... να κάνω σε όλους σας...
Όπως υποθέτω έχετε όλοι καταλάβει, η οικονομική κατάσταση των περισσότερων από εμάς (και όχι μόνο), είναι επιεικώς για το πεός. Ακόμη και αυτοί που έχουν χρήματα, τα έχουν ράψει στο στρώμα τους και τα βγάζουν έξω κάθε μήνα για 5 λεπτά, ώστε να αεριστούν λίγο. Πέραν των εγνωσμένων και σημαντικότατων προβλημάτων που δημιουργεί αυτή η κατάσταση, έχει επηρρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό τη σχέση μας με τις μοτοσικλέτες. Πολλοί έχουν πουλήσει τα δίτροχα τους, άλλοι τα έχουν κλειδωμένα επί μήνες κυκλοφορώντας με παπί ή scooter, ίσως πάλι μερικοί να πηγαίνουν καμμιά βολτούλα, όσο μπορεί να πάει το μηχανάκι δηλαδή με ένα μπουκαλάκι από κολίριο βενζίνη. Για νέα μοντέλα και πλάνα αγοράς αυτών, ούτε λόγος φυσικά, δεν παίζει ούτε καν στη σφαίρα των ονείρων αυτό το σενάριο.
Λοιπόν τι θα κάνουμε για αυτό, ω μοτοπρεζάκια μου;
Εχω λύση!
ΑΠΑΤΗΛΟΜΟΤΟΣΙΚΛΕΤΙΣΜΟΣ
Τι είναι αυτό; Θα σας πω. Τι πράττουν οι εφηβοι με περίσσεια ακμής που θα ήθελαν απεγνωσμένα να παίζουν κιθάρα προκειμένου να ξεμπαζώσουν το τσουνάμι των ορμονών σε κάποια συνομίλικη τους; Κάνουν πως παίζουν κιθάρα! Υπάρχει και όρος μάλιστα,
Air Guitar .
Ε λοιπόν κάτι αντίστοιχο θα κάνουμε και εμείς. Προτείνω την ίδρυση τη πρώτης λέσχης air-moto ή επί το ελληνικότερο, Απατηλομοτοσικλετισμού. Τα μέλη της λέσχης, θα συγκεντρώνονται μια φορά την εβδομάδα σε κάποιο χώρο με τα "μηχανάκια" τους. Μηχανάκια φυσικά δεν θα υπάρχουν, αλλά εμείς θα προσποιούμαστε ομαδικά ότι υπάρχουν. Π.χ. εγώ θα έχω το Multistrada 1200S, άλλος το Adventure 990, κάποιος άλλος το Crossrunner 800 κ.ο.κ. Απαράβατος κανόνας, κάθε μέλος να σέβεται τα υπόλοιπα μέλη και να είναι δεκτικό και συγκαταβατικό σε συζητήσεις μοτοσικλετιστικού περιεχομένου με τους άλλους, ακόμη και αν ξέρει ότι όλα αυτά είναι μια μούφα.
Παρδείγμα: "Μου πετάχτηκε ο μ@λ@κ@ς από το stop και έπεσα"...δεν εχει σημασία αν ο συνομιλιτής μας έχει έρθει στη λέσχη με τα πόδια, οφείλουμε κατα πρώτον να ξέρουμε τι απατηλό μηχανάκι έχει επιλέξει το μέλος που μας μιλά και μετά να ακούσουμε υπομονετικά και με ενδιαφέρον όλη την απατηλή του ιστορία, συμμετέχοντας ενεργά όπου χρειάζεται, όπως ας πούμε να τον βοηθήσουμε να βρει τα ανταλλακτικά που χρειάζεται για να επισκευάσει το απατηλό μηχανάκι του. Άλλωστε την επόμενη φορά, ίσως εσείς οι ίδιοι θα θέλατε να ανοίξετε συζήτησε με αυτό το μέλος περί των νέων απατηλών ελαστικών που θέλετε να βάλετε στην απατηλή σας μοτοσικλέτα.
Φυσικά ο κλασσικός μοτοσικετιστικός χαβαλές δεν μπορεί να απουσιάζει, με πειράγματα και σπόντες για την επιλογή της απατηλής μοτοσικλέτας που έχουν οι άλλοι.
Μια ωραία ιδέα είναι οι εκδρομές, όπου όλοι μαζι θα ξεκινάμε πεζοί ή με τα ΜΜΜ, φορώντας πλήρη μοτοσικλετιστική εξάρτηση (όσοι έχουν ακόμη...) και επιδιδόμενοι σε ηχητικά εφέ και αναπαράσταση οδήγησης μοτοσικλέτας κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Φυσικά θα πρέπει όλοι να σεβόμαστε τον ΚΟΚ και να μη προκαλούμε τα υπόλοιπα μέλη ή να είμαστε ανταγωνιστικοί με αυτά. Ευφάνταστα μέλη θα μπορούν να προσποιηθούν απατηλές βλάβες ή μικροπτώσεις στην διάρκεια της εκδρομής και φυσικά όλοι οι υπόλοιποι οφείλουμε να συνδράμουμε χέρι βοηθείας στους ατυχείς συναδέλφους μας. Φθάνοντας στον προορισμό μας, θα καθόμαστε σε μια απατηλή ταβέρνα παραγγέλνοντας απατηλά παϊδάκια και άλλα απατηλά πιάτα ζωϊκής προέλευσης, ενώ θα πρέπει οι πιο συνετοί, να αποτρέπουν όσους το παρακάνουν με το απατηλό αλκόολ.
Η φαντασία που αναφέρθηκε πιο πάνω είναι η λέξη κλειδί για την επιτυχία του Απατηλομοτοσικλετισμού. Θα πρέπει τα μέλη να συμπεριφοέρνται φυσικά σαν να ζούσαν την πραγματικότητα και αναπαράγοντας όλες τις εκφάνσεις του μοτοσικλετιστικού βίου και γίγνεσθαι. Επι παραδείγματι αγοραπωλησίες απατηλών μοτοσικλετών, απατηλές κλοπές, απάτες από απατηλά μοτοκατατσήματα, απατηλοί μάστορες (καλοί και κακοί), απατηλά τεχνικά ζητήματα, απατηλές αγορές από το internet και ότι άλλο σχετικό με τις μοτοσικλέτες μας απασχολούσε πρό κρίσης.
Σκεφτείτε το και μου λέτε, περιμένω εγγραφές...