Η εμπειρία ενοικίασης της μηχανής από γραφείο που ασχολείται αποκλειστικά με μοτοσυκλετιστικό τουρισμό ήταν σε γενικές γραμμές καλή. Αρχικά επικοινωνήσαμε με πολλά τέτοια γραφεία και επιλέξαμε το συγκεκριμένο (www.samatours.co.za) επειδή μας άρεσε η προσφερόμενη διαδρομή, ενώ ήταν και αρκετά εξυπηρετικοί στην ηλεκτρονική επικοινωνία μας απαντώντας στις πολλές απορίες που είχαμε.
Τελικά καταλήξαμε στο πλάνο να κάνουμε το ταξίδι μόνοι μας χωρίς άλλους συνταξιδιώτες και οδηγό. Εκτός από τη μηχανή και τις βαλίτσες, μας έκλεισαν όλα τα ξενοδοχεία και μας προμηθεύσουν με GPS με όλες τις βασικές διαδρομές και κάποιες προαιρετικές. Τέλος και κατόπιν επιθυμίας μας να επισκευθούμε το Μουσείο του Απαρτχάιντ στο Γιοχάνεσμπουργκ, προσφέρθηκαν να μας πάνε εκεί με το αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο και μετά από δύο ώρες πήγαμε στην Πρετόρια όπου ήταν η βάση του γραφείου (τρία τέταρτα διαδρομή). Φυσικά την τελευταία μέρα μας συνόδεψαν πάλι στο αεροδρόμιο.
Μόνο όταν παραδώσαμε τη μηχανή εισπράξαμε μία κρυάδα και απέφυγαν με τρόπο την πρόσκληση να φάμε μαζί εκείνο το βράδυ για να συζητήσουμε τις εντυπώσεις από το ταξίδι.
Εντυπώσεις του δρόμου
Η βενζίνη πολύ φθηνή... περίπου 0,65 ευρώ/λίτρο
Γενικά οι τιμές ήταν αρκετά χαμηλές, π.χ. συνήθης τιμή ενός καλού γεύματος για 2 άτομα ήταν 15-18 ευρώ μαζί με φιλοδώρημα. Εξαίρεση το Cape Town που ήταν κάπως ακριβότερα.
Οι δρόμοι γενικά ήταν καλοί και ιδιαίτερα στις όμορφες διαδρομές η άσφαλτος ήταν εξαιρετική. Σε χειρότερη κατάσταση τα πρώτα χιλιόμετρα έξω από την Πρετόρια σε επαρχιακούς δρόμους. Προσοχή χρειάζεται γιατί κυκλοφορούν πολλά ζώα στους δρόμους, από αγελάδες και κατσίκια μέχρι μπαμπουίνους.
Οι καλύτερες διαδρομές ήταν στην ευρύτερη περιοχή του Magoebaskloof, το ανέβασμα στα βουνά του Mpumalanga (η χαρά του μοτοσυκλετιστή σύμφωνα με τους ντόπιους δικυκλιστές), στην περιοχή των Graskop και Hazyview, τα βουνά νότια του Barberton λίγο πριν τα σύνορα στη Σουαζιλάνδη καθώς και τα πρώτα χιλιόμετρα σε αυτήν σε χωματόδρομο μέσα από δάση, ο αυτοκινητόδρομος N2 από τη Σουαζιλάνδη μέχρι τη St.Lucia και η διαδρομή από Cape Town προς Cape Point.
Ο καιρός στις διαδρομές ήταν πολύ καλός αν και χειμώνας όπου όμως σπάνια βρέχει. Έτσι είχε ζέστη τη μέρα και ήταν ιδανικά για οδήγηση. Όταν σκοτείνιαζε όμως έπεφτε το κρύο. Στο Cape Town ο χειμώνας είναι πιο κοντά στο δικό μας, οπότε συναντήσαμε μέρες με βροχή και κρύο.
Τα τοπία που είδαμε ήταν όμορφα και διαφορετικά σε πολλές περιπτώσεις. Όμως γενικά περίμενα πιο "γεμάτες" εικόνες αλλά η ανομβρία του χειμώνα επιφέρει μεγάλη ξηρασία στη χώρα, τουλάχιστον στα ανατολικά.
