Προσοχή στο ΚΑΤ και άλλες ανάποδες σκέψεις...

[kachius]

Περίληψη:
Είχα ένα ατυχηματάκι, έσπασα το πόδι μου, και λίγες μέρες μετά μου περνάνε περίεργες σκέψεις...
To γράφω να συζητηθεί λίγο το ατύχημα (μπας και βοηθηθούμε γενικά...) και να πω και τον προβληματισμό μου...

Αναλυτικά:

1. Το ατύχημα.

Πήγα την περασμένη Παρασκευή και έβαλα επιτέλους καινούργια λαστιχάκια.
Το μηχανάκι αγνώριστο!! Από σκούτερ έγινε SS
Από βόρεια, κατέβηκα κέντρο σχεδόν (αρχή Βουλιαγμένης), άλλαξα τα λάστιχα (michelen pilot pure 2CT, έπος!!!)
και πήρα τον ανήφορο από Υμηττό, μπήκα περιφερειακή Υμηττού (με τα καινούργια λαστιχάκια ήταν αποκάλυψη ο σκουτέραρος! , λάθος άποψη είχα τόσο καιρό για την πάρτη του, στρίβει γαμάτα!!!!)
και έφτασα έπειτα από πολύ κόπο (από την ώρα που είχα φύγει από το σπίτι) κοντά στη Λαυρίου (κοντά στη δουλειά).

Κόκκινο φανάρι μπροστά για να μπω από Σπατών/Λούτσας στη Λαυρίου, έχω κόψει (αλλά δεν έχω φτάσει ακόμα στα 20χλμ που είναι το όριό μου να περνάω δίπλα από ακινητοποιημένα τουτού, πρέπει να ήμουν με καμμιά 40αριά)
καμμιά 10αριά σταματημένα αυτοκίνητα στο φανάρι και πάνω που αποφάσισα να πάω από το φανάρι (και όχι να κόψω αριστερά ώστε να το παρακάμψω από το κάτω τετράγωνο) ο οδηγός του τελευταίου (σταματημένου από νωρίτερα, ε!) αυτοκινήτου αποφασίζει ότι πολύ άργησε το φανάρι και ξεκινάει πάραυτα να το κόβει όλο αριστερά!

Χωρίς σκέψη φεύγω προς αριστερά και εγώ για να τον αποφύγω αλλά προλαβαίνει και μου την κάθεται στο πίσω μαρσπιέ.
Αρχίζω τα ζεϊμπέκικα και παρόλο που δεν είμαι φαν τα καταφέρνω και μένω όρθιος.
Κατά τη διάρκεια των χορευτικών φιγούρων, έβαλε και το δεξί πόδι μια κόντρα στο δρόμο.
Πόνεσε ευθύς, αλλά πίστεψα ότι ήταν κάτι καθαρά μυικό από το ζόρι που τράβηξε.

Με τα πολλά δυσκολεύομαι πολύ να το πατήσω και να σταθώ όρθιος αλλά και πάλι δεν πιστεύω να είναι κάτι σοβαρό.
Γενικά, έχω σοκαριστεί πολύ, δεν έχω τρακάρει ποτέ από το 1996!
Δυο χαζά με το αυτοκίνητο είχα τότε (το 96) αλλά με παρκαρισμένα (μάθαινα τον όγκο του jetta ), και ένα τροχαίο με σκύλο με μηχανή το 2007 που στοίχισε εσωτερική οστεοσύνθεση στο αριστερό χέρι και βελονίτσα που έβγαινε και όξω να κρατάει το παζλ του καρπού.

Εν κινήσει με αυτοκίνητο δεν έχω τρακάρει ποτέ!

Τέλος πάντως, σταμάτησε και αυτός, έβγαλε το φλας (μετά το μπαμ ...) και με ρώταγε "δεν είδες το φλασ?"
αλλά γενικά "ξηγήθηκε". Με μάζεψε και εμένα και το μηχανάκι, με πήγαν σε ένα μαγαζί που είχε παραδίπλα, μου βάλανε πάγο κτλ
Το πόδι τούμπανο! αλλά το ψιλοπάταγα και την πάλευα να περπατήσω, ειδικά μετά τους πάγους.
Ζημιές δεν είχαμε, ανταλλάξαμε τηλέφωνα και καβάλησα και έφυγα (χλιδή τα αυτόματα, και κουτσός πας χαχα).

