η βολή μας, ξέρω, η βολή μας....
Ααααααχχχχ.
η βολή μας, ξέρω, η βολή μας....
Ααααααχχχχ.
Και που βλέπεις εσύ το κακό σ' αυτό;Αρχικά δημιουργήθηκε από nikos_abel
η βολή μας, ξέρω, η βολή μας....
Ααααααχχχχ.
Κι όχι μόνο αυτό..... το έγραψε κι ο μάγος πιο πριν.... τι γίνεται όταν φεύγουν από τον κόσμο οι γονείς; Όταν δεν μπορούν οικονομικά να ανταποκριθούν; Σκέψου να κάνεις ένα τέτοιο παιδί (σορρυ ρε Μαγε αλλά καταλαβαίνεις πως το λέω..) και οι γονείς να είναι με 700 το μήνα, έκαστος... Νομίζεις ότι μπορουν να στηρίξουν την επιλογή τους; Ή τα βραδυα μάνα/πατέρας θα κάνουν ενναλάξ πιάτσα για να βρουν λεφτά;
Και χεσε το οικονομικό.... αν πεθάνουν οι γονείς, το παιδί τι γίνεται;
Καλά είναι τα "σκοτώνουμε" και δίκιο έχεις αλλά μην έρχεσαι με το ύφος 10 καρδιναλίων και μας κουνάς το δάχτυλο.
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Οχι "αν", οταν. Ειδικα εαν λαβεις υποψη οτι πολλές φορές σε τέτοιες περιπτωσεις οι γονείς ειναι καποιας ηλικιας.Αρχικά δημιουργήθηκε από sniper
[...].... αν πεθάνουν οι γονείς, το παιδί τι γίνεται;
[...]
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Μαγε ξερεις τι λενε ?Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm
+100000000000000
Δεν υπάρχουν καλούπια σε αυτή την άποψη .. μιλάμε για ζωές εδώ. Θα σκοτώσεις το αγέννητο παιδί σου όταν οι πιθανότητες δείχνουν οτι θα έχει γεννετική ανωμαλία ή θα το αφήσεις να γεννηθεί και ίσως "σκοτώνεται" κάθε μέρα και λίγο παραπάνω στην μετέπειτα ζωή του;
Οι γονείς δεν είναι Θεοί... είναι δύσκολο να έχεις μια τέτοια απόφαση .. Είναι πολύ μεγάλο βάρος στους ώμους σου. Το διευκολύνει σαν απόφαση γιατί εκείνη την στιγμή δεν το βλέπεις, δεν το αγγίζεις, δεν το μυρίζεις.. δεν έχει μορφή μπροστά σου. Αυτό είναι το μόνο συν της κατάστασης στην απόφαση αυτήν.
Είναι προσωπικό ζήτημα. Μην το βάζετε σε καλούπια. Μόνο αν το ζήσει κάποιος μπορεί να το καταλάβει σαν συναίσθημα, χωρίς να υποβιβάζω καμία γνώμη επί του θέματος. Κάθε ζωή είναι ιερή και το ξέρουμε όλοι είτε είμαστε ενταγμένοι σε θρησκεία , είτε οχι.
Απλά κρατάτε και μια πισινή σε όλα όσα λέτε... ειδικά με την τεχνολογία που αναφέρθηκε. Η τεχνολογία μας δίνει το δικαίωμα να σκοτώσουμε το έμβρυο... όπως μας δίνει και ελπίδα αν γεννηθεί σε 5-10-30 χρόνια ίσως να γίνει καλά.
Όσοι δεν έχουν υπόψη τους καλό θα είναι να ρίξουν μια ματιά στα επιτεύγματα του κ. Σακά στον Ευαγγελισμό πάνω σε παραπληγικούς και ανθρώπους με παραπλήσια προβλήματα.
Τα παραπάνω προτείνω σε κάθε μελλοντικό γονιό που ίσως βρεθεί στην πολύ δυσάρεστη θέση να αποφασίσει για το μέλλον του αγέννητου παιδιού του να τα λάβει υπόψη του. Εγώ τα έμαθα μετά..... και ναι... εμμένω στο ίσως θα είναι καλύτερο να μην είχε γεννηθεί το παιδί μου για να μην ταλαιπωρείται τόσο και να έχει αβέβαιο μέλλον. Δεν μπορώ να μην μπώ όμως και στην διαδικασία της ελπίδας και της σκέψης βλέποντας το τι γίνεται πλέον στον τομέα αυτόν.
Είναι προσωπική σκέψη και απόφαση σε Θεϊκό επίπεδο απο ανθρώπους... λάθη θα γίνουν ... μην το βάζετε σε καλούπια παιδιά.
Να είστε όλοι καλά επίσης για τα καλά σας λόγια... το pat in the back είναι πάντα μια καλή ώθηση. Το ξέρουμε όλοι αυτό!
Οτι οσες φορες και να βρισκομουν σε μια θεση παλιοτερα παλι το ιδιο θα κανα.
Απο την γραφη σου που προδιδει καποια στοιχεια του χαρακτηρα σου ,νομιζω (οπως απαντας και συ με ισως) παλι την ιδια επιλογη θα κανες.
Της περισσοτερες φορες η θυσια και η απομακρυνση της προσωπικης βολης και καλοπερασης ,φερνει αποτελεσματα στην δυναμικη του ανθρωπου ,πολυ περα απο την φαντασια.
Να εισαι καλα εσυ και η οικογενεια σου και να χετε δυναμη & αγαπη.
Πόσο ανούσια θα σου φαίνονται πολλές φορές τα 1700 γραμμάρια βάρους που γλυτώνεις από την Acrapovic ή αν η βενζίνη ακρίβηνε 3 λεπτά/λίτρο....Να το χαίρεσαι το κοριτσάκι σου.Αρχικά δημιουργήθηκε από Gandalf dr685sm
Λοιπόν...
έχω ενα κοριτσάκι που πάσχει απο σπαστική ημιπληγία καθώς και έχει και πυραμιδικά ανευρύσματα εγκεφαλικών κυττάρων που επηρρεάζουν κίνηση-λόγο-επικοινωνία. (mild cerebral pulsy state).Την λατρεύω όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Αν μπορούσα να δώσω την ζωή μου για να γίνει καλά θα το έκανα χωρίς άπολύτως κανένα δισταγμό.
Αυτά δεν φαινόντουσαν φυσικά στις όποιες εξετάσεις κατά την κύηση. Μπορουν να το επιβεβαιώσουν και οι γιατροί που διαβάζουν ανά διαστήματα εδώ.
ώς γονιός θα πω το εξής...
Μητέρα και πατέρας έχουν ενα μεγάλο γολγοθά για να δώσουν στο παιδί τους αυτό που χρειάζεται στην Ελλάδα. Σχολεία δεν υπάρχουν γενικά και αυτά που υπάρχουν θέλουν χοντρό βύσμα για να μπεί το παιδί μέσα (βλ. ΕΛΕΠΑΠ). Η κόρη μας κατάφερε και μπήκε.. μην με ρωτάτε πώς... είπα τον τρόπο!
Καθημερινά έχει σχολέιο, θεραπεία λόγου, κινησιοθεραπεία ... δουλέυει 12 ώρες την ημέρα απο 6 μηνών σχεδόν επί του θέματος. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΛΑ... θα βελτιωθεί βέβαια φοβερά όπως και το έχει κάνει.. ΑΛΛΑ ποτέ δεν θα γίνει καλά όπως όλοι μας.
