε στον αλμυρό
Ξεκινάω ένα μεσημεράκι για κοντινή ερημική παραλία για ψαροντούφεκο
Παπούτσι, βερμούδα,κοντομανικο και το ψαροντούφεκο στην βαλίτσα
Κάπου στην μέση τής διαδρομής μια π@@τανα Σφίγγα πάει και σφηνωνει ανάμεσα μπούτι-τεποζιτο
Αφού με κεντησε δυο-τρεις φορές κατάφερα να την λυωσω με το πόδι, έφτασα στην παραλία αλλά λόγω τυμπανισμου, γύρισα πίσω
Για λίγο την γλίτωσε το πουλακι μου...
Τον πατερα μου τσιμπισε σφηκα τις προαλες στο πουλι. Γυρναγε απο ενα μονοπατι και ειπε να κατουρησει και το μετανιωσε πικρα!
Βαζει μια αλοιφη τωρα, travocort νομιζω ή κατι τετοιο.
MADE IN JAPAN 日本製
Μήπως fusicort?
Τα καλά της εξοχής είναι αυτά
Σε 'μένα με κατεβασμένη τη ζελατίνα, μπήκε μέλισσα και περπατούσε μπροστά στη μύτη μου στο αφρώδες του κράνους.(Ευτυχώς δεν έχω μεγάλη μύτη). Σταμάτησα σιγά, ανέβασα τη ζελατίνα, έφυγε, έκανα δύο τσιγάρα κι έφυγα κι εγώ....!!!!
Μιας και περί ζουζουνιων ο λόγος,ηταν πριν λίγα χρόνια ανέβαινα Θεσσαλονίκη από Λαμία ερχομενος από το Acropolis
Έχω το Τενερε, κράνος ον -οφ και στην μεγάλη ευθεία πριν τον αλμυρό τρακάρω με τεράστιο ζουζούνι, με βρίσκει στο ύψος τού σαγονιου και με γεμίζει ζουμιά,δεν ξέρω τι ήταν, μόνο ότι ήταν πολύ πικρό
Πίπα σε ζουζούνι
Με κάμποσα χιλιόμετρα μου έσκασε σκουρκος στο μάτι ήταν σα να έφαγα πέτρα. Το αποτέλεσμα τραυματισμός του κερατοειδή 10μηνη ταλαιπωρία σε οφθαλμίατρους συν τον πόνο που είχα τα βράδια στον ύπνο μου αλλά και όποτε κουραζόμουν.
Εμενα ειχε μπει μεσα στο μπουφαν και με τσιμπησε οταν σταματησα και μετα....
εκανα υπομονη μιση ωρα μεχρι να φτασω στη δουλεια και οταν εφτασα επεσε ψοφια...
αλλα ειχα ενα σημαδι ναααααα για κανα μηνα στο σημειο αυτο
Με ανοιχτη ζελατινα, την πατησα και 'γω, πιτσιρικας και απειρος σαν ημανε τοτε το 2006 :P
Βολταρα ανοιξιατικη Κυριακη στα περιξ του Θεσσαλικου καμπου, για να παω να συναντησω ενα φιλο μου που ηταν στο πατρικο του.
Η θερμοκρασια θυμαμαι ηταν ιδανικη και οι μυρωδιες απο ολα οσα ανθιζαν tres kavlotique.
Mε τη ζελατινα σηκωμενη λοιπον, πηγαινα σταθερα με καμια 80χλμ/ω.
Ουτε που την ειδα την Μάγια τη μελισσα.
Μονο ενα βζβζβζβζβζζζζ ακουσα και ειχε σφηνωθει στο μαγουλο μου και στο μαξιλαρακι πολυ κοντα στο ματι μου.
Τετοιο φρεναρισμα δεν εχω ξανακανει. Παλι καλα που δεν ηταν κανεις πισω μου!!
Βγαζοντας το κρανος και πριν προλαβω να βαλω χερι να τη διωξω, παει και καθεται στο αυτι μου, και με τσιμπαει!
Βαζω το δακτυλο στην αρχη απο το πτερυγιο του αυτιου ... νοιωθω το κεντρι και βλεπω και λιγο αιμα.
WTF!!! Το ζουπαω μπας και βγει οτι βγει, ετσουζε αρκετα.
Ηρεμω, φοραω κρανος και παω σφαιρα στον κολλητο μου!! Βαζουμε φενιστιλ, παγακια, φραπε μετριο με γαλα ενα γαλακτομπουρεκο.
Μετα απο 2-3 ωρες αρχιζει το πρηξιμο ...
Μετα απο 5-6 ωρες ειμαι σπιτι και σκεφτομαι ποσο χειροτερα μπορει να γινει.
Ακομα πιο αργα, κατα το βραδακι... παιρνω τηλεφωνο το αφεντικο μου.
-Αφεντικο, με τσιμπησε μελισσα στο αυτι, δεν γινεται να ερθω αυριο για δουλεια, φαινεται πολυ ασχημα.
-Για καλλιστεια σε εχω εδω ρε μαλακα; Ελα και αν ποναει πολυ φυγε, σιγα το πραμα (γελαγε)
Παω στη δουλεια (πωλητης) εκεινη τη Δευτερα. Μια φορα που με ειδε στις 08:25 και μια που σε 5 δευτερολεπτα ειχα φυγει για το σπιτι.
-Πως εισαι ετσι, ρε θα τρομαζεις τους πελατες, χα-χα-χα, πωπωπω, καλα γιατι δε μου ειπες οτι πρηστηκε τοσο το αυτι σου, ελα οταν θα φαινεσαι φυσιολογικος ανθρωπος, με επνιξες ρε χαμενε ... κτλ το αφεντικο!
Εγω γελαγα επισης, αφου οσοι με εβλεπαν γελαγαν και εκεινοι γιατι πραγματικα ημουν κινουμενη κωμωδια!!
Για 3 μερες μεχρι να γινει φυσιολογικο ξανα το αυτι μου, δε με ειδε κανεις περα απο τους δικους μου... που οποτε τους το θυμιζω, ακομα τους πιανει σπαστικο γελιο! Δεν ειχα βγει απο το σπιτι σε κοινη θεα!
Περιττο να πω πως αρκετες φορες ξεχνιεμαι και αφηνω τη ζελατινα ανοικτη οταν κινουμαι με μικρες ταχυτητες εντος πολης, αλλα κατα 99% την κλεινω "αυτοματα" αφου τα ματια μου δακρυζουν ευκολα ακομα και με τον παραμικρο αερα.
Η δευτερη μελισσα η οτι ηταν αυτο που με τσιμπησε... βρεθηκε αναμεσα σε 'μενα και σε μια πρωην μου που ειχα για συνεπιβατη.
Σαν θηλυκη που ειναι μια μελισσα με κεντρι ... προτιμησε το κωλαρακι μου που ηταν λιγο εκτεθειμενο μεταξυ μπουφαν και παντελονιου, απο τα μπουτια της δικιας μου που ειχα για συνεπιβατη! Νομιζα με τσιμπησε το αμορε αλλα δεν ειχα κανει καμια μαλακια...
Σταματησα στην ακρη, ηταν εμφανες το τσιμπημα αλλα πρηξιμο δεν υπηρξε ιδιαιτερο ουτε πονος για παραπανω απο 1 μερα.
Αυτα και απο μενα. Τα σεβη μου στο χρυσο φτυαρι!