Αφού έφτασα σπίτι, βρήκα κάποια στιγμή οδηγό και με πήγε στο ΚΑΤ.
Το γόνατο τούμπανο. Φορώντας φόρμα, όλοι πίστευαν ότι είναι δεμένο με επιδέσμους/νάρθηκες κτλ.

[kachius]

Καταρχήν, ευχαριστώ όλους για τα περαστικά!

2. Στο ΚΑΤ!

Στο ΚΑΤ λοιπόν, παραδόξως δε γινόταν χαμός.
Μπήκα καρφί στα ιατρεία, απ'έξω, όπου έμεινα κανά μισάωρο. Αλλά καλά ήταν. Τελευταία φορά την είχα βγάλει 3 ώρες στο σαλόνι εν αναμονή των ιατρείων.
Μπλα μπλα μπλα, ακτινογραφία.
Τη βλέπει η ειδικευόμενη (γεια σου Σ, αστέρι είσαι!), κάταγμα λέει στο πλατό (δε ξέρω πως γράφεται αυτούνο στα ελληνικά..) αλλά δε φαίνεται καθαρά.
Με βολεύει σε καροτσάκι (μέχρι τότε το πατάγα) και μου λέει άραξε να βρω τραυματιοφορέα να σε πάει για αξονική που κανόνισα.

Όσο περίμενα, περνάει ο διευθυντής της συγκεκριμένης ορθοπεδικής.
Βλέπει την ακτίνα, περιεργάζεται και το πόδι και κατσαδιάζει (σχεδόν) τους πάντες ότι δεν είναι κάταγμα σε καμμία περίπτωση και ακυρώνει την αξονική.
Παραγγέλνει λοιπόν και μου γράφουν μια μαγνητική για να την κάνω έξω και να με διώξουν.
Μου δίνει δε και οδηγίες να το πατάω και να το κουνάω.
Η κοπέλα διαφωνούσε αλλά διατάχθηκε και δεν είχε επιλογή.

Γράφοντας τη διαφωνία της στο χαρτί, μου γράφει και τη μαγνητική και με διώχνει με την οδηγία μόλις έχω τα αποτελέσματα να κλείσω ραντεβού στα ιατρεία της ορθοπεδικής αυτής τηλεφωνικά.
Κάνω τη μαγνητική Σάββατο, μου λένε τα αποτελέσματα θα τα πάρω Τρίτη, οπότε παίρνω στο ΚΑΤ να κλείσω για Τετάρτη.
:rotflmao:
"Μετά τις 25 Μαϊου" μου λένε χαχαχαχα
Ο μήνας είχε 9 χαχαχα
Παίρνω τα αποτελέσματα και πάω σε ιδιώτη γιατρό, μιας και έχουμε δημόσια περίθαλψη
και τελικά η ειδικευόμενη έκανε σκόνη το διευθυντή και το γόνατο είναι σπασμένο!

Κάνει και τα δικά του ο γιατρός (αυτοί οι ορθοπεδικοί πρέπει να είναι λίγο σαδιστές, δε γίνεται) και μου μπήγει ένα μπουρί στο γόνατο και αρχίζει και μου τραβάει τα μέσα έξω! Δεν ήταν ευχάριστο, σκάλιζε κιόλας, αλλά όταν τελείωσε είχε φύγει το 80% του πρηξίματος και το πόδι είχε γίνει πολύ πιο ανθρώπινο!

Τί συμβαίνει τώρα με το ΚΑΤ? (και πιστεύω με όλα τα δημόσια νοσοκομεία πλέον)
Είναι δυνατόν μια ειδικευόμενη να είναι σχεδόν σίγουρη για ένα κάταγμα (που ήταν τελικά) και ο διευθυντής να πέφτει τόσο έξω?
Ήταν τόσο σίγουρη (άλλο που ήθελε να δει ακριβώς τί και πώς με την αξονική) που στο χαρτί τον έδινε στεγνά "φαίνεται αυτό αλλά ο τάδε διέταξε έτσι".

Αυτό που πιστεύω, και να έχετε όλοι το νου σας (δλδ να είσαστε επιφυλακτική με τη δημόσια υγεία και αν/όποτε είναι δυνατό, να παίρνετε και καμμιά δεύτερη γνώμη) είναι ότι ο δίκας απλά και μόνο έκανε οικονομία (στην αξονική και γενικά στους πόρους της κλινικής του) και με έδιωξε στεγνά με σπασμένο πόδι εν γνώση του.
Να πάω να το φτιάξω αλλού!