Τι θα αποφάσιζα αν το ήξερα...Ειλικρινά;... να μην γεννιόταν.. και οχι για εμένα και την μητέρα της ... ΓΑΜΗΣΕ ΜΑΣ ΕΜΑΣ!... το παιδί όμως αυτό ταλαιπωρείται αφάνταστα.. δεν μπορεί εύκολα να πάει πουθενά μιας και θέλει συνεχή επίβλεψη, δεν υπάρχει τρόπος να απολαύσει αυτά που λέμε εμείς καθημερινά χωρίς να υπάρξει δική μας αλλά κυρίως δική του ταλαιπωρία σε σκάλες, σε διαδρόμους, σε χώρους μη ευνοϊκούς για αυτό. Έχει κάνει 3 ώς τώρα εγχειρίσεις στο μυικό της σύστημα.. έχει δεί δεκάδες γιατρούς.. μέχρι και στην Μασαχουσέτη στις ΗΠΑ πήγαμε..
Και για την ιστορία... περπατάει με υποβοήθηση δική μας , έχει πλήρη αντίληψη όλων των πραγμάτων και επικοινωνεί αλλά αδυνατεί να κάνει σύνθετες και πολύπλοκες σκέψεις όπως κάνουμε όλοι μας.
Αν λοιπόν γνωρίζαμε απο πριν οτι θα είχε αυτά τα προβλήματα , θα προτιμουσαμε να μην ερχόταν ποτέ. Οι λόγοι είναι αυτοί που είπα παραπάνω.. πρόσθετα στο οτι με το που θα φύγουν οι γονείς του απο την ζωή...(κανείς δεν ζεί αιώνια) σε μια ΕΧΘΡΙΚΗ ΧΩΡΑ για ανθρώπους με τέτοιες ιδιαιτερότητες, θα είναι ΜΟΝΗ ΤΗΣ απέναντι σε κάθε ρεμάλι , κάθε τυχάρπαστο , κάθε καθίκι που δεν θα διστάσει να εκμεταλλευθεί την κατάσταση της....
Οπότε μην μου λέτε για ηθικά και διάφορα άλλα... γιατί έξω απο τον χορό πολλά ακούγονται. Αλλά όταν βιώσετε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ τι τραβάνε αυτά τα παιδιά, τότε μπορεί να αλλάξετε πολλοί γνώμη.
Απο την στιγμή που γεννιέται το παιδί το λατρεύεις όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.. αλλά ακριβώς επειδή το αγαπάς τόσο πολύ , γνωρίζοντας το τι θα τραβήξει αν έρθει σε μια δύσκολη κατάσταση (όπως το down syndrome που είναι και βαριάς μορφής) , καλύτερα να μην έρθει ποτέ.. για εκείνο πρώτα και μετά για τους υπόλοιπους!
Να το αφήσεις να τα βγάλει πέρα μόνο του.Αρχικά δημιουργήθηκε από sniper
Και που βλέπεις εσύ το κακό σ' αυτό;
Κι όχι μόνο αυτό..... το έγραψε κι ο μάγος πιο πριν.... τι γίνεται όταν φεύγουν από τον κόσμο οι γονείς; Όταν δεν μπορούν οικονομικά να ανταποκριθούν; Σκέψου να κάνεις ένα τέτοιο παιδί (σορρυ ρε Μαγε αλλά καταλαβαίνεις πως το λέω..) και οι γονείς να είναι με 700 το μήνα, έκαστος... Νομίζεις ότι μπορουν να στηρίξουν την επιλογή τους; Ή τα βραδυα μάνα/πατέρας θα κάνουν ενναλάξ πιάτσα για να βρουν λεφτά;
Και χεσε το οικονομικό.... αν πεθάνουν οι γονείς, το παιδί τι γίνεται;
Καλά είναι τα "σκοτώνουμε" και δίκιο έχεις αλλά μην έρχεσαι με το ύφος 10 καρδιναλίων και μας κουνάς το δάχτυλο.
Έτσι θα έχει μια πιθανότητα στο ένα δισεκκατομύριο να επιζήσει, και ας σε βρίζει άμα τα κακαρώσεις.
Αν το τελειώσεις, τότε δεν έχει καμμία ευκαιρία.
Μια έναντι καμμίας. Αυτό λέω.
