Σε πολυ καλη κατασταση την βλεπω....
Σταματάει
Πιάνουμε κουβέντα.
-είχα το άσπρο μπλέ ,το πούλησα και μετά απο χρόνια το ξαναπήρα,το είχα καψουρα.
(Ομοιοπαθης)σκέφτομαι
Πριν δυο μέρες το πήρα.
Το κοιταω γύρω γύρω
Σκασμενη εμπρός τσιμουχα,ο πισω δίσκος αλουμινόχαρτο, οι λαιμοι σκουριασμένοι ,η καδένα(χτυπούσε-διορθωθηκε επιτόπου απο τον μάστορα)η ποδιά έλειπε ,στην ζελατίνα ξυλοβιδες ,τα πλαστικά γδαρμενα με μπογιές-πινελο
Αλλά ηταν σαν το δικό μου.
-θα το φτιαξω
Μου είπε
-σιγά σιγά, θα το κάνω ασφαλές λειτουργικό και για την εμφάνιση έχουμε καιρό, θέλω να κάνω την δουλειά μου,το μηχανάκι το ξέρω, και θα το συνεφερω.
Τι ήθελε και το είπε
Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς
στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω
δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά
κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων
Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο
https://www.youtube.com/watch?v=Mn97O73CnXo
Και μου καρφώθηκε στο μυαλό
Το ξέρω
Το είχα
Με πήγε παντού
Ήξερα τα Χούγια και της ιδιοτροπίες της
{Αγάπη χωρίς πεισματα,δεν εχει νοστιμαδα}
Την πονουσα,ηταν η μόνη μότο που είχα και Έκλαψα όταν την έδωσα,την κουμπινα μου ,τον ελέφαντα μού (όπως την ελεγαν οι φίλοι)
Γι μένα ηταν το ΤENERE MOY.
Που δεν μ άφησε ποτέ.
Αλλά εγώ το έκανα...
Κλαην μαην....
Θυμάμαι την γυναίκα μου ανεβαίνοντας πανω με τα λεφτά της πώλησης να μου λέει {πάνε παρτην πίσω, και αν θέλει παραπάνω, σωστά}
Δεν το έκανα....
Πήρα άλλο μηχανάκι
Αλλά όπου το έβλεπα με έπιανε κάτι
Δεν ηταν το καλύτερο, το δυνατότερο, το στριφτερο
Αλλά το πηγαινα και με πήγαινε.
Μου μιλούσε και της μιλούσα,την άκουγα και με άκουγε.
Τι και αν όταν χτύπαγε ρεζέρβα εν κινήσει έπρεπε να γυρναω και τα δύο ρουμπινετα.
Είπαμε αγάπη χωρίς πεισματα...
Και μου μπήκε η ιδέα
Θα βρω ενα και θα το πάρω μόλις μπορέσω.
Θα το κάνω καλύτερο απο το άλλο
Εχει ώρα, η μάλλον ώρες που κοιταω φωτό
Late 80's η μηχανη μαμουσε και σε εμφανιση και σε επιδοσεις για την κατηγορια....
Φρενα βεβαια....
Αφήστε τα να πεθάνουν στην ησυχία τους. Χρεπολάγνοι.