Γιατί και πάλι το χάλι των ραντεβού σίγουρα το ήξερε και δε νομίζω να πίστευε ότι θα έμενα με σπασμένο πόδι να περιμένω ένα μήνα.
Βέβαια, αν δεν είχα επιλογή, λίγες μέρες μετά θα ξανα-πήγαινα στα επείγοντα.

Τώρα, έκανα οικονομία γιατί ο κουβάς ήταν/είναι άδειος έτσι κι αλλιώς (που είναι, αυτό είναι το μόνο σίγουρο)?
Ήθελε από μόνος του να σινιάρει λίγο τα KPI's του?
Μάλλον ένας συνδυασμός των δύο, για να έχει το θράσος να διώχνει κόσμο με σπασμένα κόκαλα.

[kachius]

Μέρος 3ο και τελευταίο

3. Προβληματισμός

Τώρα, είμαι με νάρθηκα (κηδεμόνα).
Θα τον έχω τουλάχιστον 6 βδομάδες (ενάμιση μήνα δλδ βάλε δύο), και πόσο ακόμα θα κάνει το πόδι να επανέλθει.
Το καλό με τον συγκεκριμένο κηδεμόνα είναι ότι ξεκλειδώνει (χωρίς να τον βγάλεις, με 2 κουμπάκια) και μπορείς να λυγίσεις την άρθρωση.
Τουλάχιστον δηλαδή δε θα αγκυλώσει το γόνατο.
Το έχω ζήσει δύο φορές με αγκώνα και είναι καφρίλα και χρονοβόρα η επαναφορά από αγκύλωση.
Βέβαια, καθώς δεν το πατάω έχει ήδη ατροφήσει, οπότε το χρόνο του θα τον χρειαστεί μετά (ενδεχομένως και καμμιά φυσικοθεραπεία).

Από πόνους πάει καλά. Λίγα πράγματα και με 2 ντεπονάκια περνάει.
Για το άλλο με το χέρι (2007) έπαιρνα 3-4 λοναρίντ (τα "κόκκινα" με τη συνταγή), 2 ντεπόν ανά 6ωρο και νομίζω και μεσουλίντ, και όταν ήταν στο μέγιστο της απόδοσής τους, απλά δε βόγκαγα από τους πόνους (είχα στεναχωρηθεί πολύ όταν με βγάλανε από το νοσοκομείο γιατί εκεί είχα και μορφινούλα αλλά και όλα τα βαριά παυσίπονα που έμπαιναν κατευθείαν φλέβα).
Οπότε καθαρή τη βγάζω τώρα.

Τις πρώτες 2-3 μέρες είχα τσαντιστεί με το συμβάν καθώς δεν πρόλαβα να χαρώ τα λαστιχάκια.
Κατόπιν, μιας και έχω πολύ χρόνο για σκότωμα πια...άρχισα να σκέφτομαι τον μικρό που όλο άκυρα του ρίχνω (μιας και δε μπορώ), αν και σέρνομαι και σε παιδικές χαρές και τον κουνάω στην κούνια και ότι μπορώ κάνω.
Και να σκέφτομαι και το πως για λίγα κλάσματα του δευτερολέπτου ή λίγα εκατοστά πιο δώθε πιο κείθε θα μπορούσα να έχω φυτευτεί στο πλάι του στέϊσον που μου την έριξε, ή να έχω πετάξει από πάνω ...
και να βρίσκομαι τώρα τ'ανάσκελα σε ένα κρεβάτι είτε σπασμένος πατόκορφα είτε ζαμπόν σαν ένα μπάρμπα μου που είδα τις προάλλες εγκεφαλοχτυπημένο.
Δύσκολο το δεύτερο, καθώς ήμουν φουλ κράνος/μπουφάν/γάντια, τα πόδια απ΄την άλλη σα να μην είναι δικά μου... αλλά καταλαβαίνετε το σκεπτικό...

Λίγο ότι το μόνο που κάνω με το μηχανάκι είναι το σπίτι/δουλειά και το δουλειά/σπίτι (για αυτό και βρίσκομαι με σκούτερ τώρα, την κάνει αυτή τη δουλειά καλύτερα και οικονομικότερα από όλα τα άλλα).

Βλέπω και τα διάφορα άλλα που ήδη χάνω αυτή τη στιγμή από τη ζωή μου (απλώς θα καθυστερήσουν, ελπίζω) και μου δίνει στα νεύρα!

Το πήρα απόφαση.
Το έβαλα αγγελία το εργαλείο.