Στο κάτω κάτω, να έπαιζες καμμιά ντιγκι νταγκα αντί να το ξεκίναγες το παιδί. Η ζωή έχει ρίσκα σε όλους τους τομείς.
Και να σου βγει υγιές και να είναι ο Μένγκελε τι να το κάνεις;
Αλλιώς να κάνεις πιάτσα, να κάνεις ότι απαιτείται, να το ταϊζεις με κομμάτια από το κρέας σου ρε φίλε.
Όλα δικά μας τα θέλουμε. Η φράση "έγινα θυσία για το παιδί μου" ισχύει μόνο όταν είναι
δυο μέτρα ύψος, ξανθό, γαλανομάτικο και πυρηνικός φυσικός;
Δε με ενδιαφέρει αν με παρεξηγείτε, αλλά όσοι δεν έχουν παιδί, συγχωρούνται να το βλέπουν
και κάπως αλλιώς.
Όσοι όμως έχουν, μάλλον κάτι δεν έχουν καταλάβει.
Αρχικά δημιουργήθηκε από nikos_abel
....
Μάλιστα...
Πόσα παιδιά έχεις;
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
Δε θα ξεχάσω το πατέρα μου την εποχή που ο αδερφός μου είχε καρκίνο.
Τελειωμένο ήταν το αδερφάκι μου. Πόσοι καλοθελητές (δεν ειρωνεύομαι) μας το είχαν αναλύσει.
Μη καταστραφούμε οικονομικά, μη τον ταλαιπωρούμε, άστον να φύγει με την ησυχία του κλπ.
Ξέρετε ποιος αποφάσισε τελικά;
Ο αδερφός μου.
Διάλεξε να παλέψει μέχρι τέλους, με όλα
τα επακόλουθα. Επέλεξε να του ελαττώνουν τη μορφίνη στο τέλος ώστε να μη χάνει την
αίσθηση με τη πραγματικότητα κι ας πόναγε αφόρητα.
Ο στόχος ήταν μήπως (δεν υπήρχε περίπτωση βέβαια) έστω και στο 90' υπάρξει κάτι νέο.
Κανα πείραμα ρε παιδί μου. Κάτι.
Πως θα του στερούσα(με) την ελπίδα εγώ (εμείς);
Και ήταν ο αδερφός μου, όχι το παιδί μου.
Όσοι ξέρουν, καταλαβαίνουν πόσο ψυχοοικονομικοφθόρος είναι ο καρκίνος.
Τα διαλύει όλα.
Αχ, εύκολες λύσεις σε όλα, τη βολή μας
άντε με συγχίσατε πρωινάτικα...
Δεν εχει κανει pon farr ακομαΑρχικά δημιουργήθηκε από sniper
Μάλιστα...
Πόσα παιδιά έχεις;
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
Έχω αν αυτό είναι το ερώτημα, αλλά έχει στα αλήθεια σημασία;Αρχικά δημιουργήθηκε από sniper
Μάλιστα...
Πόσα παιδιά έχεις;
Με ίσιωσες ρε καπετάνιο!!!Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Δεν εχει κανει pon farr ακομα
:rotflmao: :rotflmao: :rotflmao:
φυσικά κι έχει....Αρχικά δημιουργήθηκε από nikos_abel
Έχω αν αυτό είναι το ερώτημα, αλλά έχει στα αλήθεια σημασία;
Πως θα ένοιωθες αν αύριο τα υγειέστατα εύχομαι παιδιά σου ήταν μόνα τους εντελώς στον κόσμο;
Υποθετικό το ερώτημα....
Αλίμονο σ’ αυτούς που δεν ξέρουν ότι δεν ξέρουν αυτά που δεν ξέρουν.
εγω θα το θεσω και λιγο διαφορετικα...
παρα πολλοι γονεις που δεν την παλευουν με τετοιες καταστασεις,η ειναι γενικοτερα στ @@ τους,απλως το παρατανε στην τυχη του...
υπαρχουν και χειροτερα δηλαδη ,απο το να ζησει καλα μεχρι να φυγουν οι δικοι του...
