Ένα αντρόγυνο πάει στην κλινική, και η σύζυγος γεννάει αγόρι. Ο μπαμπάς
γεμάτος χαρά. Ο γιος μου έτσι, ο γιος μου αλλιώς, που όταν μεγαλώσει
τις γυναίκες θα τις ........... και άλλα τέτοια.
Φτάνει ο γιος 4 χρονών και είναι απόκριες.
«-Τι θέλεις αγόρι μου να σου πάρω για τις απόκριες;» ρωτάει τον γιο του.
«-Μπαμπά θέλω να μου πάρεις μια φούστα».
Ο μπαμπάς μένει με ανοιχτό το στόμα.
«-Τι να την κάνεις γιε μου την φούστα; Τι θέλεις να ντυθείς;»
«-Μπαμπά, θέλω να ντυθώ Bibibo.»
Βibibo; ΄Εμφραγμα ο μπαμπάς. Το αγόρι μου, ο άντρακλάς μου, δεν το πιστεύω.
Του χρόνου τις απόκριες λέει ο γιος στον μπαμπά του. «-Μπαμπά θέλω να μου
πάρεις κάτι για τις απόκριες.»
«-Τι θέλεις γιε μου;», λέει ο μπαμπάς, «ό,τι θέλεις θα σου πάρω.»
«-Μπαμπά» λέει ο γιος «θέλω να μου πάρεις μια ξανθιά περούκα.»
«-Ξανθιά περούκα, τι να την κάνεις γιε μου;»
«-Ε να μπαμπά, θέλω να ντυθώ Barbie.» Barbie; δεν είναι δυνατόν ο γιος
μου ο άντρακλάς μου. Tέλος πάντων, το καταπίνει κι αυτό.
Τον επόμενο χρόνο τις απόκριες πιάνει ο πατέρας τον γιο του και τον
ξαναρωτάει τι θέλει για τις απόκριες.
Λέει ο γιος στον μπαμπά του: «-Μπαμπά φέτος θέλω να μου πάρεις ένα σπαθί!»
Μόλις το ακούει αυτό ο μπαμπάς τρελλαίνεται από χαρά.
«-Σπαθί θέλεις γιε μου; Θα σου πάρω το μεγαλύτερο σπαθί που υπάρχει.
Λοιπόν; Τι θα ντυθείς και μου ζητάς σπαθί;»
Και ο γιος απαντάει:
«-ΖΗΝΑ!»
Απάντηση με παράθεση