Την προηγούμενη φορά που είχα τσακιστεί είχα τρομάξει πάλι (και περισσότερο γιατί ήταν και η γυναίκα μου μαζί, εγώ στο μπαμ πόνεσα πολύ, και μου είχε φύγει το σκατό μέχρι να δω/καταλάβω αν είχε χτυπήσει) και το είχα στείλει το εργαλείο με τη σκέψη ότι δε θα ξανακαβαλούσα.

Εκείνο ήταν πιο αντιδραστικό τώρα είναι πιο συνειδητό.
Δε μπορείτε να φανταστείτε πόσο μα πόσο προσεκτικός είμαι και πάλι μου την έκατσαν. Το έχω πάρει πολύ προσωπικά.
Αρχικά ανυπομονούσα να γίνει καλά ώστε να χαρώ τα λαστιχάκια μου, αλλά σκέφτομαι την καθημερινότητα ξενερώνω και φοβάμαι.
Δεν το νιώθω το φόβο (όπως την άλλη φορά, ακόμα και αυτοκίνητο μου είχε πάρει μήνες να οδηγήσω σαν άνθρωπος, ή και ως επιβάτης).
Τον σκέφτομαι όμως με τη λογική.

Αποφάσισα λοιπόν να σταματήσω την καθημερινή μετακίνηση.
Δεν αξίζει το ρίσκο -λέω.
Είπα αρχικά να το άλλαζα (αφορμή έψαχνα καιρό τώρα ) με κανά στρογγυλοφάναρο στριτάκι και να το βολτάρω καμμιά Κυριακή να γουστάρω, ή να το άλλαζα με κανά χωματερό και να έπαιρνα τα βουνα (έχει ποσταριστεί ένα ΧΤ350 που ζαχάρωνα μικρός )
ώστε να έριχνα τα 1000χλμ/μήνα σε 30-100 και σε πολύ ηπιότερες συνθήκες, εκτός ωρών αιχμής (ή και εντελώς εκτός δρόμου στη δεύτερη περίπτωση) αλλά δυστυχώς χρειάζομαι προσωπικό μεταφορικό μέσο και τα χρήματα δεν επαρκούν και για τα δύο.

Το Σάββατο (επόμενη μέρα του ατυχήματος) είχα σκοπό να επικοινωνήσω με εκπαιδευτή αετού (αυτή η καθυστέρηση είναι που μου έχει δώσει στα νεύρα πιο πολύ από όλα) οπότε θέλω να κάνω και μια κάβα για φτερό, παρά τώρα να τα χώσω για μηχανάκι εκδρομικό.

Είμαι σίγουρος ότι δε θα μείνω χωρίς μηχανάκι για περισσότερο από 2-3 χρόνια
Τόσο μου είχε πάρει και την προηγούμενη φορά, με αρχή ένα ποδήλατο (2κυκλο και αυτό χαχα κάτι κάνει) στο μισό διάστημα.
Αλλά όταν ξανάρθει θα είναι καθαρά για απόλαυση και χαβαλέ.
Μόνο για πίστα? Μόνο για χώμα? μόνο για εκδρομές?
Μπορεί ακόμα και mini-bike για καρτοπίστα δε ξέρω.

Αλλά καθαρά συνειδητά, για καθημερινό όχημα σταματώ...
Γεράματα ρπμ...
Καταλαγιάζουν τα αισθήματα και μπαίνει η λογική...

[kachius]

Χαχαχαχα πολλά έγραψα, όποιος τα διαβάσει κερνάω παγωτό χαχαχα.

Εκτός του να πω τον πόνο μου (ξαλάφρωσα χαχα)
ήθελα να θίξω το θέμα των νοσοκομείων και λίγο το ατύχημα.

Το νου σας (όσο γίνεται, γιατί και τί να κάνεις) στα νοσοκομεία!
Διώχνουν κόσμο με σπασμένα κόκαλα , σκατά τα έχουμε κάνει σα χώρα!

Για το ατύχημα τώρα, δε μπορώ να το πιστέψω πως δεν τον είδα/πρόλαβα.
Τα προσέχω τα αυτοκίνητα και γενικά όλους τους άλλους σαν πίστα με κακούς, και ακόμα χειρότερα.
Εκτός του γνωστού πως "ότι και να κάνεις, όσο και να προσέχεις, με μηχανάκι στο δρόμο μπορεί κάλλιστα να την πατήσεις", ψάχνω και κάτι ακόμα.
Καταλήγω στην αεροπορική γκετχομίτιδα (Get-Home_itis).
Ήμουν ήδη κανά 2ώρο στους δρόμους και είχα κουραστεί. Η σκέψη ότι επιτέλους "έφτασα" είχε προλάβει να περάσει από το μυαλό μου.
Βρισκόμουν και στα τελευταία 2 χιλιόμετρα της διαδρομής, μέσα στο peak των ατυχημάτων δλδ βάση στατιστικών (στα 2 χλμ από προορισμό/αφετηρία γίνονται τα πιο πολλά λέει).