σαφεστατα και η βολη μας ρε νικολα...ζουμε για να περναμε καλα...κανοντας ενα παιδι δεν τελειωνει η ζωη μας...αν και ξερω πολυ κοσμο που απο την στιγμη που κανει ενα παιδι ξεχναει τον εαυτο του...
για να μην παρεξηγηθω...δεν μιλαω για την περιπτωση που πρεπει να διαλεξεις μεταξυ της δικης σου ζωης η του παιδιου...εκει για μενα ειναι πολυ ξεκαθαρα τα πραγματα...του παιδιου...
μιλαω για νορμαλ καταστασεις...
εγω θελω να ζησω καλα μεχρι να ψοφησω κι οχι μεχρι να κανω ενα παιδι...
frankly my dear, i dont give a damn...
Υποθετικά, θα ήτανε στον κόσμο. Έστω και μόνο του.Αρχικά δημιουργήθηκε από sniper
φυσικά κι έχει....
Πως θα ένοιωθες αν αύριο τα υγειέστατα εύχομαι παιδιά σου ήταν μόνα τους εντελώς στον κόσμο;
Υποθετικό το ερώτημα....
Συμφωνώ Αντουάν.Αρχικά δημιουργήθηκε από reinmeister
εγω θα το θεσω και λιγο διαφορετικα...
παρα πολλοι γονεις που δεν την παλευουν με τετοιες καταστασεις,η ειναι γενικοτερα στ @@ τους,απλως το παρατανε στην τυχη του...
υπαρχουν και χειροτερα δηλαδη ,απο το να ζησει καλα μεχρι να φυγουν οι δικοι του...
σαφεστατα και η βολη μας ρε νικολα...ζουμε για να περναμε καλα...κανοντας ενα παιδι δεν τελειωνει η ζωη μας...αν και ξερω πολυ κοσμο που απο την στιγμη που κανει ενα παιδι ξεχναει τον εαυτο του...
για να μην παρεξηγηθω...δεν μιλαω για την περιπτωση που πρεπει να διαλεξεις μεταξυ της δικης σου ζωης η του παιδιου...εκει για μενα ειναι πολυ ξεκαθαρα τα πραγματα...του παιδιου...
μιλαω για νορμαλ καταστασεις...
εγω θελω να ζησω καλα μεχρι να ψοφησω κι οχι μεχρι να κανω ενα παιδι...
Είναι όπως το λες. Απλά, όπως σε όλα τα πράγματα στη ζωή μας, βάζουμε προτεραιότητες.
Ε, και όταν έρθει αυτή η ρημάδα η ώρα του μικρού σατανάκου, αυτές αλλάζουν
αυτομάτως και χωρίς προσπάθεια.
Ξέρεις τι μου έχει λείψει εμένα; Ένα καφεδάκι ήσυχο με τη γυναίκα μου σε ένα καφέ.
(έστω και χωρίς τσιγάρο).
Όταν όμως έρχεται αυτή η ώρα και ο μικρός είναι στα χέρια π.χ. της γιαγιάς του και πίνουμε
το καφεδάκι μας, δε βλέπουμε την ώρα να γυρίσουμε σπίτι να μας σπάσει πάλι τα νεύρα.
Κάπως έτσι είναι η σχέση με το - τα παιδιά μας. όταν είναι υγειή (κόλλησα, σωστά δε το έχω γράψει.
Δε θέλω να φανταστώ τι γίνεται όταν διαπιστώνεις ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα.
Εδώ με μια ίωση και σταματάει η ζωή μου. Αυτόματα, όχι επειδή πρέπει. Γίνεται μόνο του.
Η ζωή σου μόνη της γίνεται αλληλένδετη φίλε μου, δεν σου επιβάλλεται.
Αν σου επιβληθεί, τότε κάτι δεν έγινε σωστά. Τουλάχιστον κατά τη δική μου άποψη και δε
θέλω να γίνω απόλυτος.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση