Το εσωτερικό του καθεδρικού ναού του Αγίου Στεφάνου.
Το εσωτερικό του καθεδρικού ναού του Αγίου Στεφάνου.
Οι κήποι στο Belvedere.
Μια λεπτομέρεια από το μοναστήρι που επισκεφτήκαμε και ακούσαμε τους ψαλμούς των μοναχών.
Το πρώτο πράγμα που αντίκρισα στην Τσεχία ήταν casino, strip clubs, πολυκαταστήματα και, απ’ ότι μπορώ να φανταστώ, μπουρδέλα. Υπήρχαν τεράστιες ταμπέλες πάνω στον δρόμο που έδειχναν μια κοπέλα με εσώρουχα, έγραφαν μια τιμή (39 ή 49 ?) και μια επιγραφή από κάτω από την οποία μπορούσα να καταλάβω μόνο την λέξη “Sex”. Παρόλο που ήταν πρωί υπήρχε κινητικότητα στα πάντα.
Συνεχίζοντας, ο καιρός άρχισε να ανοίγει. Ο πρωινός ήλιος ήταν δυνατός αλλά υπήρχε ακόμα δροσιά. Η Τσέχικη εθνική με ενημερώνει πως η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι 21 βαθμοί και η θερμοκρασία ασφάλτου 31 (τώρα που το σκέφτομαι μου φαίνεται υπερβολικό). Ιδανικές συνθήκες, καταπράσινο περιβάλλον, αυτοκινητόδρομος με ανοιχτές μεγάλες στροφές και εγώ να ταξιδεύω. Άλλη μια μικρή μοτοσικλετιστική στιγμή μου. Παρακάτω συναντώ μια γέφυρα, σηκώνομαι όρθιος λοιπόν για να δω το ποτάμι, όπως έκανα στις περισσότερες γέφυρες, αλλά αντί για ποτάμι, βλέπω ένα χωριό! Ήταν η πρώτη φορά που βλέπω κάτι τέτοιο και ήταν πραγματικά πανέμορφο. Συνάντησα αρκετά τέτοια χωριά και στην Τσεχία και στην βόρεια Γερμανία. Χτισμένα μέσα σε ένα φαράγγι, με την εθνική να περνάει από πάνω τους, σαν να αποστασιοποιούνται κατά κάποιο τρόπο από την υπερανάπτυξη και τις μεγαλουπόλεις και να κάθονται γαλήνια στην γωνιά που έχουν επιλέξει.
Μπαίνοντας στην Πράγα η τύχη με βοήθησε να βρω εύκολα ένα hostel, και μάλιστα το καλύτερο όλου του ταξιδιού. Μπαίνοντας στο δωμάτιο γνώρισα τον Casler, έναν Αμερικάνο που ταξίδευε στην Ευρώπη ο οποίος ήταν ενθουσιασμένος με το γεγονός πως ταξίδευα με μηχανή και όχι με τρένο, και με ενημέρωσε πως παίζει ένα walking tour της πόλης σε λίγη ώρα. Αλλαγή υποδημάτων και μπλούζας και φύγαμε.
Τα walking tours τα θεωρώ must. Γίνονται από νέα άτομα, συνήθως άλλης εθνικότητας από την χώρα στην οποία δουλεύουν, οπότε έχουν μια εξωτερική ματιά στο όλο θέμα και δεν φοβούνται να σχολιάσουν ή να κριτικάρουν χιουμοριστικά. Επίσης είναι δωρεάν, στο τέλος δίνεις ένα φιλοδώρημα εάν πιστεύεις ότι άξιζε. Στις 3 ώρες περίπου του tour, έγινε μια μικρή ανασκόπηση στην ιστορία της Τσεχίας και ένα πέρασμα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα. Μέσω του tour γνώρισα αρκετά ακόμα άτομα, μεταξύ των οποίων ο Δημήτρης, ένας φοιτητής που είναι στο πρόγραμμα Erasmus στο Βερολίνο και βρισκόταν στην Πράγα για την συναυλία των Radiohead που γινόταν εκείνο το βράδυ. Όταν λοιπόν η υπόλοιπη παρέα πήγε στην συναυλία εγώ επέστρεψα για λίγη ξεκούραση και μπάνιο στο hostel.
Το βράδυ το πέρασα στο Cross Club με έναν άλλο Αμερικάνο και μια Αυστραλή που γνώρισα νωρίτερα. Το Cross Club είναι κι αυτό ένα must της Πράγας. Είναι όλο διακοσμημένο με κυλίνδρους, γρανάζια, πιστόνια, στροφάλους, πηνία, δισκόπλακες… καταλαβαίνετε. Απ’ έξω, οι τοίχοι του είναι ένα τεράστιο πλεκτό από τα παραπάνω αντικείμενα και το λαβυρινθώδες εσωτερικό του έχει μια διαφορετική αίσθηση σε κάθε ένα από τα δωμάτια αλλά πάντα στο ίδιο στυλ. Στο τραπέζι που καθόμασταν, κρεμόταν από πάνω μας ένα ολόκληρο μπλοκ. Η μουσικές επιλογές ήταν πολύ ενδιαφέρουσες (2tone ska, rock, indy) και οι μπύρες κόστιζαν 4 περίπου ευρώ οι 3.
Η επόμενη μέρα πέρασε πιο ήρεμα, με μπουγάδα γιατί είχα ξεμείνει από ρούχα και μερικές επισκέψεις σε μουσεία. Το μουσείο κομμουνισμού, το οποίο βρίσκεται πάνω από ένα McDonalds και δίπλα από ένα Casino, δεν ήταν τίποτα το ιδιαίτερο μιας και η ιστορία του κομμουνισμού στην Πράγα είναι λίγο πολύ γνωστή (τουλάχιστον σε εμάς τους Ευρωπαίους γιατί ο Casler κάθισε 3 ώρες και διάβαζε τα πάντα). Δυστυχώς το μουσείο του Κυβισμού ήταν κλειστό και δεν πρόλαβα το μουσείο του Kafka. Άλλη φορά. Το απόγευμα το πέρασα στο hostel έχοντας μια πολυ ενδιαφέρουσα συζήτηση με ένα ζευγάρι Φιλανδών και έναν Βέλγο για την ιστορία, την πολιτική αλλά και την καθημερινότητα της Ευρώπης και τις διαφορές μεταξύ των χωρών μας.
Μια νυχτερινή βόλτα με την Leela (το όνομα του Versys μου) στην Πράγα οπού απογοητευτικά λίγο από το πόσο ήρεμα ήταν τα πάντα και επιστροφή για την τελευταία νύχτα. Στην Πράγα αποφάσισα πως ο επόμενος σταθμός μου θα ήταν το Βερολίνο. Το σκεφτόμουν από την Βιέννη αλλά αφού είδα το πόσο κοντά ήταν και γνώρισα και τον Δημήτρη που προσφέρθηκε να με φιλοξενήσει, δεν μπορούσα να μην πάω.
Το διάσημο Αστρονομικό Ρολόι της Πράγας.
Δείγμα από την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της πόλης.
.
Το τέλος του walking tour.
H Charles Bridge και ο ποταμός Vltava.
Skoda, παλιό, κάμπριο, ροζ. Instant cult.
Σκάλες στο κτήριο που ήταν το μουσείο το κυβισμού.
McDonalds, τζόγος και evil Babushka. Το μουσείο του κομμουνισμού της Πράγας.
Το εξωτερικό του Cross Club. Φωτογραφίες του Scott.
Σε έναν από τους διαδρόμους με την Trudie.
Με την Trudie και τον Scott στο κεντρικό δωμάτιο.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση