Καλησπερίζω όλη την παρέα. Διάβασα σήμερα μερικές από τις ιστορίες σας και καθώς έκανα γυμναστική (να γυμνάσουμε και αυτό το κορμί βρε αδερφέ...) μου ήρθε η επιθυμία να μοιραστώ μαζί σας μια μικρή ιστορία πριν από αρκετά χρόνια....
Είναι Φεβρουάριος του 1999 είμαι είδη φοιτητής Σέρρες στο δεύτερο εξάμηνο και μόλις έχει τελειώσει η δεύτερη εξεταστική του εξαμήνου. Είναι παρασκευή βράδυ, έξω έχει ένα ψωλ@#$%κρυο που ούτε τα σκυλιά δεν υπήρχαν έξω, όλη η παρέα λείπει (όλοι φοιτητές σε άλλα μέρη), είμαι χάλια ψυχολογικά για δύο λόγους: Από την μια δεν έχω γράψει καλά στην εξεταστική και από την άλλη πάλι μαλωμένος με την τότε κοπελιά (παλιό σαβούρα ε πατσαβούρα, πάλι ταράχτηκα βραδιάτικα...). Οπότε αποφασίζω να βγω για κανένα ποτάκι κατά της 23:00, σε κάποια στιγμή κατά της 00:00,καθώς έχω αράξει και πίνω το ποτάκι χτυπάει το κινητό, στην άλλη άκρη δύο φιλαράκια ο Στέλιος '' ο ψηλός '' και ο πάρης, οι οποίοι είναι φοιτητές Θεσ/κη.
Οι φίλοι: - Ρε μ!@#%$α παίζουν αύριο οι '' Τρύπες '' στον Μύλο άντε έλα.
Παρένθεση ήμασταν φαν του συγκροτήματος, δόξα τον θεό τους είδαμε αρκετές φορές πριν διαλυθούν.
Εγώ:- Δεν έχω ρε παιδιά καθόλου λεφτά - ψυχολογία άσε που δεν μπορώ και καθόλου τα λεωφορεία - αστικά, δεν θα έρθω....
Οί φίλοι: Άντε βρε τρόμπα ξεκόλλα με την '' ξινή '' και έλα θα περάσουμε ωραία, θα κάνουμε και καμιά μπουρδελότσαρκα....
Μην τα πολυλογώ δεν βγάλαμε άκρη.
Περνάει η σιγά σιγά ή ώρα και έχοντας πιεί κανά δυό ποτάκια αποφασίζω να πάω θεσ/νικη βραδιάτικα με το μηχανάκι. Βγαίνω έξω από το μαγαζί παίρνω τηλέφωνο τον πάρη, δεν το σηκώνει, με γράφει στα τέτοια του, είχε περασει και η ώρα, θα είναι με κανένα γκομενάκι σε κανένα μπαράκι σκέφτομαι, εμένα θα περιμένει. Επόμενη επιλογή ο ψηλός, τον παίρνω τηλ. το σηκώνει:
Ψηλός: Έλα ρε βλάκα τι έγινε;
Εγώ: Έρχομαι
Ψηλός: Τι έρχεσαι;
Εγώ: Έρχομαι ρε σύ με το μηχανάκι, δεν είμαι καλά.
Ψηλός: Ποιο μηχανάκι βρε τρόμπα, θα παγώσει το πουλί σου, θα γίνει κασάτο.
Εγώ: Στα αρχ@#$%α μου έρχομαι, θα σε τηλ. όταν φτάσω θεσ/νικη να μου πεις που είναι το σπίτι.
Ψηλός:Μαλ!@#%%κα αν σε αφήσει σε κανένα βουνό δεν έρχομαι να σε μαζέψω..
Εγώ:Καλά, θα σε δω σε κανένα 2ωρο.
Θα μου πείτε τι 2ωρο λέει αυτός, Σέρρες - θεσ/νικη είναι 80κμ.Βαριά - βαριά να κάνει καμιά ώρα. Είναι η ώρα να μιλήσουμε για το μηχανάκι.
Αυτό το μηχανάκι ήταν το πρώτο μου, μια πάπια suzuki birdie. Το μηχανάκι δεν έλεγε και πολλά, μαύρο χάλι ήταν να πούμε την αλήθεια αλλά με πήγαινε όπου ήθελα, με 50 στο δρόμο και πολύ υπομονή έφτανες όπου ήθελες. Ο father νομίζω το είχε πειράξει λίγο και έβγαζε τελική καμιά 80-85. Πράσινο χρώμα, χωρίς ποδιά, χωρίς παπά, χωρίς μπροστά - πίσω φτερά, χωρίς καθρέπτες, με άσπρα αστεράκια στις ρόδες(σαχλαμάρες τις ηλικίας). Θυμάμαι ότι το κλειδί του δεν έμενε την κλειδαριά, το είχα πάντα στην τσέπη γιατί έπεφτε, άσε που στο τέλος το άνοιγα και με το '' κλειδί '' από τις κονσέρβες '' σβάν ''.
Η ώρα πρέπει είδη να ήταν 01:00, πάω σπίτι, και αρχίζω να ντύνομαι σαν αρκούδα γιατί εξοπλισμός φυσικά δεν υπήρχε. Το μόνο που είχα ήταν ένα κράνος το οποίο ήταν πολύ ποιό μεγάλο από ότι το κεφάλι μου, έμπαζε αέρα από παντού. Θυμάμαι ότι φορούσα σκουφί μέσα από το κράνος γιατί από το πάνω μέρος της ζελατίνας έμπαινε τόσος αέρας που στο τέλος το μέτωπό σου γινόταν παγωτό.
Αρχίζω και ντύνομαι, από κάτω: Πιτζάμα, ένα ζευγάρι κάλτσες, δεύτερο ζευγάρι κάλτσες πάνω από τις πυτζάμες, τζίν και φόρμα από πάνω.
Από πάνω: ένα φανελάκι μακρυμάνικο, πιτζάμα, μπλούζα μάλλινη, φόρμα, κασκόλ, μπουφάν, και τέλος ένα φαρδύ αδιάβροχό-αντιανεμικό μπουφάν.
'' Στα χέρια; Στα χέρια τι θα βάλω; '' Σκέφτομαι, το μόνο που είχα ήταν ένα ζευγάρι μάλλινα γάντια.
Και εκεί έρχεται η λύση.... τα γάντια και κάλτσες από πάνω, ναι κάλτσες. Δύο ζευγάρια κάλτσες στα χέρια και θα είμαι καλά....
Βάζω το σκουφί, φοράω και μια κελεμπία-παλαιστινιακό μέχρι την μύτη, το κράνος μια τσάντα στους ώμους και φύγαμε.
Μέσα στην τσάντα έβαλα και ένα τάπερ με μπουρεκάκια και λίγο νερό σε πλαστικό μπουκάλι. Είδη είχα και μια λιγούρα....
Για χρήματα δεν το συζητώ ίσα - ίσα τις βενζίνες.
Ντυμένος σαν αρκούδα ανεβαίνω στο μηχανάκι, το κεφάλι μου δεν γυρνούσε δεξιά - αριστερά, ήμουν σαν τον λύκο, έπρεπε να γυρίσω όλο μου το κορμί για να δώ στα πλάγια.