ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟ ΖΑΡΟΥΧΛΑ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2009

[christostr]

ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΡΑ
Πρωινό ξύπνημα, βγαίνω στο μπαλκόνι και με αγκαλιάζει το δάσος.
Καλό, αλλά ελαφρύ πρωινό με καφεδάκι για να πάρω δυνάμεις και φύγαμε. Αποφάσισα να ανέβω στο χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων και από κει να πέσω στα Καλάβρυτα.
Ο δρόμος τυπικός ασφάλτινος με κομμάτια να λείπουν, με χαλίκια και πέτρες από κατολισθήσεις και έργα στις στροφές με μηδενική σήμανση!!! Σημειώστε δε, πόσος κόσμος πάει κάθε χρόνο στο χιονοδρομικό. Από ομορφιά όμως… όλα τα λεφτά! Περνάω και το μνημείο εκτελεσθέντων από τους γερμανούς στα Καλάβρυτα και μπαίνω στην πόλη.

[christostr]

Παρκάρω τη μηχανή να πιω καφέ και μετά να πάω στη μονή της Αγ. Λαύρας. Ξαφνικά και ενώ έχω σβήσει, μου έρχεται η φαεινή ιδέα να παρκάρω αλλού. Διακόπτης, μίζα… ΣΚΑΤΑ!!! Νεκρό πάλι. Τα ίδια. ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ!!!
Τηλέφωνο στο Μήτσο (ούτε γκόμενο να τον είχα)
Μητσάρα το και το. Το μοτόρι είναι κλινικά νεκρό.
Μα αφού αλλάξαμε μπαταρία και ο ανορθωτής είναι εντάξει…
Και τι να κάνω τώρα ρε Μήτσο, να κεράσω επειδή δουλεύει ο ανορθωτής;
Ταξιδεύεις με αναμένα τα φώτα;
Ναι
Μάλιστα, μάλιστα, λέει ο Μήτσος
Δηλαδή;
Πηνία. Σβήσε τα φώτα σπρώξε να βάλεις μπροστά και μην τα ανάψεις μέχρι να επιστρέψεις για να τα αλλάξουμε.
:hypnotize :hypnotize :hypnotize

[christostr]

Μια κουβέντα είναι αυτή. Ψιλοανηφόρα, 220 κιλά η μοσχάρα, 1,70 τεντωμένος και στις μύτες των ποδιών εγώ, πρόσφατο έμφραγμα, ΠΩΣ να σπρώξω;
Άκου Χρήστο σκέφτηκα, έτσι κι αλλιώς πρέπει να κάνεις τεστ κοπώσεως. Θα το κάνεις ΤΩΡΑ!!!

[christostr]

Ξεκινάω να σπρώχνω στην ανηφόρα (μονόδρομος με κίνηση) μέχρι να βρω κατηφόρα και αφού είμαι έτοιμος να πιω το ποτήριον τούτο το τελευταίο μάλιστα και να χαιρετήσω τα εγκόσμια, παρατηρώ να με κοιτούν από τις γύρω καφετέριες κάθε λογής μάγκες με σαγιονάρα, φραπεδιά και γκόμενα με στρας στα νύχια και να γελούν με το μαλάκα που φοράει κατακαλόκαιρο τέτοιο εξοπλισμό και πάει τη μηχανή βόλτα με τα πόδια!!! Αγανακτισμένος στρέφω τη ματιά μου στον ουρανό και λέω, «Πάτερ, αφες αυτοίς ου γαρ είδασιν τι ποιούσιν», και να το θαύμα έγινε! Βρήκα κατηφόρα.

[christostr]

Σαλτάρω στη Ντόλυ και μετά από λίγα μέτρα, Δευτέρα και άκουσα το γνωστό χλιμίντρισμα. Η φοράδα ήταν ζωντανή. Φρένο σε μαγαζί με εργαλεία για να αγοράσω καλώδια σε περίπτωση που μου την ξαναέκανε. Ο ιδιοκτήτης κάτοχος Varadero όχι μόνο ρώτησε εκατό φορές πως θα μπορούσε να βοηθήσει, μου πρόσφερε νερό που το είχα ανάγκη (τελικά το ποτήριον τούτο δεν ήταν το τελευταίο) και καφεδάκι. Να είσαι πάντα καλά παληκάρι μου.
Τηλέφωνο πάλι στο Μήτσο (είχα ήδη πάθει στερητικό σύνδρομο), όλα καλά, σβηστά φώτα και… πάμε… επιστροφή στη Ζαρούχλα χωρίς αράγματα σε πλατείες και επίσκεψη στην Αγ. Λαύρα, γιατί με άλλο ένα σπρώξιμο εύκολα πάω στον Αγ. Πέτρο!

[christostr]

Επιστροφή με κάποια ανησυχία να υποβόσκει στο είναι μου και να οδηγεί το ταραγμένο μου μυαλό στα όρια της παράνοιας. Ξεχάστηκα μόνο όταν στο κατηφορικό κομάτι κυλούσα με νεκρά με έναν αετό να μου κάνει παρέα για ένα περίπου χλμ πετώντας νωχελικά από πάνω μου.Το μπάσιμο στη Ζαρούχλα με βρήκε πολύ αισιόδοξο και κεφάτο γιατί… έτσι ρεεεεε! ΔΕΝ χαλιέμαι. Θα περάσω καλά!!!

[christostr]

Φτάνω στο ξενοδοχείο και πάω για φαί και ξεκούραση.
Το απόγευμα ο Κωστής, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου κάτοχος Transalp 400 (το τσαλάκι του, όπως το αποκαλούσε ο ίδιος), μόλις άκουσε το πρόβλημα μου, έφερε πολύμετρο και μια πραγματικά πλήρη εργαλειοθήκη, βγάλαμε τα πλαστικά ελέγξαμε τις ασφάλειες, κάναμε μετρήσεις και το αποτέλεσμα το ίδιο. Πάμε για αλλαγή πηνίων στην Αθήνα.

[christostr]

Ήρεμος παρά τις ανησυχίες μου, έκανα μια βόλτα στο χωριό και ανακάλυψα ένα μπαράκι με τζαζ δίπλα σε ένα υπέροχο ρέμα μέσα στο πράσινο. Εκεί έπαιξε το… «η μέρα φεύγει, το Johnny Walker έρχεται».

[christostr]

ΤΡΙΤΗ ΗΜΕΡΑ
Πρωί, καλό πρωινό και εκεί που ετοιμαζόμουν να φύγω, μου λέει ο Κωστής, «μη φύγεις να σε πάω μια βόλτα ψηλά στο δάσος μ’ αυτό» και μου δείχνει τον Κένταυρο, ένα μηχάνημα 8χ8!!! Ναι καλά διαβάσατε κίνηση και στους 8 τροχούς. Είναι όχημα για κάθε έδαφος. Πρόκληση η πρόσκληση και δέχτηκα αμέσως. Άλλο ένα καφεδάκι και αφού αφαιρέσαμε τις πόρτες από το κτήνος ξεκινήσαμε.

[christostr]

Ο Κένταυρος μούγκριζε θυμωμένα στους δασικούς ανηφορικούς δρόμους, ενώ ανέβαινε με χαρακτηριστική άνεση και έστριβε καταπληκτικά αφού έστριβαν και οι πίσω τροχοί. Το μηχάνημα έκανε… τα πάντα όλα. Έμπαινε εκεί που δεν πάει τίποτα!!! Έπαθα την πλάκα μου. Κάποια στιγμή αφήσαμε τον δασικό δύσκολο χωματόδρομο και μπήκαμε στο… πουθενά! Ανάμεσα από δέντρα και πάνω ή δίπλα από θάμνους. Μέχρι να ξαναβρούμε τον δασικό είδα το Χριστό φαντάρο, μάγειρα, ξυλοκόπο, μέχρι και εντουρά τον είδα. Όλο κοιτούσα προς τα πίσω αφού πίστευα ότι θα μας πάρει προς τα κάτω και θα πάμε κουτρουβάλα μέχρι τη Ζαρούχλα.

[christostr]

...

[christostr]

Η Ζαρούχλα από ψηλά

[christostr]

Η διαδρομή πραγματικά άγρια υπέροχη. Στο ξενοδοχείο ήπια ένα δυο ποτηράκια κρασί στη υγειά του Κένταυρου και του Κωστή που με διασκέδασε διαφορετικά και με πήγε σε υπέροχα μέρη.

[christostr]

Απόγευμα και βόλτα προς την Αγία Βαρβάρα. Χωματάκι εύκολο με όμορφες στροφούλες για ευχάριστη βόλτα με μπόλικο παιχνίδι.
Επιστροφή νωρίς στο ξενοδοχείο, αφού όπως είπα και πιο πάνω δεν έπρεπε να ανάβω φώτα για πολλή ώρα, άρα πριν σκοτεινιάσει έπρεπε η αφρικάνα να έχει μπει στο παχνί της για ξεκούραση. Όσο για μένα, το γνωστό μπαράκι, τζαζ και κανένα ποτάκι για χαλάρωμα.

[christostr]

ΤΕΤΑΡΤΗ ΜΕΡΑ
Σήμερα στο πρωινό είχε μπόλικο μπέικον και αυγουλάρες… έτσι για να μην αφήσουμε παραπονεμένη τη χολιστερίνη και να μετά οι μαρμελάδες και τα βουτύρατα και να… να… να… ήρθε κι έσκασα. Που να ήξερα τι με περίμενε… χαχαχαχα!