Έίναι μία απο τις πολλές ιστορίες που έχω απο τα σχολικά μου χρόνια ..ειπα να μην αρχίσω πάλι να γράφω για φάρσες κλπ... πολλοί μπορεί να διαμαρτυρηθούν για οσα έχω κάνει παιδί σαν ήμουν αλλά θέλω να το εκφράσω αυτό και ο θεός βοηθός .
ήμουν τρίτη λυκείου ο των θρησκευτικών ηταν ενα θηρίο σαν αρκούδα που χειμώνα καλοκαίρι φορούσε παλτό και κασκόλ. Δεν είχαμε ποτέ καταλάβει πως διάολο δεν καιγόταν το καλοκαίρι με το μαυρο παλτό μεχρι τα γόνατα .
τον Αρχηγό ( ο των θρησκευτικών ..,ετσι τον φωνάζαμε!!) τον είχαμε στο μαθημα των θρησκευτικών απο την πρώτη γυμνασίου. στα πρώτα χρόνια δεν τον πειράζαμε αλλα το κακό είχε ξεκινήσει ,με τις πλάκες που του κάναμε απο την πρώτη λυκείου και συνεχιζόταν αμείλικτα μέχρι και εκείνες τις μέρες .
ο αρχηγός ερχόταν με floretta στο σχολείο μία τριάρα για οσους την θυμούνται δίχρονη που παραπάνω απο 30 χλμ ποτέ του δεν την είχε ανοίξει . Πάντα μπουκωμένη να καπνίζει σαν της πτολεμαίδας την καμινάδα .
η ιδέα ήταν να του κάνουμε κάτι σχετικά με την floretta του . πέσανε πολλές σκέψεις στο τραπέζι τελικά επικράτησε η πιο λαμπρή !!! υπήρχε παρόμοιο μηχανάκι σε υπόγειο ιδίου χρώματος ιδίου τύπου αλλα εντελώς ξεμπασκωμένη με καλώδια να κρέμονται ,σε ρημαδιασμένη κατάσταση κλπ .
Την βγάλαμε λοιπόν απο το υπόγειο την πλύναμε και την μεταφέραμε με αγροτικό κοντά στο σημείο που ο αρχηγός αραζε την δικιά του . Και την κατάλληλη στιγμή του την ,....αντικαταστήσαμε ...!! .
Τελειώνοντας το μάθημα λοιπόν ολοι εμείς είχαμε παρει θέσεις να απολαύσουμε το ολο θέμα .
Κατεβαίνει ο αρχηγός με την πατατούκα του κονταστέκεται στην ξένη ξεχαρβαλιασμένη floretta και δεν μπορεί να αποφασίσει τι είναι τουτο το πράγμα . ( εντωμεταξύ την δική του την εχουμε στήσει απέναντι μισοκρυμένη καπως πίσω απο ενα δέντρο)
Οταν αποφάσισε να ανέβει πανω να δοκιμάσει αν πραγματι ήταν δικιά του απο τα γέλια και τα χαχανητά μας πήρε χαμπαρι . Οταν επιασε καποιον εξ ημών απο τα αυτιά λοιπόν σπευσαμε να του κοινοποιήσουμε την ακριβέστατη θέση που είχε ξεχάσει προφανώς την κανονική του flοretta ενώ η ξεχαρβαλωμένη δεν ηταν δικιά μας ήταν κάποιου ξένου .... ( ετσι του είπαμε να γλυτώσουμε τα επακόλουθα )
Περασαν πολλά χρόνια απο τότε και πρίν λίγο καιρό σε μιά συγκέντρωση που είχαμε ολα τα αλάνια της εκείνης εποχής μαζί μας και ο τότε πρόεδρος της τάξης μας μηχανολόγος σήμερα
το έσκασε το παραμύθι.....
ΡΕ ΣΕΙΣ ... εκείνος ο αρχηγός που του είχαμε αλλάξει το κέρατο στις φάρσες ΗΤΑΝ καλός ανθρωπος ο κακοκοίρης ...
μιά μέρα που είχα πάει στα γραφεία για την πενθήμερη ακουσα τον αρχηγό να λέει στους αλλους καθηγητές .....
ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΜΟΥ !!!! (ακούτε ??? Τα ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ .....!!!!!)
είναι καλά παιδιά ολα τους .... να τους δώσουμε γνώσεις να σπουδάσουν ολα !!!
θα μου πείς τι κάθομαι και τα γράφω ??
απλά μερικές φορές γράφοντας φεύγει και κανένα δάκρυ ...
αχ ρε δάσκαλε !
Απάντηση με παράθεση