Μάλλον είχαν χαλαρώσει οι ασπίδες μου.

Δεν το ένιωσα ποτέ να χαλαρώνω, ούτε και τώρα που προσπαθώ να το σκεφτώ.
Αλλά μάλλον συμβαίνει υποσυνείδητα.
Το νου σας παιδιά και πάντα όρθιοι και γεροί!

Κράξτε κλτ ελεύθερα

[Nostradamus]

Λοιπον περαστικα και γρηγορα ορθιος και να τρεχεις ευχομαι, γιατι εισαι φουλ στις υποχρεωσεις απο οτι καταλαβα και θελει και ο μικρος τις κουνιες του...

Στα υπολοιπα εχεις χρονο να το σκεφτεις... Δικα σου τα γενια δικα σου και τα χτενια...

[VANDA]

Περαστικά σου! Το διάβασα όλο, περιμένω το παγωτό.

Να στρώνουμε όμως και κανένα λαστιχάκι, ε;

[amyroukai]

Περαστικά!!!

Λογικά τα γράφεις. Για το σκούτερ ξανασκέψου το...

[zannisvel]

Και 'γω στη σειρα για το παγωτο περιμενω.


Περαστικα και συντομα καλα και σιδερενιος. Τωρα αν, τι και ποτε θα ξαναπαρεις μηχανακι νομιζω εχει πολυ μικρη σημασια. Προς το παρων δωσε πρωτεραιοτητα στην αναρωση και στο μικρο!!!!

[spyrakos35]

Μαστορα, οικογενειαξο να το παρεις το παγωτο να μας βολεψεις ολους....

Περαστικα και κανε οτι κρινεις εσυ σωστο

[WiSe]

Κ αλλο παγωτο εδω πλιζ!

Καταρχην ευχομαι περαστικα σου! Σιγουρα θα χρειαστεις φυσιοθεραπεια μη το συζητας!!!!! Ξανασκεψου το και μη το δινεις γιατι το ειδα και το ζαχαρωνω για τον γερο μου και μπορει μετα να μετανιωσεις!

Γιαυτο τρεχω και δε φτανω με τα νοσοκομειακα γιατι τα δημοσια ειναι γτπ. Εχω σπασει ολα τα ρεκορ και εγω και οι συναδελφοι μου (ασφαλιστες). Οχι οτι με χαλαει αλλα αμαρτια ρε πστμ......

[taisteal]

Περαστικα

[Antonisss]

Περαστικά και από μένα που είμαι παθών προς 3ετίας σχεδόν με αρκετά καλούτσικο κουσούρι στη δεξιά ποδοκνημική, με το μηχανάκι να παίρνει φωτιά και εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να γύρισε ο διακόπτης και είπα φτάνει.

Συμπέρανα μάλλον ότι το καβάλημα οποιουδήποτε διτρόχου είναι καθαρά θέμα ψυχολογικό. Δηλαδή, από το να το καβαλάς και να σκέφτεσαι τι μ@λ@κί@ μπορεί να γίνει και τι ζημιά μπορείς να πάθεις και τι στενοχώρια θα προκαλέσεις σε οικείους, το παρατάς και βρίσκεις άλλο μέσο. Πάνω απ'όλα η ψυχική μας ηρεμία

[kachius]

Πολύ το παγωτό!
Θα φτιάξω μια μόκα με μόρφατ που το πετυχαίνω

Ευχαριστώ όλους για τα περαστικά.

Να στρώνουμε όμως και κανένα λαστιχάκι, ε;

Το είχα στο νου μου μη νομίζεις.
Αλλά η περιφερειακή είναι πλανεύτρα (πριν και μετά ήμουν φρόνιμος )

Και για να επαναφέρω το αιώνιο ερώτημα, δε ξέρω αν τα σκούτερ είναι μηχανές, αλλά αν έχουν λάστιχα στρίβουν
τουλάχιστον τα απρίλια

[kachius]

Ξανασκεψου το και μη το δινεις

Η απόφαση αυτή έχει παρθεί καλώς ή κακώς.
Όπως επίσης είμαι σίγουρος ότι θα επανέλθω (σε άλλη βάση όμως).

[daz]

Περαστικά κ πότε ξανα.