Με τους ανθρώπους στις περιοχές που επισκευθήκαμε και ιδιαίτερα στις πιο φτωχές δεν είχαμε πάρα πολλές επαφές κυρίως λόγω σχετικού φόβου. Συνομιλήσαμε όμως με αρκετούς ντόπιους στα εστιατόρια και ξενοδοχεία αλλά και στο δρόμο. Οι μαύροι ήταν φιλικοί και μας έλεγαν για το πόσο έχει αλλάξει η ζωή τους προς το καλύτερο μετά την κατάργηση του απαρτχάιντ, χωρίς να είναι όλα ιδανικά. Ακούσαμε όμως και για την ανεργία κυρίως λόγω της λαθρομετανάστευσης στη Νότιο Αφρική από τις γειτονικές χώρες και κυρίως τη Ζιμπάμπουε, ενώ είδαμε και την αθλιότητα που υπάρχει σε πολλές παραγκουπόλεις έξω από τις πόλεις. Οι λευκοί, αν και φιλικοί ήταν πιο συγκρατημένοι και κρυόπλαστοι, όπως ακριβώς οι ομοϊδεάτες τους από την Ευρώπη (Ολλανδία και Αγγλία) από τους οποίους ουσιαστικά κατάγονται.
Όσον αφορά το θέμα της ασφάλειας που τόσο ακούγεται για τη συγκεκριμένη χώρα, πουθενά δεν νιώσαμε ιδιαίτερη απειλή. Αποφεύγαμε βέβαια να προκαλούμε όπως να κυκλοφορούμε πεζοί τη νύχτα (μόνο στο Cape Town το κάναμε 1-2 φορές), να έχουμε εκτεθιμένα πορτοφόλια, τσάντες και φωτογραφική μηχανή, ενώ δεν κυκλοφορήσαμε καθόλου μέσα στο Γιοχάνεσμπουργκ παρά μόνο όταν πήγαμε με συνοδεία στο Μουσείο του Απαρτχάιντ.
Highlights
Το Μουσείο του Απαρτχάιντ απ' όπου ξεκινήσαμε το ταξίδι και ήταν καλύτερη εισαγωγή και για τη χώρα που μας φιλοξένησε τις επόμενες 13 ημέρες.
Οι διαδρομές μέσα από δάση και συνήθως με άψογη άσφαλτο.
Τα παιδιά που μας χαιρετούσαν απ' όπου περνούσαμε με τη μηχανή. Ιδιαίτερα στη Σουαζιλάνδη όπου οι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα φιλικοί αλλά και στην ύπαιθρο της Νοτίου Αφρικής.
Ο ενθουσιασμός και οι ευχαριστίες των παιδιών όταν τους δίναμε μικρά δωράκια όπως στυλό, τετράδια και καραμέλες.
Το φαγητό σε κάποια εστιατόρια ήταν απίστευτο... έντονες γεύσεις και πικάντικες. Το πιο ιδιαίτερο ήταν ο κροκόδειλος στο εστιατόριο Mama Africa.
Η παραλία της St.Lucia με θέα τον Ινδικό Ωκεανό
Τα ζώα στο Kruger Park κυρίως αλλά και στους δρόμους και πάρκα που επισκευθήκαμε.
Το Table Mountain, ο περίπατος σ' αυτό και η μαγευτική θέα στην πόλη του Cape Town και τα περίχωρα.
Η βόλτα στο Cape Point και στο Ακρωτήριο Καλής Ελπίδας
Το Robben Island και η ξενάγηση στη φυλακή από πρώην πολιτικό κρατούμενο και τρόφιμο της φυλακής.
Η επίσκεψη στο μουσείο District Six Museum του Cape Town, όπου γνωρίσαμε τον παραλογισμό του Apartheid
Οι εικόνες από την ύπαιθρο της Σουαζιλάνδης και τους καλοσυνάτους ανθρώπους της.
Η αγορά στο Piggs Peak της Σουαζιλάνδης και η επίσκεψη στο πολιτιστικό χωριό όπου μάθαμε λίγα πράγματα από τη παραδοσιακή ζωή και τον πολιτισμό των Σουάζι.
Η τελευταία βραδυά στο εστιατόριο και μπαρ Mama Africa του Cape Town, με εξαιρετικό φαγητό, κρασί και ζωντανή αφρικάνικη μουσική.
Απάντηση με παράθεση
